Wat voor vrede
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Wat voor vrede? – PopUpGedachte dinsdag 9 mei 2023
‘Het komt wel goed, joh. Doe nou maar gewoon je best, het komt echt wel goed.’ Zonder ook maar enige verdere duiding van wat dan goed is, en wanneer het dan goed komt, is de toon sussend, overredend, dwingend bijna. Het wil iets het zwijgen opleggen en doet dat met vrome woorden. Het klinkt een beetje als ‘God zal voor je zorgen’, ‘de Heer zal alles ten goede keren’ – uitgesproken met zo’n zalvende toon dat je er pisnijdig van wordt – als je al die ruimte hebt gevonden in je hart en hoofd dat het volkomen gerechtvaardigd is om pisnijdig te worden als iemand vroom staat te wauwelen met op zichzelf vrij heilige woorden. Wat is er zo rottig aan ‘Het komt wel goed, joh’ met sussende armgebaren en een afstandelijk ‘de Heer zal er wel voor zorgen’? Precies dat natuurlijk; de afstand. En de dwang. Wat er ook in jou opspeelt aan angst, frustratie, het gevoel van onvermogen of van naderend onheil – de ander wil het niet weten, zich er niet in verdiepen, het niet erkennen maar vooral het brandje blussen. En daar zit je dan, uitgedoofd of met een veenbrand in je ziel, die onder de oppervlakte verder gloeit maar geen erkenning krijgt.
Vrede beloven met sussende woorden kan het bloed onder je nagels vandaan halen, het kan je kleiner maken dan je behoort te zijn. Want klopte je eigen gevoel dan niet? Was je je aan het aanstellen? Moest je toch beter op God vertrouwen of die goeroe maar geloven want die zal het wel weten. Moest je weer manmoedig, dan wel vrouwmoedig, misschien mensmoedig over je eigen schaduw heenstappen want je stelde je ten diepste eigenlijk aan. Het kan natuurlijk dat je een keer je aanstelt – we’ve all been there. Maar het gemak waarmee je wordt afgeserveerd door de vrede-belovers dient toch vooral vaak de vrede-belovers, de goeroe’s en de priesters zelf. En hoe vaak sta je zelf niet te sussen en brandjes van anderen te blussen met veel te makkelijke woorden omdat je gewoon in je hoofd even geen ruimte hebt voor het ‘gedoe’ van de ander? En in plaats van dat te zeggen, zeg je dat het wel goed komt. Waar verder geen grond voor is, maar het zit nou eenmaal ergens onder de knop als een standaard antwoord.
Vandaag in de lezingen aan de vooravond van Jezus’ executie, de spanning rondom deze revolutionaire rabbi is al om te snijden, zegt hij: “Vrede laat Ik u na; mijn vrede geef Ik u. Niet zoals de wereld die geeft, geef Ik hem u. Laat uw hart niet verontrust of kleinmoedig worden”
Hier maakt de rabbi een onderscheid. Er zijn blijkbaar meerdere vredes, het hart hoeft niet verontrust of kleinmoedig te worden, dat lijkt hetzelfde. Maar de vrede waarover het hier gaat onderscheidt zich van een ‘vrede die de wereld geeft’. En dat is gezien het verloop van de volgende dagen in het leven van Jezus eentje waarbij het absoluut niet goed komt. Hij wordt niet behoed voor allerlei shit, eenzaamheid en grootse ellende. Zijn volgelingen in de boeken die volgen in dat Nieuwe Testament ook niet. Het is eerder een ‘het komt niet goed, maar je bent niet alleen’ dan een ‘het komt wel goed’. Waar je bang voor bent, is hartstikke reëel. Waarschijnlijk is de roze-bebrilde ‘het komt wel goed’ minder reëel dan de angst die je voelt over wat er mogelijk mis staat te gaan. Erkenning. Een erkenning die mogelijk is omdat je de pijn gezien hebt van de wereld en wat er zoal mis kan gaan. Én hebt ervaren dat dit niet het einde van de wereld is, uiteindelijk niet, ten diepste niet. Soms is de angst voor de pijn en het gevaar en het einde groter dan de impact van pijn, gevaar en einde zelf. En daar werkt die Jezus aan, die christelijke spiritualiteit; Kunnen we iets met de angst.
Oftewel, het komt niet goed, niet per se, niet direct en misschien ook niet later – een beetje afhankelijk van hoe je goed definieert – maar je bent niet alleen. Daar zit ergens een sleutel van die vrede die verder gaat dan de voordeur van het duister.
Tot zover vandaag. Een hele goede dinsdag gewenst – en vrede, echte vrede gewenst, en alle goeds.
