Meer dan ik verdien
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Meer dan ik verdien – PopUpGedachte donderdag 7 september 2023
Hoe kan het dat we soms op onze strepen staan omdat we niet krijgen wat we verdienen. Terwijl we er hard voor hebben gewerkt. Of we domweg respect eisen van een ander, want zo ga je niet met me om. Terwijl we op andere momenten beginnen te stotteren of te huilen of te blozen omdat we iets krijgen dat ons boven onze pet gaat, zo ons hart raakt dat we ons af vragen in positieve zin waar we dit aan hebben verdiend. Een feestje van een vriendin, net een week geleden. Ze werd vijftig, had een pittig jaar achter de rug, vriendinnen organiseerden een feestje en ik was er graag bij. Alleen al vanwege de ontroering die ik wist dat er zou zijn – bij haar, bij deze vrouw die vijftig werd en inderdaad bijna niet uit haar woorden kwam, want het was haar zo groots, zo overweldigend, al die mensen, die ene avond, voor haar. En het was allemaal niet groots per se, een simpel zaaltje, iedereen neemt wat eten mee, samen regel je een cadeau, er waren goede wensen en geinige filmpjes – maar als het om jezelf gaat is het al snel bijna te groot om te bevatten, om te aanvaarden, om aan te nemen.
Vanmiddag trouwen vrienden en ik heb een plek gekregen in die huwelijksbevestiging. De liefde die tussen hen bestaat, de dankbaarheid, het is bijna te groot. Meer dan ik verdien. Grappig eigenlijk, dat verdienen zo centraal is. Dat we het moeten afmeten aan wat we vinden dat ok is of aan dat wat we voor elkaar hebben gekregen in het leven. Dat er een soort evenwicht moet zijn anders raken we uit balans. Uit balans bij te weinig en uit balans bij teveel. En misschien zou het in beide gevallen wel relaxed zijn als we kunnen ontvangen, dan wel incasseren. Dat ik niet per se op mijn strepen hoef te staan om te krijgen wat ik verdien én dat als het goede zo ruimhartig langskomst, dat ik het bijna niet durf te geloven, dat ik het dankbaar en met vertrouwen kan omarmen en aanvaarden.
Ik kom erop vanwege de lezing van de dag. Jezus van Nazareth vroeg aan een paar vissers om hun boot te mogen gebruiken als preekstoel tijdens een buitenpreek. Als hij klaar is, zegt hij dat ze hun netten moeten uitgooien. Ze hebben geen hoge verwachtingen want vissen doe je ’s nachts en ze hebben afgelopen nacht al niks gevangen, maar – staat er -
Ze deden het en vingen zulk een massa vissen in hun netten, dat deze dreigen te scheuren. Daarom wenkten ze hun maats in de andere boot om hen te komen helpen. Toen die gekomen waren, vulden zij de beide boten tot zinkens toe. Bij het zien daarvan viel Simon Petrus Jezus te voet en zei: 'Heer, ga van mij weg, want ik ben een zondig mens.'
Ik heb echt geen verstand van vissen, maar die laatste knieval is toch echt fascinerend. Oog in oog met iets of iemand dat de visstanden kent of misschien wel stuurt, valt Petrus te voet en zegt: dit heb ik niet verdiend. Nou is de balans zoek. Wat voor iets of iemand ben jij? Petrus herkent iets van goddelijkheid in dat wat hem overkomt en kan het niet plaatsen. Het antwoord van de rabbi is dat ze niet bang hoeven zijn en even later laten de vissers het vissen voor wat het is en worden leerlingen van de rabbi.
Durf ik de liefde die me tegemoet komt in de ogen te kijken – ook als ik denk m niet verdiend te hebben? Omdat de ander misschien niet bezig is met wat ik verdien, maar dat de ander iets te geven heeft of domweg bij je wil zijn. Daar begint liefde, en geluk ook trouwens, dat het geen uitruil is van jij geeft dit dus ik geef dat – maar dat er iets groters gebeurt dan dat, iets liefdevollers. En je herkent het wel als het gebeurt, het is één van de redenen waarom we in tranen kunnen zijn van een moment in de natuur, van een uitspraak van een kind, van een gevoel van gedragen zijn terwijl je er precies juist doorheen zat. Een essentie van spiritualiteit is de oefening om te ontvangen wat je niet per se verdiend, om het hele voor-wat-hoort-wat los te laten en dankbaar te kunnen aanvaarden wat zo groot en onverdiend voelt – en uit te kunnen houden wanneer je niet krijgt waar je op hoopte, waar je voor werkte, waarvan anderen zeggen dat je het verdient. Spiritualiteit duwt jou (en het verdienen) wat uit het centrum en opent de handen en harten voor verrassingen, voor de ander – in vertrouwen.
Tot zover vandaag. Een hele goede donderdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
