Maar waarom moet het dan pijn doen?
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Maar waarom moet het dan pijn doen? – PopUpGedachte woensdag 6 juli 2022
“Hoewel we allemaal verlangen naar een pijnvrij leven is dit weinig realistisch: alles wat waardevol is in een mensenleven kan pijn opleveren of het nu gaat over de liefde, ouderschap, sport, kunst, werk of ondernemerschap,” aldus één van de vele honderduizenden coaches die Nederland rijk is op zijn website. Spiritualiteit, religie, geloof, bidden – het kunnen zomaar middelen zijn om te zoeken naar een wat minder pijnlijk leven. En het zou nog kunnen werken ook. Het is fijn als je mensen om je heen hebt met wie je een beetje over de grote dingen des levens kunt praten, het is fijn als er mensen zijn die voor je zorgen, het is prettig om de dingen in gebed – wat voor vorm dat dan ook heeft – neer te kunnen leggen bij een Grote Ander. Tegelijk beschermt dan niets je tegen de teleurstelling of de pijn als die genoemde gemeenschap van mensen om je heen tegenvalt of je laat vallen, als de mensen die voor je zouden moeten zorgen dat onbeholpen doen of helemaal niet, juist op het moment dat je het nodig hebt. En als de Grote Ander geen sjoege meer geeft op dat gebed van je, is de pijn groter dan wanneer je niet zou geloven dat er een Grote Ander zou bestaan. Ja toch?
Het is een drama, maar christendom behoedt je dus nergens voor. Alle pijn en lijden die aan wie dan ook gebeurt, hoort bij dat leven van de gelovige. Sterker nog, je hebt minder middelen om ze te weerstaan. Onverschilligheid en een dikke huid ontwikkelen is ongeveer het tegenovergestelde van wat de teksten je leren, lang leve de lol dan heb je tenminste wat is ook niet helemaal de tekst van de gemiddelde dominee. Er is weinig bescherming, wat prachtige momenten van verbinding oplevert én risico’s met zich meebrengt voor je welbevinden.
Paulus schrijft vanochtend dit:
Broeders en zusters, wij dragen een schat in aarden potten; duidelijk blijkt dat die overgrote kracht van God komt en niet van ons. Wij worden aan alle kanten bestookt, maar raken toch niet klem; wij zien geen uitweg meer, maar wij zijn nooit ten einde raad; wij worden opgejaagd maar niet in de steek gelaten; wij worden neergeveld maar gaan er niet aan dood. Altijd dragen wij het sterven van Jezus in ons lichaam mee, want ook het leven van Jezus moet in ons lichaam openbaar worden.
Paulus en zijn kompanen krijgen het bizar zwaar te verduren en de gelovigen vragen zich weleens af hoe ze dat volhouden. Paulus wijt het aan God, die overgrote kracht. Maar het is geen kracht die een onkwetsbaarheidsschild om je heen legt, het behoedt je net voor dat allerlaatste duwtje. Wel bestookt, niet klem, wel zonder uitweg, maar niet ten einde raad, wel neergeveld maar net niet dood. Welkom in het gezellige leven van de gelovige.
Wat is dan het voordeel? Misschien past die vraag wel niet bij geloof. Maar als je er iets mee moet dan zou je kunnen zeggen dat het de moed en het vertrouwen kan brengen om de pijn en de heling, de schoonheid en het donker van het leven mee te maken. Dat het écht is, precies zoals die coach zegt. Het uithouden van de lows en het dankbaar vieren van de highs – omdat je er uiteindelijk niet alleen voor staat, omdat de wereld niet een speelbal is van de elementen en je niet voor niets hier bent geplaatst maar geliefd bent – in alles. Dat beschermt niet tegen de pijn, maar het kan je wel erdoorheen slepen.
Welkom in de wereld van Jezus van Nazareth, daar maak je zijn dood én zijn opstandig mee. Wie die dood wil vermijden, komt vroeg of laat ergens in een doodsheid terecht. Er is geen leven zonder de chaos, er is wel leven ín de chaos.
Tot zover vanochtend. Een hele goede woensdag gewenst en zegen onder alles. Morgen weer een nieuwe popupgedachte, meer te vinden op popupgedachte.nl – en vrede gewenst, en alle goeds.
