Nieuw leven
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Nieuw Leven – PopUpGedachte woensdag 2 november 2022
Altijd een feest als nieuw leven zich aankondigt. Een nieuw mensje, met een nieuwe naam, die het weer geheel op een eigen wijze gaat doen in de wereld. Soms de hoop ook van de bestaande generatie dat de nieuwe generatie wél gaat doen, wat deze niet kon. Nieuw leven is nog bol van mogelijkheden, er zijn nog geen krassen, geen vaste paden, geen beschadigingen die je de rest van je leven mee zal dragen, geen keuzes gemaakt die niet meer terug te draaien zijn. Nieuw leven barst van de mogelijkheden en dat is fantastisch.
Het is vandaag Allerzielen, de katholieke (en inmiddels veel breder dan katholieke) herdenkingsdag voor degenen die overleden. Het is onder andere – en misschien wel met name – kunstenaar Ida van der Lee die met Allerzielen Alom de dag op een andere manier bekendheid heeft gegeven en deze toegankelijkheid heeft gemaakt. Ze maakte met een scala aan kunstenaars ervaringen voor hen die hun geliefden missen omdat ze overleden zijn. Super zorgvuldig en liefdevol.
Op deze dag van de dood, leest de katholieke kerk allerlei teksten over leven. De christelijke traditie heeft namelijk met de dood van Jezus van Nazareth het idee dat dit sterven een toegangspoort is voor nieuw leven. Sterven wordt in die christelijke traditie opeens op een gekke manier een kans, een mogelijkheid tot geboren worden. Allemaal in overdrachtelijke zin, maar daarom niet minder echt.
Je kent wellicht het liedje van Acda en de Munnik, het regent zonnestralen:
Op een terras ergens in Frankrijk in de zon
Zit een man die het tot gisteren nooit won
Maar zijn auto vloog hier vlakbij uit de bocht
Zonder hem, zonder Herman
Want die had hem net verkocht
Herman leest in de krant een rouwadvertentie met zijn naam omdat men denkt dat hij niet meer leeft. Een aangezien zijn oude leven toch een misere was, gaat het verder met:
Herman rekent af en staat dan op
Hij heeft eindelijk de wind weer in z’n kop
Ik heb een tweede kans gekregen
En da’s meer dan ik verdien
Het is een beetje de Acda en de Munnik versie van Paulus’ uitspraak van vanochtend: Leven in de overtuiging dat onz oude mens met Jezus gekruisigd is; daardoor is aan het bestaan in de zonde een einde gekomen, zodat wij niet langer aan de zonde dienstbaar zijn. Want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde.
Wat je ook met dat begrip zonde kan – het idee dat je kunt sterven aan alle vastgelopen patronen, aan de onmogelijkheden van het leven, aan dat wat je vasthoudt, klein maakt, dat stemmetje dat steeds weer zegt: is niet wat, wordt niet wat, laat maar. Dat die versie van jezelf de laatste adem uit kan blazen, en er tijdens je leven een heel nieuw wezentje geboren wordt dat opnieuw zich gaat verhouden tot familie, vrienden, geschiedenis, levenskansen. En of dat pasgeboren mensje nu 80 is of 16, dat maakt dan niet eens meer uit. Het is nieuw leven – en het barst van de mogelijkheden.
Ik vind het een hoopvol beeld, op z’n minst. En vraag me af waar ik nog aan mag sterven, aan welke greep het hoog tijd is om te ontkomen. Wat een pijnlijk afscheid kan zijn omdat soms datgene wat je neerdrukt ook veilig kan voelen. Een ‘zo is het nou eenmaal’. En toch is er de kans op afscheid, een graf voor de oude mens. Met vallen en opstaan opnieuw beginnen, leren kruipen, leren lopen als in een nieuwe wereld.
Tot zover de PopUpGedachte van vanochtend. Meer PopUpGedachtes te vinden op popupgedachte.nl, supertof als je ook wat wilt bijdragen om deze podcasts mogelijk te maken, de muziek is – op veler verzoek – van Alan Spiljak en tot slot: vrede gewenst, en alle goeds.
