Klaar met dat schapepakje
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Klaar met de schapepakjes – PopUpGedachte woensdag 28 juni 2023
Het is alweer een tijd geleden dat ik een documentaire tegenkwam die me tot op de dag van vandaag als een soort graatje in de keel steekt. Het heet Seaspiracy en gaat over onze vis. Over keurmerken, piraterij, stervende oceanen. Echt eentje die je wilt zien als je even vrolijk wilt worden. Not. Niet in je eentje kijken, zo’n film. Je moet echt willen. Zeker als je net als wij, alweer lang geleden, vegetarisch bent gaan eten en denkt dat vis een uitstekende aanvulling is op je vleesloze menu. ‘Je mag ook niets meer zeggen’ schreef vriend Mounir als boektitel, maar met het onderzoek naar eten bekruipt je het gevoel dat je ook niets meer kunt eten.
Met vis letten we altijd op het keurmerk. MSC. Maar na deze docu weet ik niet meer of MSC keurmerk eigenlijk ook niet een grondig probleem is. Bedrijven betalen voor het keurmerk, net als dat Dolphin Safe embleem, terwijl niets garandeert – keurmerk of niet - dat er geen dolfijnen afgeslacht worden om de vis die je wel wil verkopen binnen te halen. Natuurlijk kwamen de visserijbedrijven in het geweer tegen deze docu en zal er vast een en ander op af te dingen zijn. Maar er is iets aan de hand in onze oceanen en wij eten er de vruchten van. Ik kom erop – vanwege de lezing van de dag vanochtend:
“In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Wacht u voor de valse profeten, mensen die tot u komen in schaapskleren, maar van binnen roofzuchtige wolven zijn. Aan hun vruchten zult ge ze kennen. Plukt men soms druiven van dorens of vijgen van distels? Zo brengt iedere goede boom goede vruchten voort, maar de zieke boom brengt slechte vruchten voort.”
De roofzuchtige wolven van deze wereld hullen zich in schaapskleren. Ze komen met vruchten en het is steeds moeilijker te onderscheiden of het goede of slechte vruchten zijn. Goed, je kunt achter elke boom een crimineel, achter elk product iets fouts veronderstellen, maar waar het gaat om groot geld zoals in de wereldwijde visserij, een mega industrie, is het opletten geblazen. Wat zijn de vruchten? Over de afgelopen decennia zijn de vruchten niet zozeer de vis die het opbrengt, maar kapotte oceaanvloeren door ellendige vormen van vissen, armoede bij armere landen die afhankelijk zijn van vis terwijl hun gronden illegaal worden bevist, klimaatverandering die minder goed in de hand kan worden gehouden, omdat we zo verschrikkelijk veel uit de oceaan trekken om te eten.
Gevaarlijke vruchten, slechte vruchten. Ja, maar de vis is lekker en gezond. Dan zegt Jezus: plukt men druiven van dorens of vijgen van distels? Nou, de dorens en distels doen echt hun best om de druif en de vijg heerlijk te laten smaken. Maar proberen we ook de weg van de druif of de vijg te proeven? Straks gooi ik weer m’n tankje vol met benzine en ik weet dat er iets niet klopt. Misschien dat ik dat vandaag niet oplos – maar dat betekent niet dat ik het mezelf niet moet voorhouden. Het ene is makkelijker van los te komen dan het andere, maar laten we vooral wat wolven en wolfjes ontdoen van hun schaapskleren. Dat scheelt al een enorme hoop, kapitein Iglo.
Vispraatjes vandaag, maar ter illustratie van de lezing van de dag. Check de vruchten die iemand of iets voortbrengt – en dat zijn niet enkel de glimmende producten uit de etalage maar ook een eventueel spoor van vernieling of een klimaatimpact die daarbij hoort. De eeuwige, die de wereld zo lief heeft gehad dat hij zijn eigen zoon heeft gegeven, volgens de teksten – hoopt op mensen die de wereld weer zo liefhebben dat ze ook een beetje kijken waar hun vruchten vandaan komen. En er iets aan willen doen.
Tot zover vanochtend. Een hele goede woensdag gewenst, en vrede (ondanks verontrusting) en alle goeds.
