Hoe je de weg vindt

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Tekst onder afbeelding

Hoe je de weg vindt – PopUpGedachte dinsdag 27 juni 2023

Het regent keuzemogelijkheden in ons leven. Dat heeft niet alleen te maken met een Westerse, luxe, levensstijl, maar wel in flinke mate. Er is een machtige hoeveelheid studies om uit te kiezen, banen zijn er te over, sport is er in alle kleuren en maten en wat je wilt eten en drinken en in welke stijl je jezelf wilt kleden, kan van dag tot dag verschillen. Er is een waanzinnig aanbod aan mogelijke connecties met mensen online, je kunt overal ter wereld nieuwe vrienden vinden. En er zijn miljarden manieren van verstrooiing. Om het maar eens zo te zeggen: alles wat je niet aan wilt gaan in het leven of niet onder ogen wil komen, omdat het te pijnlijk is – daarvoor zijn honderdduizenden manieren om die pijn te vermijden. En die neiging is sterk, sterker dan je wilt. Sterker dan je soms je kunt voorstellen. De hele dag worden we beïnvloed door de zin en onzin van social media, opvoeding heeft ons gebracht waar we zijn – deels – en een deel van die opvoeding was echt zuiver en liefdevol gericht op wie wij zijn, een ander deel was angst of ego of projectie van ouders. Mijn opvoeding is dat ook weer naar mijn kinderen.

Al met al, nog best een wonder dat het best wel ok gaat met best wel veel mensen. En niet zo gek dat er zoveel mensen antidepressiva slikken of verslaafd zijn aan het een of ander. Dat er best veel mensen met de ziel onder de arm lopen omdat ze niet weten of ze voor of achteruit moeten. Het leven gaat niet vanzelf. Overleven dat is andere koek, dat is een diep ingebouwd instinct. Maar dat is nog iets anders dan leven, sterker nog; overleven kan leven in de weg staan. Overleven is zorgen dat je niet dood gaat, dat de pijn je er niet onder krijgt, dat je veilig bent voor allerlei risico’s – terwijl leven alles te maken heeft met vertrouwen, kwetsbaarheid, overgave. Het kan elkaars tegenpool zijn.

Vandaag zegt Jezus een paar beroemde woorden, die nogal eens op uiterst moralistische manier in beeld zijn gebracht op posters en afbeeldingen. Maar die ik vandaag maar eens met nieuwe ogen lees.

Gaat binnen door de nauwe poort; want de weg die naar de ondergang voert is wijd en breed, en velen zijn er die hem inslaan. Hoe nauw toch is de poort en hoe smal de weg die voert naar het leven,
en weinigen zijn er die hem vinden.

Er bestaat zo’n poster waarop de brede weg vol staat met plezier, eten, drinken, seks en wat je allemaal niet kunt bedenken waarvan de zedeprediker vroeger zei dat het niet ok was. De smalle weg was er één van onthouding en moeilijkheden, maar hé, daarna wachtte de hemel. Was je die vrolijkers op de brede weg toch te slim af want die gingen lekker naar de hel. Het was me wat. Onlogisch ook, want Jezus, de bedenker van deze uitspraak werd drinkebroer en vriend van hoeren en tollenaars genoemd. Die had zijn portie brede weg wel te pakken, meneer de zedeprediker, altijd een meneer.

Wat is de zin van deze zin van de man van Nazareth? Nou, los van dat lelijke zedeposter, misschien wel gewoon erkenning. Dat het niet zo eenvoudig is om in dit leven de weg te vinden naar leven. Dat de breedte van mogelijkheden, toen en nu, ons zo makkelijk af kan leiden van wat we werkelijk te doen hebben. En dat weten we ook wel: daarom gaan we naar kloosters, doen we moeilijke bewegingen op de yoga mat, gaan jaarlijks vasten of nemen regelmatig een ijsbad. Omdat de weg ten leven niet zo makkelijk te vinden is. En weinigen zijn er die hem vinden.

Ik vind het einde een beetje deprimerend. Heel eerlijk gezegd. Dan geef je het automatisch toch een beetje op? Tenzij, tenzij ik er een kleine tweak aan geef, aan die laatste zin, zonder de boel geweld aan te doen. ‘Weinigen zijn er die deze weg – uit zichzelf – vinden’. Kijk, dan is er opeens weer wat licht in de tunnel. Want de man van Nazareth weet wat leven is – tot en met in zijn sterven. Zijn dwarse, revolutionaire manier van leven was écht wel eigenzinnig leven. En die geest waart nog steeds door de wereld. We hebben die wijsheid nodig – ik heb die wijsheid nodig om steeds weer dat pad te vinden. Om de weg te vinden tussen weten wat je aan moet gaan en wanneer je iets mag laten rusten, weten wanneer je ego zich overschreeuwt en wanneer je eigen stem zich doet gelden, wanneer je afstand hebt te nemen en wanneer je dichtbij hebt te komen, wat te vertrouwen en wat niet. Die wijsheid, is je niet automatisch gegeven, ligt niet voor het oprapen, maar is te vinden voor hen die zoeken. Dat is wel des rabbi’s, denk ik zo. Meer dan die poster in elk geval.

Een hele goede dinsdag gewenst – en vrede, en alle goeds.

 
Vorige
Vorige

Klaar met dat schapepakje

Volgende
Volgende

Ontvangen