Over samenwerken
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Over samenwerken – PopUpGedachte donderdag 26 januari 2023
De uitspraak ‘wie snel wil reizen moet alleen gaan, wie ver wil komen moet samen optrekken’ is velen wel bekend. Maar in het gewone leven is dat ver komen nog niet zo makkelijk. Snel wil iedereen wel. Of misschien is dat mijn persoonlijke voorkeur. Ver komen is andere koek. Het lijkt wel of we wat ouder moeten worden om de zin daarvan te begrijpen, iets meer geconfronteerd worden met onze eindigheid en gaan nadenken of er nog iets overeind blijft als we omvallen. Uberhaupt de gedachte dat je kan omvallen wordt steeds realistischer naarmate je een beetje ouder wordt – voor velen.
Gisteren zat ik met een theatermaker, op een fantastische manier gebruikt hij theatervoorstellingen om Nederlanders en vluchtelingen met elkaar in contact te brengen. Meestal met het oog op de toegang tot werk en stages. En hij is vooral een maker. Hij speelt. Er was alleen te veel vraag naar zijn werk dus hij moest zich gaan organiseren. Werd een stichting, mensen in dienst, hoofdpijn over CAO’s maar toch; hoe maak je iets bestendig.
En lang niet iedereen komt in zo’n situatie terecht; dat je overvraagd wordt en dus moet gaan organiseren om uit te breiden. Wat we wel kunnen herkennen is het vuur. Dat je warmloopt voor iets waar je in gelooft – en dat het je overvraagt. Of dat nu verbinding met de buurt is, een initiatief in je familie of een thema wat je eigenlijk wel heel graag op je werk zou willen introduceren. Dus organiseer je een dag, je krijgt de ruimte, het komt bovenop je gewone uren want, tsja, je wilde het toch zo graag, dan moet je het ook goed doen. Je krijgt er veel voor terug als het lukt, maar twijfelt ook of je een volgende keer het weer zou doen want het kost zo veel.
Vandaag een stuk uit een brief van Paulus die hij schrijft aan zijn leerling Timotheus; vol warme woorden over support en verbinding. En hij schrijft:
“Vergeet dus niet het vuur aan te wakkeren van Gods genade die in u is door de oplegging van mijn handen. Want God heeft ons niet een geest geschonken van vreesachtigheid,
maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid.”
Paulus is niet degene die het vuur draagt en hoopt dat andere mensen dan voor hem gaan lopen. Hij hoopt dat het vuur zelf zijn weg gaat. Hij heeft Timotheus de handen opgelegd, als een soort bezegeling van de samenwerking. Nu zegt hij tegen Timotheus dat het zaak is om dat vuur warm te houden. Vuur vraagt onderhoud. Of je nu vurig theatermaker bent, zin hebt om in je buurt iets op te pakken of wat dan ook – het vuurtje heeft mensen nodig. En die mensen hebben met jou de taak om het vuur wat in hen brandt wakker te houden. Ook al komt er altijd een punt dat je niet weet of je er goed aan doet, dat er tegenslag is, dat mensen het niet willen horen, dat je bang wordt. Dat vooral, dat je bang wordt. En het meest irritant is – voor mij in elk geval – dat ik bang wordt dat de ander bang wordt en er misschien wel mee ophoudt. Bang dat het teveel uren kost, bang dat het geen succes wordt (wat natuurlijk kan, maar dat hoeft niet te geven), bang wat andere mensen er van zullen denken, bang dat het als tijdsverspilling zal voelen uiteindelijk, bang dat je alleen komt te staan.
Paulus heeft het over een geest. Een geest die goddelijk is, scheppend, liefdevol en hoopvol. En die is niet bang. Die hoeft dat niet meer te zijn. Angst is deel van ons mens zijn, niet iets om op neer te kijken. Maar angst mag ook z’n plek gewezen worden. Want volgens Paulus is de geest van kracht, liefde en bezonnenheid ook ruimschoots voorradig. Mooie combi wel: én kracht, en liefde (zodat de kracht warmte krijgt, en bezonnenheid, zodat je niet steeds met je kop tegen de muur loopt maar rustig je weg bepaalt.
Oftewel, hou het vuurtje brandende; dat wat je hebt overgedragen gekregen of dat je zelf overdraagt. Draag het vuur samen. En ontvang naast de angst, een geest van kracht, liefde en bezonnenheid. Dank Paulus, daar kan ik wel weer wat mee deze dagen.
Tot zover vandaag. Een hele goede donderdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
