Mezelf kennen is zo eenvoudig nog niet

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Tekst onder afbeelding

Mezelf kennen is zo eenvoudig nog niet – PopUpGedachte dinsdag 26 maart 2024

Dat je denkt dat je een best wel geduldig mens bent, tot je vader wordt. Of moeder. Ik werd vader en realiseerde me hoe onwijs kortaf ik kan zijn als het geduld opeens op is? Dat je hartstikke geduldig en voorkomend en evenwichtig kan zijn in allerlei werksituaties, maar als de kinderen niet opschieten en je zelf heb bedacht dat je op tijd de kinderen op school wilt afleveren (en je in je achterhoofd nog allerlei werkklusjes hebt) nou dan hoop je toch dat anderen je niet zien mopperen en foeteren en doen. Je komt jezelf tegen – en niet alleen als vader, hè? Dat je in één keer super chagerijnig kunt worden omdat een collega niet levert, omdat iemand een opmerking maakt die je echt niet kunt hebben, dat je allemaal maniertjes zit te verzinnen om iemand terug te pakken – en je pas halverwege bedenkt dat je toch niet meer op de middelbare school zit, of wel soms? Je bent toch verder dan dat?

Ken uzelve, zegt een Grieks spreekwoord op een hele oude Griekse tempel. En dat soort zinnetjes bestaan omdat de uitdaging ervan en de waarheid over de generaties bestendig relevant blijft. Mezelf kennen is zo eenvoudig nog niet. En dat maakt ergens weer de noodzaak om in alle betrokkenheid en vurigheid, alle gedrevenheid in het leven, óók regelmatig in de spiegel te kijken – of de feedback van anderen als spiegel te gebruiken.

Vandaag in de lezing is het de beurt aan Petrus, de grote vaandeldrager van de kerk van alle eeuwen, zo zouden de katholieken dat ongeveer kunnen zeggen, die krijgt een stukje spiegel uitgeserveerd zo in deze week vlak voor Goede Vrijdag en Pasen. Niet prettig, wel waar. Dit staat er:

“Simon Petrus zei Hem: 'Heer, waar gaat Gij naar toe?' Jezus gaf hem ten ant­woord: 'Waar Ik heenga, kunt gij Mij nu niet volgen, later wel.' Petrus vroeg Hem: 'Heer, waarom kan ik U niet terstond volgen? Mijn leven zal ik voor U geven.' Jezus antwoordde: Uw leven zult gij voor Mij geven? Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Nog eer de haan kraait, zult ge Mij driemaal verloochend hebben.'

JC wint er ook geen doekjes om. Hij weet wel wat er ongeveer te gebeuren staat en zijn trouwe compagnon en heethoofd wil later die nacht liever niet met Jezus gearresteerd worden voor blasfemie of verraad of wat dan ook – om dan vervolgens mogelijk óók geexecuteerd te worden. En logisch, hè? Doodsangst is echt en doet iets met je. Maar dat weet Petrus nog niet als hij dit zegt.

Wat is het alternatief dan? Wat zijn zinnen die kloppen op zo’n moment? Als iemand aankondigt dat er iets verschrikkelijks te wachten staat? Het stoere ‘ik ben er voor je, wat er ook gebeurt’, lean on me. Dat kun je misschien wel helemaal niet waarmaken. Maar het voelt wel fijn om te zeggen. De borst vooruit, schouders eronder, kom maar. Maar als je dat niet zeker weet? Moet je dan maar zwijgen? En de anders lijden en angst aan de ander laten? Is er een andere weg?

Ik heb niet echt een tekst voor Petrus, maar zou een vraag hem passen? Wat hij kan doen? Als er iets gedaan kan worden. Of gewoon iemand laten uitpraten, de angst verdragen en niet willen oplossen met een stoere uitspraak van jezelf dat je er wel zult zijn. Horen en erbij blijven en aan de angst en het verdriet van de ander recht doen. Geen idee of de rabbi dat nodig heeft – maar het is de tweede keer dat Petrus het lijden dat eraan staat te komen wil wegnemen, met een uitspraak. Deze vadaag en al eerder als Jezus zegt dat het een ellendig einde wordt, zegt hij; dat nooit, God zal het voorkomen. En de rabbi keert hem de rug toe, omdat de uitspraak eerder een duivelse verleiding is dan goddelijke support.

Dus daar zit het misschien wel ergens. Niet met vereende krachten en de moed der wanhoop de pijn van de ander voorkomen of je machteloosheid wegpraten met grote woorden. Maar er zijn, het uithouden, zoals de Eeuwige dat zelf doet.

Tot zover vandaag. Een hele goede dinsdag gewenst – meer popupgedachtes te vinden op www.popupgedachte.nl – je kunt er ook je abonneren op de Whatsappservice en een melding krijgen als de popupgedachte klaar en te lezen of beluisteren is, en als je wilt kun je doneren zodat we door kunnen met deze werkdagelijkse overwegingen.

Voor nu en voor vandaag; een hele goede dinsdag gewenst, en vrede, en alle goeds.

 
Vorige
Vorige

Kan ik het horen?

Volgende
Volgende

Zoeken naar vormen