Dan maar op pad gaan
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Dan maar op pad gaan – PopUpGedachte donderdag 25 april 2024
Leven is het meervoud van lef, zegt Loesje en dat heeft alles te maken met het feit dat aan elke keuze die we maken risico’s kleven. Blijf je bij je baan omdat je niet weet of er iets is wat beter bij je past of ga je juist op zoek omdat er mogelijk een nieuw horizon te vinden is. Ga je wel naar die afspraak met de kans dat het een ellendige avond wordt, of juist niet en zit je toch te balen op de bank. Ga je dat gesprek aan, laat je het zitten. Risico’s vermijden is net zo’n risico als risico’s aangaan. Dat is wel een passend zinnetje bij Loesje lieve lef gedachte.
Over de jaren ben ik stevig gaan geloven in het op pad gaan. En het kan lang niet altijd, veel dingen moet je toch laten passeren, maar als het even kan. Er zijn, ondergaan, meemaken. Van Lesbos, tot Balkan, tot Duinkerke. En dat gaat niet vanzelf, er zijn altijd drempels en weerstand en een miljoen redenen om het niet te doen. En ik was onder de gelukkige omstandigheid dat ik erin rolde en kan iedereen dat aanraden, ondanks alle shit en verdriet en headspace die het vraagt. En het gaat niet om verre plekken, net zo goed om het AZC om de hoek, de nachtopvang voor daklozen even verderop. Al die plekken, die moed vereisen. Omdat het er wat donker lijkt.
De ervaring leert ondertussen dat er licht brandt op de donkere plekken. Ik meende vroeger nog dat het de taak was van de gelovigen om ‘hét licht’ te brengen. Nu denk ik dat het zaak is als mensen van geloof of hoop of liefde of alle drie – om de plekken van het duister binnen te gaan en te ontdekken dat er licht brandt. Altijd, soms zwak en flakkerend maar lang genoeg blijven en je vindt er licht. En sommige mensen zullen zeggen dat je het meebrengt en dat zal misschien waar zijn, maar daar begint het niet mee. De ontdekking dat er licht brandt, dat in woorden van mij als gelovige, de Eeuwige daar allang is – en je diens handschrift herkent. Dat licht steekt je eigen licht aan, dat is een boeiende spiritueel-chemische reactie van licht dat licht vindt.
In de tekst van vandaag stuurt Jezus van Nazareth zijn leerlingen op pad, na zijn dood en voor zijn hemelvaart, zoals dat heet. Ga dan, laat de wereld weten dat er iets is om in te geloven, dat sterker is dan dood en politiek, dat de wereld niet overgelaten is aan macht en cynisme. Dat de Eeuwige tussen de mensen woont en genade voor jezelf en anderen de weg om te gaan is. Ga dan, zegt hij en belooft dit:
En deze tekenen zullen de gelovigen vergezellen:
in mijn Naam zullen ze duivels uitdrijven, nieuwe talen spreken,
Er staat wel meer maar ik vond deze mooi. Want ja, er worden duivels uitgedreven onderweg. Zo niet uit jezelf, dan wel uit de ander of uit de omgeving. Ook in Duinkerke. En niet alle duivels, het is er nog veel te donker ’s nachts, het lijden is niet om aan te zien. Maar de jonge Sudanees wiens ogen stralen na uren praten, lachen, spelletjes spelen, thee maken – dat allemaal. Zijn ogen zijn zacht en dankt omdat hij moed heeft gekregen. En degenen met wie je de taal niet machtig bent, maar een handdruk, een knuffel, een lach boekdelen spreken. We verzinnen nieuwe talen. En nieuwe woorden. En nieuwe thema’s. Of verzinnen; ze ontstaan.
Dat is wel aardig aan het woordje vergezellen. Je hoeft die ‘tekenen’ niet in te pakken, je hoeft ze niet te doen, ze liften mee als je op pad gaat. En soms pakken ze even de ruimte, soms liggen ze even te rusten, soms zijn ze een ommetje aan het lopen en zit je daar zonder te weten wat je er doet. Maar ze reizen met je mee. Het enige wat er nodig is, dat is op pad gaan. En dan bedoel ik niet per se duinkerke of de Balkan, maar naar de plekken waar het soms wat duister is, waar je verontwaardigd bent over hoe mensen behandeld worden of waar er verdriet is. Niet overmoedig per se, wel in vertrouwen.
Tot zover even de PopUpGedachte van vandaag. Een hele goede donderdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
