Er is geen kruid tegen gewassen
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Er is geen kruid tegen gewassen – PopUpGedachte woensdag 24 april 2024
De afgelopen dagen bracht ik door in de ‘jungle’ van Duinkerke. De ‘jungle’ zoals het is gaan heten, is dezelfde jungle als die van Bosnië en Servië. Vluchtelingen gebruiken het voor verwilderde plaatsen in de buurt van de grens, waar ze veelal in tentjes verblijven voor ze de grensoversteek wagen. Of waar ze naar terugkeren als ze voor de zoveelste keer zijn teruggestuurd of mishandeld of wat dan ook maar. Deze stukken Europa liggen naast snelwegen en treinsporen, je loopt er zo binnen en het welkom is hartelijk, nieuwsgierig, soms nogal begrijpelijk een beetje achterdochtig maar dat is vaak ook zo weer verdwenen. Verdomhoekjes van Europa, deze ‘jungle’s’, gevolg van Europees afschrikkingsbeleid.
Z. komt uit Zweden. Tenminste, hij komt oorspronkelijk uit Afghanistan. Een goedlachse, hartelijke grote kerel. Meerdere keren werd hij vechtsport kampioen voor het Zweedse Nationale Team. Toen kreeg hij een negatief op z’n blijkbaar nog lopende asielaanvraag. En om dat hij nergens anders heen kon, ging hij verder. Naar Frankrijk, naar Duinkerke en nu wacht op een berichtje van de mensensmokkelaar wanneer het zijn tijd is om in een flinterdun, overvol beladen bootje de zee over te steken naar Engeland. Terwijl ze aan de andere kant van de plas druk bezig zijn de Rwanda wet aan te nemen, die mensen meteen naar dit Afrikaanse land kan verschepen, praten wij over geloof, over sport, over hoop, over z’n vrienden die hij weer moest achterlaten.
In de lezing van vandaag, tref ik een vrij blije dichter aan. Die schrijft:
Laten de naties juichen van vreugde,
want u bestuurt de volken rechtvaardig
en regeert over de landen op aarde.
Nou is dichterlijke vrijheid een groot goed. En kun je soms alvast de hoop van de toekomst op het heden projecteren. Maar dit is natuurlijk niet aan de hand. Bij lange na niet. En misschien wel nooit geweest, dat weet die dichter ook wel. Tenminste, rechtvaardige regeringen, eerlijk bestuur. Waar dan?
Is de rechtvaardigheid erin gelegen dat wie goed doet, goed ontmoet en vice versa? Want dan gaan we mogelijk nog een hoop voelen in Europa van de onrechtvaardigheid van onze regeringen. Of is er een andere vraag, aan mij en aan jou. Aan een periode waarin we misschien niet meer zozeer hopen op een koninkrijk van deze wereld, maar een soort Jezus’ versie van deze psalm. Met de vraag of jij en ik ons enigszins laten besturen, en wie er in ons leven dan het een ander voor het zeggen heeft?
Er is hoop in Duinkerke, de hele verzameling tentjes die voortdurend worden bedreigd door ontruiming van de politie, door maffia geweld van smokkelaars en nog veel meer – het zindert van de hoop. Hier geloven mensen, hier vertelt Z. over zijn ontmoetingen met God, de visioenen waardoor hij in alle chaos en verdriet altijd rust vind. Hoe hij weet hoe te bidden en dat er wordt geluisterd, altijd. Ook de familie die een kind verloor bij een oversteekpoging weet op een of andere manier zich geborgen. Ze willen weg van deze pijn, oversteken zo snel mogelijk. Maar in de tussentijd zegt een vrijwilliger, houdt hun geloof hen overeind. Ik geloof niet hoor, zegt ze er nog snel bij. Maar zij wel en het helpt hen.
De vrijwilliger had ons welkom geheten in een soort paradijstuin, net 20 minuten rijden van de jungle. Waar een Franse dame haar huis als plek van liefde en zorg voor de meest kwetsbaren heeft ingericht. En onwillekeurig geloof ik dan toch iets van die Psalm, dat er ergens wordt geregeerd – om al die lelijke wetten en principes uit hun verband te trekken – door al die mensen die besluiten om dan maar zelf de medemenselijkheid te delen die zo nodig is. Oogluikend wordt het toegestaan, her en der geprobeerd tegen te houden, maar tegen de enorme hoeveelheid medemenselijkheid van zoveel toegewijde vrijwilligers is geen kruid gewassen, ze vinden altijd een weg. Wordt er toch nog ergens rechtvaardig geregeerd, denk ik dan maar.
Tot zover vandaag. Een hele goede woensdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
