De verwevenheid der dingen
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
De verwevenheid der dingen – PopUpGedachte vrijdag 23 februari 2024
Soms zou je graag de geschiedenis terugdraaien, de wereld omkeren, even de tijd in omgekeerde volgorde aflopen om te herstellen waar je eerder de mist inging, om nog te zeggen wat je eerder had willen zeggen, om ongedaan te maken waar je wegen van elkaar scheiden. Maar intussen gaat daar tijd overheen en worden er nieuwe lessen geleerd en het patroon verder geweven. En kun je niet zonder goed geweven stof weer uit elkaar te trekken, met alle pijn van dien, terug naar de weeffout die ergens eerder er is ingeslopen. Ze worden onderdeel van het tapijt. Schoonheidsfoutjes, zou je ze kunnen noemen, of de momenten waarop je ziet dat het kleed met de hand is geweven. Want zonder weeffouten bestaat het niet, leeft het niet, groeit het niet.
Onze levens zijn ook met elkaar verweven. Mijn draad is verbonden aan de jouwe, jouw inzet heeft zich verbonden aan de mijne. Talloze draden en lijnen vonden hun weg door elkaar en maken jou, mij en de ander tot wie we zijn. Een bijna beangstigend beeld voor de vrije westerse mens, want laat me liever m’n eigen tapijtje weven en als een Aladdin met toverfluit door luchtruim zweven – en zo sprookjesachtig als het klinkt, is het ook – want in de werkelijkheid heeft menig stap direct impact op zoveel anderen. We focussen graag op ons eigen leven of vinden dat anderen op hun eigen leven moeten focussen – als we het goed willen doen, gaan we onze eigen impact na want daar hebben we tenminste wat controle over. Vandaag een oproep van de rabbi om die verbinding soms eens even na te lopen, om het weefgetouw in omgekeerde richting langs te gaan en de verbonden draden te voelen – ook als dit even stilstand betekent, of stilvallen.
Dit staat er: “Als gij uw gave komt brengen naar het altaar en daar schiet u te binnen dat uw broeder iets tegen u heeft, laat dan uw gave voor het altaar achter, ga u eerst met uw broeder verzoenen en kom dan terug om uw gave aan te bieden.”
Dit stukje is onderdeel van een oproep en serie opdrachten die begint met “uw gerechtigheid moet groter zijn dan die van de Farizeeën en schriftgeleerden”. De opdracht van de rabbi aan zijn leerlingen, deels visserslui en buitenbeentjes, is om rechtvaardiger te zijn dan de Paus en diens bisschoppen. Nou heeft de huidige Paus die opdracht zelf aardig begrepen, zo lijkt het, maar het gaat even om het idee. Het zijn gewone vissers, ze hebben niet de briljante analyse van de exacte betekenis van de teksten, noch de toewijding die hoort bij het religieuze gewaad, ze hebben de naam nogal een vrijgevochten groepje te zijn dat het niet zo nauw neemt met de religieuze gebruiken van toen als de sabbat heiligen en vasten – en hun rabbi zegt: rechtvaardiger moet je zijn dan die verheven geleerden in monnikspij. Als wij als cynische post-religieuzen dat horen, vinden we dat niet eens zo gek want de karikatuur van de priesters is dat ze toch de kat in het donker knijpen. Daar gaat het niet om vandaag. Jezus zegt: echte gerechtigheid zit niet in dat offer, in het kleed dat jij weeft, wat je zorgvuldig hebt uitgedacht en wat een perfect regelmatig patroon maakt.
Gerechtigheid heeft iets te maken met de verwevenheid der dingen en daarvoor verantwoordelijkheid nemen. Liever een stukje ontrafelen omdat ergens in de verwevenheid een knoop is ontstaan. Iemand heeft iets tegen je, en you know it. Laat dat offer maar, die goede, gelovige stap naar God, want je leeft niet alleen. Loop het pad even in omgekeerde volgorde af en steek een hand uit naar de onregelmatigheid die is opgetreden. Doe je ding, zoek verzoening, dat kleed wacht wel even.
Je zou er nooit meer een offer bij brengen als je met iedereen je moet verzoenen die mogelijk iets tegen je heeft – maar dat is fijne reductio ad absurdum zoals de drogreden heet. Reduceer het voorstel tot iets absurds, dan hoef je er niets mee. Ik denk dat de verwevenheid der dingen vandaag voor mij een lijn is, waar ik graag mee leef – en graag de route van het weefgetouw eens in omgekeerde richting afloop om de ontmoeting te zoeken. Ook als dat me even stopt in de zelfverwerkelijking. Zoiets.
Tot zover vandaag even. Een hele goede vrijdag gewenst – een hoop liefde voor je en de wereld om je heen, in verbondheid. Meer PopUpGedachtes te vinden op www.popupgedachte.nl, doneren kan er ook en wordt super gewaardeerd. Rest me niets anders dan een welgemeend: vrede gewenst, en alle goeds.
