Hoe doe je dat dan? Leidinggeven
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Hoe doe je dat dan, leidinggeven? – PopUpGedachte donderdag 22 februari 2024
We moeten dat allemaal; leidinggeven. Soms aan heel kleine groepjes, soms tijdelijk aan team, in elk geval aan jezelf. Je moet soms leiding geven aan mensen die onder je staan, soms leiding geven aan mensen die naast je staan en het kan zelfs zo zijn dat je leiding moet geven aan mensen die boven je staan. Dat vereist vaardigheden en inzicht, soms heb je dat op natuurlijk wijze, soms leer je het door schade en schande. En uiteindelijk ontkom je er niet aan.
Met leiding geven komt een bepaalde mate van macht mee. Of we gebruiken wat we hebben aan macht en invloed om iets een bepaalde kant op te bewegen. Of dat nu is omdat we die opdracht hebben gekregen, of omdat we eigen motivatie hebben, we zetten i\ín wat we hebben om voor elkaar te krijgen wat we willen – of te vermijden wat we vrezen. En dat kun je op een hele mooie manier doen en op een beroerde manier.
In de katholieke kerk is het vandaag de dag van de Stoel van Petrus. Je kunt er van zeggen wat je wilt, een dag voor een stoel, maar hé alles kan een aanleiding zijn voor een feestdag. Het gaat om de met ivoor ingelegde houten stoel die Petrus gekregen zou hebben bij aankomst in Rome, ooit zo vlak na Christus en die de basis vormt voor het gezag van de Paus. Het lijkt onwaarschijnlijk dat dit deze stoel is, lees ik, want het is aannemlijk dat deze pas aan het eind van de 9e eeuw na christus aan Karel de Kale werd geschonken, een keizer met een naam waarvan ik niet weet of je die in z’n gezicht zou mogen zeggen.
In elk geval; als het gaat om gezag en leiding, dan is de Stoel van Petrus natuurlijk de moeder van alle gezagsplekken, de plek van de Paus. En zelfs in deze tijd waarin de Westerse wereld zwaar geseculariseerd is, is het gezag van deze man onmiskenbaar wereldwijd. Maar hoe doe je dat dan? Leidinggeven? Of je nu Paus bent of een middelbare scholier met een groepsopdracht? Petrus, in een van z’n brieven, drukt de lezers iets op het hart. Hij schrijft:
“weidt de kudden van God waarvan gij de herders zijt; hoedt haar zoals God het wil: van harte en niet uit dwang, met toewijding en niet uit winstbejag. Speelt niet de baas over hen die aan uw zorgen zijn toevertrouwd, maar toont u een voorbeeld voor de kudde.”
Dit gaat met name over voorgangers, dominees, oudsten – maar op zich instructief voor iedereen. Geef leiding zoals de Eeuwige dat voor zich ziet: niet uit dwang maar van harte. Laat je nooit dwingen tot leiderschap wat je niet van harte kunt doen, want het werkt niet. En de mensen aan wie je leiding moet geven, inclusief jezelf, worden niet beter van leiderschap dat je opgedrongen is. Van harte of niet. En leiderschap is te kostbaar om te doen voor het geld, ‘uit toewijding, niet uit winstbejag’. Speel niet de baas, maar toon u een voorbeeld. Dus leiderschap heeft niets te maken met je terugtrekken uit het uitvoerende proces want nu heb je de leiding. Maar je op een voorbeeldige manier inzetten voor de uitkomst die je voor je ziet, wat aan je toevertrouwd is.
Ik denk dan aan mijn kinderen – en hoe vaak je nog eigenlijk kleine machtsstrijdjes aan het voeren bent. Dat je vindt dat ze moeten luisteren, omdat je nou eenmaal vader bent en iets in je kop hebt. Dat gaat niet over leiding geven, dat gaat over de baas spelen. Of dat je gepikeerd bent, omdat iemand in je team het zo lekker heeft gedaan, dat diegene alle lof krijgt voor de uitvoering – en jij dan? Het kan zomaar een beetje zeer doen. Jij hebt het toch mogelijk gemaakt. Al het kleinmenselijk gedoe, op welk niveau van leidinggeven ook. Zelfs aan jezelf, want jezelf leiden met toewijding, van harte en niet uit dwang – ook niet gewetensdwang of schuldgevoel – is ook nog best een uitdaging.
Genoeg voor vandaag denk ik zo, genoeg vragen en gedachten – en tijd om gewoon maar aan de dag te beginnen. De toewijding, de liefde en de zorg te zoeken, die we nodig hebben – voor onszelf, de ander en de wereld. Tot zover – een hele goede donderdag gewenst, en vrede, en alle goeds.
