Juist voor de ongeschikten

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Tekst onder afbeelding

Juist voor de ongeschikten – PopUpGedachte woensdag 21 september 2022

De afgelopen dagen heb ik non-stop vergaderd en dat klinkt vervelender dan het is. Een team van fantastische mensen uit heel Europa, een fijne werkruimte in Kopenhagen en een urgent doel: samenwerken aan een gastvrij Europa met vluchtelingen en werkers uit het veld. En dan is het essentieel dat je de juiste mensen rond de tafel hebt, dat de plannen geen vage woorden blijven maar concreet worden, deadlines krijgen, namen, budgetten. En dan is het voorbij, alles staat op papier en we kijken elkaar in de ogen. Tevreden, beetje moe en het is tijd voor een afsluiting. Het is een groep van verschillende religies, dus een jonge moslim, een rabbi, en een paar anderen leiden de afsluiting en nodigen tot het delen van gedachten en inspiratie.

Het kost me moeite om stil te worden. Het was mijn rol om stevig de deadlines en de data en de namen en de acties rond te krijgen. Het concreet te maken ook. Haalbaar en ambitieus. En nu is het stil. We zingen een lied, een mix van een oude spiritual en een Joods gebed. Dan herinner ik me de woorden van de grote mysticus Thomas Merton. Woorden die al het harde werk relativeren. Die in vraag stellen of je wel de juiste mensen rond de tafel moet hebben. Die mij en iedereen naast taakstellingen een ander type vertrouwen geven. Merton schrijft in een door mij in middels stukgelezen brief aan een jonge activist, dit:

 “De grote resultaten liggen niet in jouw of mijn handen, maar ze gebeuren plotseling, en we kunnen erin delen. Het heeft echter geen zin ons leven te bouwen op deze persoonlijke voldoening, die ons misschien wordt onthouden en die per slot van rekening niet zo belangrijk is.

Waarschijnlijk streeft u ernaar een identiteit op te bouwen in uw werk, uit uw werk. Je gebruikt het als het ware om jezelf te beschermen tegen het niets, de nietigheid.  Dat is niet het juiste gebruik van je werk.  Al het goede dat u zult doen, komt niet van uzelf, maar van het feit dat u zich, in de gehoorzaamheid van het geloof, hebt laten gebruiken door Gods liefde. Denk hier meer aan en geleidelijk zul je vrij worden van de noodzaak jezelf te bewijzen, en kun je meer openstaan voor de kracht die door je heen zal werken zonder dat je het weet.

Het is niet de Bijbel, maar het had het kunnen zijn. Ik voeg het in elk geval toe aan mijn persoonlijke canon. De resultaten liggen niet in mijn handen, bouw niet je identiteit uit het werk wat je doet, laat het goede dor je heen werken, zonder dat je het weet.

Het is in lijn met de lezing van vandaag. De Rabbi is echt niet bezig om de juiste mensen om de tafel te krijgen voor zijn masterplan om een revolutionair andere wereld te beginnen, middenin de bestaande wereld. Misschien zijn het wél de juiste mensen, maar dan niet in de ogen van wie dan ook. Ook de uitgekozenen lijken een soort jij-zal-het-wel-weten houding erop na te houden als ze ingaan op zijn uitnodiging om de rabbi te volgen. Dit staat er vanochtend:

In die tijd ging Jezus verder. Hij zag iemand aan het tolhuis zitten die Matteus heette, en Hij zei tot hem: 'Volg mij.' De man stond op en volgde Hem.

Voor wat achtergrond – het is oorlogstijd, de bezetter is de Romein, heft zware belasting en er zijn volksgenoten die deze tol heffen voor de bezetter en nog een beetje meer en daar goed van leven. Tuig, landverraders, nouveau riche. Typisch mensen die je moet hebben voor je ideale wereld, zou je zeggen. Not.

En het gaat verder:

Terwijl Hij nu in diens woning aan tafel aanlag, kwamen ook vele tolle­naars en zondaars met Jezus en zijn leerlingen aanliggen.

Oh en samen eten is net zoiets als bij ons een politicus die samen lachend op de foto gaat. Er zijn mensen voor minder volledig gecancelled.

Toen de Farizeeën dat zagen, zeiden ze tot zijn leerlingen: 'Waarom eet uw Meester met tollenaars en zondaars?'Hij hoorde dit en zei: 'Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken.
Gaat heen en leert wat het zeggen wil: Ik wil liever barmhartigheid dan offers. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.'

Als het lukt om even door dat zware woord ‘zondaars’ heen te kijken, is de logica van de rabbi van een schokkende eenvoud: ik wil niet met mensen werken die al menen het goede te doen, die zijn als het goed is al goed bezig. Ik zoek mensen die dat nog niet doen; meer zielen, meer vreugd. Meer outsiders binnen in de cirkel.

Oftewel: niet de juiste mensen, geen garantie op resultaten, maar links en rechts om je heen ontstaat er van alles aan goedheid en schoonheid – in het spoor van de man van Nazareth, open voor de onnavolgbare liefde van de Eeuwige zelf voor diens wereld, diens mensen, diens toekomst.

Tot zover vanochtend. Een hele goede woensdag gewenst en vrede, en alle goeds.

 (klik hier voor de bijbelteksten van de dag)

Vorige
Vorige

Generaties

Volgende
Volgende

Gewoon omdat het kan