Kom je tevoorschijn?
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Kom je tevoorschijn? – PopUpGedachte donderdag 21 december 2023
Bijna is het de kortste dag van het jaar. Morgen is dat, maar ik vier alvast dat die komt. Dat donker is best gezellig hoor en het is ook allemaal wel knus – maar ik zit alvast toch een beetje uit te kijken naar de dagen waarin het tijdens het schrijven in de ochtend licht wordt. Dat de zon opkomt of toch in elk geval het donker van de nacht overgaat in de contouren van de dag. Dat het weer licht wordt, misschien ook wel überhaupt. Een vriendin weet even niet meer zo goed hoe ‘normaal’ te leven – zo zei ze gisteren. Je kunt toch niet gewoon koffie zetten, gewoon naar de speeltuin, gewoon dit of gewoon dat, terwijl er bommen vallen en mensen sterven, niet alleen in Gaza maar al die plekken in de wereld. Het was donker geworden en het wilde maar geen dag zijn. Haar dochter wilde voetballen; kom mam. En dan maar mee naar het voetbalpleintje. Daar stond ze dan, te koud en het was eigenlijk ook te nat. Ze ging maar een vuilniszak halen en een prikker. En daar gebeurde iets; niet dat ze zich opeens nuttig voelde want morgen zou het weer een bende zijn en de wereld werd er niet minder een bende van. Maar mensen kwamen even een praatje maken, riepen lieve dingen vanaf de fiets, er ontstond verbinding. Zomaar. Het stond in geen verhouding, maar de naar binnen gekeerdheid werd heel even opengetrokken. Een beetje licht.
En spiritualiteit, zoals de christelijke, roept de mens naar buiten. Dat er meer is dan je denkt, altijd. Dat het zeer doet en donker is, dat is vaststaand, maar dat er ook iets bloeit, altijd. Dat er iets geboren wordt, steeds opnieuw. Op de plekken waar je het niet verwacht.
Misschien is het daarom wel dat met Kerst een erotisch liefdeslied op de rol staat om te lezen in kerken en kloosters vandaag; Hooglied – misschien wel een van de mooiste stukken poëzie ooit en waarom zou je het lezen met Kerst? Om de uitnodiging vandaag denk ik, dit staat er, dit wordt gelezen, uit Hooglied:
Nu roept mijn lief en zegt tegen mij: Sta op, mijn liefste, kom toch, mijn schoonste. Kijk maar, de winter is heen, de regentijd voorgoed voorbij. Op het veld staan weer bloemen; de tijd om te zingen breekt aan; de roep van de tortel klinkt over het land. De vijgeboom draagt zijn eerste vruchten al, en wat ruikt de bloeiende wijnstok heerlijk! Sta op, mijn liefste, kom toch, mijn schoonste! Mijn duif, verscholen in de spleten van de rots, in de holten van de bergwand, laat mij je gezicht zien, laat mij je stem horen, want je stem is zo mooi, je gezicht zo lieftallig!
Of je nou de natuurbeelden leest als werkelijke beelden of juist de erotische verbeelding erop loslaat, het zindert van leven deze tekst. Een roep van een geliefde, kom uit je schuilplaats, het donker is voorbij gegaan. Er groeit en bloeit van alles.
En dat is wat waar is. Als de vrijwilliger die gastvrouw is van de kas en door haar eigen pijn en rouw heen moet kruipen omdat er geen andere weg is, gisteravond bij het Rouwen & Vieren concert in Amsterdam het gevoel heeft dat deze avond voor haar gemaakt is. Dat ze zich even geliefd weet en een beetje gloeiend van dank naar huis gaat. Het staat niet in verhouding tot het donker van de wereld, maar het is er wel. En het is onrelativeerbaar, het is voorjaar of het is zomer – middenin de winter.
Is dat een onverwoestbaar optimisme, een ijzeren grimas van iemand die nu eenmaal besloten heeft niet depressief te willen raken? Dat houdt het niet. Daarvoor is er teveel donker in de wereld. Het is eerder de roep van de gelovige, of hoopvolle – die dwars door de pijn gekropen is en steeds opnieuw weer de stem hoort die hem of haar de deur uitroept. Om te kijken, te omarmen, lief te hebben en te weten diep geliefd te zijn. Dat misschien wel vooral; zo godsonmogelijk geliefd te zijn.
Tot zover vandaag. Een hele goede donderdag gewenst, morgen nog een popupgedachte en dan is het tijd voor een kerstbreak. Voor meer overwegingen van de afgelopen jaren, www.popupgedachte.nl ook om te doneren of je te abonneren en voor nu: Vrede gewenst, en alle goeds.
