Waar moet van genezen worden dan?
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Waar moet ik van genezen worden dan? – PopUpGedachte donderdag 19 januari 2023
Dinsdag had ik een beetje te hard getraind, of net een onverwachte beweging gemaakt, ik weet het niet zeker maar opeens zit je te zuchten en naar adem te happen bij zoiets simpels als opstaan uit een stoel. Niet altijd, maar soms, even – op zo’n onverwacht moment. Niks aan de hand verder, want het moet gewoon even rust hebben. Niks om van genezen te moeten worden. Dat red ik wel.
De takenlijstjes lopen me soms net een beetje teveel over de voeten. Dat je probeert mooi voor de dag te komen op de meetings met goed afgevinkte lijstjes en een fijne missie voor de volgende ronde – waardoor je de avond voor de meeting nog even snel tien mailtjes de deur uit doet want dan heb je tenminste dat gedaan. Herkenbaar? Goed plannen en overzicht. Ik zou graag wat meer orde hebben, maar ik hou ook wel van het licht chaotische in mijn leven. Niet iets waar ik van genezen wil worden. Het komt wel. Stapje voor stapje.
Ik vraag het mezelf vanwege de manier waarop Jezus van Nazareth aan een enorme populariteit wint. De mensen kwamen niet naar hem toe in die dagen vanwege z’n mooie woorden of omdat hij zo’n aardige vent was – mogelijk ook. Maar vanwege z’n daden. En dat waren daden van genezing. Hoe ongemakkelijk dat idee van wonderlijke genezingen ook is anno nu, toch is die wereldwijd inspirerende rabbi uit Nazareth degene die de boel opschudt en z’n statement maakt door genezingen. Dit staat er:
Er kwamen ook vele mensen uit Judea, Jeruzalem, Iduma, het Overjordaanse en uit de streek rond Tyrus en Sidon tot Hem, omdat ze hoorden wat Hij allemaal deed. Hij droeg zijn leerlingen op te zorgen dat er een bootje voor Hem bij de hand was, als voorzorg tegen het opdringen van de menigte. Want Hij had er velen genezen, met het gevolg dat allen die aan kwalen leden, op Hem aandrongen om Hem aan te raken.
Is het een manier om aandacht te trekken? Of is hij vooral gewoon geraakt door het vele fysieke en GGZ-achtige geestelijke leed om hem heen waar geen heelmaker voor lijkt te zijn. In de verhalen die je tegenkomt, lijkt dit het laatste omdat hij steeds de genezen mensen verbiedt om erover te spreken. Wat ze natuurlijk niet doen, waardoor men te hoop loopt en hij het ook niet over z’n hart kan verkrijgen om ze zonder genezing – hoe dat dan ook werkt – weg te laten gaan.
Vanochtend bedenk ik me de omstander. Ikzelf. Waar wil ik eigenlijk van genezen worden. Of ben ik de observeerder. Die ziet hoe mensen waar ik zomaar medelijden mee zou kunnen hebben door iemand die ik best wel bewonder worden aangeraakt en genezen. Sta ik buiten die interactie? Waar wil ik van genezen worden? Durf ik überhaupt me die vraag te stellen, omdat als ik die vraag stel ik de pijn ook voel van het gemis, terwijl ik me er misschien al wel mee verzoend had. Pijn voelen zonder enige garantie dat die genezing ook plaats zou kunnen vinden.
De interactie met de man van Nazareth, spirituele interactie überhaupt misschien wel, begint zomaar met gemis, met een open hart, met de mogelijkheid tot onvervuld verlangen. Zoals een relatie begint, of elke relatie begint moet ik misschien zeggen. Je laat je kennen, kunt afgewezen worden, maar er is ook kans op verbinding, beantwoorde liefde.
Waar wil ik van genezen worden – of eigenlijk: waar zit de pijn? Welke geest houdt me soms gevangen. En dat weet ik natuurlijk wel. Dat zijn er vrij veel. Niet altijd even dominant, maar gevangen zijn door moeten presteren – of die van moeten voldoen aan verwachtingen. Die van mezelf, die van anderen. En dan opeens verlamd kunnen raken, als je door de mand valt of de zaken mislopen. Niet letterlijk verlamd, al voelt het soms wel zo. Het komt gewoon niet meer uit je vingers en je weet niet waar je het zoeken moet.
Die erkenning plaats me in lijn met al die zoekers naar genezing en heling, die erkenning haalt me van de tribune die observeert hoe andere mensen iets zoeken en dat al dan niet krijgen. Ik zoek naar heelwording. En dat is geen makkelijke quick-fix, maar een opening naar een volgende fase in mijn leven. In openheid naar mezelf, de ander en God – precies op die gebieden waar het soms een beetje wringt, of pijn doet. Zonder garanties, net als in de liefde. Maar dat verlangen, en dat open op tafel leggen. Het is maar het begin, maar het is wel een begin.
Tot zover vandaag. Een hele goede donderdag gewenst. Op www.popupgedachte.nl vindt je de andere popupgedachten, kun je ook je abonneren en natuurlijk kun je er doneren via de donatiebutton. Mijn dank voor de velen die bijdragen hierbij, dat is echt fantastisch. Voor nu, voor vandaag: vrede gewenst, en alle goeds.
