Te gast zijn
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Te gast zijn – PopUpGedachte dinsdag 18 november 2025
Ik herinner het van de vele liftreisjes als student, de unieke waarde en het unieke inzicht dat te-gast-zijn je kan bieden. Niet altijd gemakkelijk, je komt op plekken en bij mensen terecht waar je maar je weer toe moet zien te verhouden. Maar de ervaring van de ruimte die mensen hebben om te mee te laten rijden, om je aan te laten schuiven, om plek voor je te maken, is ongelofelijk veel waard. Niet alleen voor dat moment, de mazzel die je hebt. Maar voor je hele levenshouding.
Het principe van te-gast-zijn en ontvangen, ja-zeggen, heeft me nogal gevormd, realiseer ik me vanochtend. De vele ‘Walks of Shame’, tijd die we met een bonte verzameling van Europeanen doorbrachten aan Europa’s grenzen – te gast bij vluchtelingen en vrijwilligers. We hadden meestal niet veel meer te brengen dan onszelf, en dat bleek te precies te zijn wat nodig was. Juist mensen met lege handen, een open hart, een beetje tijd. Zelfs mijn jaarlijkse crowdfunding is zo’n vreemd waagstuk; leg het maar open, biedt maar de mogelijkheid om bij te dragen – laat je op pad sturen (komend seizoen dan overigens heel letterlijk op de Peacewalk). Dan merk je het wel. En zo geschiedde en geschiedt elke keer weer.
Ik moet eraan denken vanwege een fragment uit de lezing vanochtend, de teksten uit de Bijbel die volgens een heel oud schema geselecteerd zijn voor vandaag en waar ik in grasduin op zoek naar wat inspiratie. Dit zinnetje:
“Toen Jezus bij de plaats kwam, keek Hij omhoog en zei tot hem: 'Zacheüs, klim vlug naar beneden, want vandaag moet ik in Uw huis te gast zijn.' Zacheüs kwam snel naar beneden en ontving Hem vol blijdschap.
Nou, explicieter te gast zijn kan bijna niet. En het is een nogal onverwachte keuze, want deze man is een afpersende landverrader. De NSB-er, die ook nog belasting int voor de bezetter. En omdat ‘ie toch niks meer te verliezen heeft, iedereen kijkt’m met de nek aan, doen de meesten van zijn collega’s – hijzelf ook wel – er nog een paar schepjes voor zichzelf boven op. De bezetter kijkt weg, als was het een kolonist op de Westbank. Laat maar gaan.
Bijzondere, impactvolle keuze ook. Want deze Zacheüs ziet een kans om zijn gekwelde ziel te bevrijden en belooft – op basis van deze zelfuitnodiging van de rabbi – dat hij alles vierdubbel en dwars zal terugbetalen wat hij iemand heeft afgeperst en belooft de helft van zijn bezit aan de armen te geven. Zo’n impact van mijn te-gast zijn, moet me nog overkomen. Maar goed, ik ben dan ook JC zelve niet.
Er gebeurt iets wonderlijks in te gast zijn en gasten ontvangen. Een uitwisseling van menselijkheid, een herijking van je waarden, een kans om deel uit te maken van iets groters. Daarom stuurt de rabbi later ook z’n leerlingen op pad en mogen ze niks meenemen. Geen extra geld of kleren of schoenen – laat je maar verzorgen onderweg. Dan kunnen mensen deelnemen aan je missie.
Het zijn woorden die extra diepte krijgen nu we de collectieve pelgrimage van Europa naar Jeruzalem voorbereiden en mensen zich beginnen aan te melden – en er presentatie na presentatie vonkjes in ogen en harten verschijnen. Te gast zijn, vrede zoeken, menselijkheid vinden. Het hoort er allemaal bij. Te gast zijn uberhaupt in deze wereld – en mede-gastheer namens de Eeuwige. Beide, de hele tijd.
Tot zover vandaag. Wie meer wil weten van de Peacewalk of gewoon zin heeft aan een mooie middag rond deze thematiek, zondagmiddag 14 december om 16.00 uur in de Singelkerk vindt de Peacewalk Songs & Stories plaats. Entree gratis, opbrengst gaat naar de Peacewalk. Van harte welkom. Schrijf m vooral op. Of laat me even weten dat je komt. Zie je graag.
En voor nu, en voor vandaag. Een hele goede dinsdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
