Vreemde woorden
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Vreemde woorden – PopUpGedachte woensdag 18 april 2024
Toon Tellegen schreef ooit al een antwoord van de Korinthiërs, één van die vele nieuwe plekken van heel vroeg christendom, waar Paulus zijn lange en soms zo moeilijke brieven aan schreef, over geloof, hoop en liefde en dat de liefde dan het grootste is. Vreemde woorden soms, vonden ook de Korinthiërs, aldus Toon Tellegen:
uit het antwoord van de Korintiers
...het zijn mooie woorden
Wij hebben ze aan alle kanten bekeken
We hebben ze ook aangekleed en laten dansen.
Ze konden er niets van.
Ze trapten op elkaars tenen, klemden zich aan elkaar vast
en vielen om.
We moesten ze ophijsen- ze konden zelf niet overeind komen.
We hebben ze in een luie stoel gezet.
ze slapen nu.
Ze snurken.
Als ze wakker worden zien we wel weer verder.
Áls ze wakker worden.
Wat ons rest zijn onrust, verlangen en onhandigheid,
die drie
en van die drie onhandigheid het meest.
Dank u wel, Toon Tellegen. Wat kun je dat toch weer onnavolgbaar verwoorden. Zoals soms die oude woorden uit dat christendom onnavolgbaar zijn. Zoals ze dat vanochtend zijn als ik lees dat Jezus van Nazareth de hele tijd eeuwig leven belooft en niet sterven en dat terwijl er hele pijnlijk donkere sterfgevallen soms om ons heen gebeuren. Wat staat er dan? Wat betekent dat dan?
Het is ook de vraag in de lezing van de dag van een bediende uit Ethiopië die op bezoek is in Jeruzalem, de boekrol van Jesaja koopt, erin gaat zitten lezen en er geen chocola van kan maken. Philppus, één van de leerlingen van Jezus van Nazareth, stapt bij hem in de koets (dit is allemaal na Pasen) en dan staat er dit:
Hij vroeg hem: 'Begrijpt ge wat ge leest?' Maar de Ethiopier antwoordde: 'Hoe zou ik dan kunnen, als niemand mij daarin behulpzaam is?' Hij nodigde Filippus uit in te stappen en bij hem te komen zitten.
De schriftuurplaats die hij juist las was de volgende: “Als een schaap werd Hij ter slachtbank geleid; en evenals een lam, stom tegen zijn scheerder, opende Hij zijn mond niet.”
De bediende wil wel weten over wie dit gaat. En Philippus vertelt hem het verhaal van Jezus van Nazareth. Op zo’n geloofwaardige manier dat de man gedoopt wil worden, onderdeel zijn van de beweging. Maar wat een merkwaardig stukje tekst om zo enthousiast over te raken. Het is de dood van de held, de executie van de representatie van God zelf op aarde, de Eeuwige die sterft zonder verzet. Waarom is dat zo aantrekkelijk?
In een wereld waarin het ene kwaad het andere veroorzaakt, het ene geweld het andere uitlokt, smeken en zoeken we om een verhaal waarin iemand die wordt aangevallen het lijden kan doorstaan. Terwijl je dat bijna niet kunt vragen. En er al helemaal geen invloed op hebt – als het gaat over wat er nu gebeurt rond Israël Palestina zeker. Ik weet niet wat de Ethiopiër heeft gezien en gehoord, maar de ellendige cirkel van het kwaad, heeft iemand nodig die eruit stapt. Die niet hoeft terug te slaan om toch te leven. Van wie het leven iets anders is dan zich sterk maken, plek innemen, schuld vereffenen. Een leven leiden dat dat niet meer nodig heeft? Is dat dan ‘eeuwig’? Is dat het nieuwe pad van de Eeuwige wat klaargelegd wordt?
De woorden zijn vaak onbegrijpelijk, onhandig soms en ze willen lang niet altijd dansen. Maar in het samen zoeken komt er soms zowaar iets tot leven. In het spoor van geloof, hoop, liefde en alle onhandigheid die bij het uitleven daarvan hoort.
Tot zover vandaag, een hele goede donderdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
