Dankbaarheid
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Dankbaarheid – PopUpGedachte woensdag 17 april 2024
We beginnen de gezamenlijke maaltijd van onze leefgemeenschap altijd met een rondje dankbaarheid, bedacht als een manier van inclusief bidden. Links en rechts houdt iedereen even elkaar de handen vast, zodat er een cirkel ontstaat. En de eerste begint te danken. Voor wat er ook maar te danken is, meestal is het mijn zoon die begint met ‘God, dank je wel, voor … ‘ Waarop een rondje dank begint. En dat is best een oefening. In het begin waren er die dat echt niet zo konden oplepelen – je komt net uit je werk gerend, zit middenin de stress van het een of ander, ploft neer aan tafel en moet gelijk naar die andere, positief-reflectieve staat van zijn. Sommigen waren er op woensdagochtend al mee bezig. Zo van; vanavond dankrondje, wat zal ik eens zeggen. Voor sommigen werkt dit, voor anderen helemaal niet – maar er gebeurt wel iets moois; allereerst is er iets van fysiek contact, ook al is het zo simpel als de handen vasthouden. Je bent even deel van een geheel. En je oefent iets dat zo oud is als de spiritualiteit. En misschien wel één van de allergrootste kernpunten: dankbaarheid.
En ik zeg spiritualiteit, maar al weer heel wat jaren geleden bracht De Correspondent, je weet wel – die online krant met constructieve journalistiek en hele lange longreads – die bracht het Dankboek uit. Een prachtig vormgegeven hardcover boek met daarin een klein beetje tekst als inleiding en vervolgens lege bladzijden met puntjes. Om dagelijks je dankmomenten op te schrijven. De Geest waait wel, zou ik zeggen – is het niet via de reguliere kerk, dan wel via de linkse. Of de rechtse, of de klimaatkerk of wat dan ook. Gelukkig maar.
Vandaag in de lezing van de dag dit, een stuk uit de Psalm van de dag:
Komt en aanschouwt wat God heeft verricht,
ontstellende daden onder de mensen.
Hij maakte de zee tot een droge vallei,
zij gingen te voet door de bedding.
Laten wij juichen van vreugde om Hem,
die eeuwig regeert door zijn macht.
Herinner je de grote momenten. Zet ze op muziek, rijm, spoken word, schrijf ze in je gedachten en oefen ze in. Dat als basis van het vroeg Joodse denken, van het Abrahamitische geloof. Die dankbaarheid, dat terugkijken, moet je overeind houden, rust geven, gecentreerd houden, voorkomen dat je gekke dingen gaat doen vanuit de gedachte dat je maar alleen zou zijn en het toch zelf moet rooien. Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst, zeggen ze. Dat is in spiritueel denken dus precies andersom. De resultaten uit het verleden zijn een garantie voor de toekomst. En dat met klem en herhaald beweren – niet om gouden bergen te beloven, maar om te voorkomen dat we bang of cynisch worden. Want bange of cynische mensen maken andere mensen en onze wereld zomaar kapot.
Sommigen wijzen op de trauma’s van Israël, de Holocaust, die bepalend zou zijn voor de grote destructie en het dodelijk geweld, dat onderdeel is van die poging om Hamas te vernietigen. En het is belangrijk om trauma te erkennen. Maar trauma is ook: herinner het duister van het verleden en voel dat als garantie voor de toekomst. Wat toen gebeurde, gebeurt nu weer, zoiets. Dus moeten we wel dingen doen die niet mooi, goed of fijn zijn. Zoiets. Daarin is geloof dus misschien wel een poging tot het omgekeerde. En geldt dat niet allereerst voor hen daar, maar voor mij hier: wat is leidend in mijn herinnering. Herinner ik me de pijn van het verleden en zie ik dat als garantie voor de toekomst? Wat begrijpelijk en logisch is? Of is het mogelijk daar ook een verhaal naast te zetten, dat te oefenen tenminste. Momenten van geliefd zijn, gedragen worden, gezien zijn, verandering zien gebeuren – en dat als geloof of hoop en ja, misschien toch wel ook, garantie dat de toekomst dat ook weer in petto kan hebben.
Dat even voor vandaag. Een hele goede woensdag gewenst – meer popupgedachtes te vinden op www.popupgedachte.nl – en vrede, en alle goeds.
