Wie moet u nodig eens aan tafel nodigen?
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Wie moeten u nodig eens aan tafel nodigen? – PopUpGedachte dinsdag 18 oktober 2022
De babbelbox staat in Gruipstuiverveen en vraagt: Wie moet u nodig eens aan tafel nodigen? Mooie vraag toch? Ik heb wel zo’n lijstje, wij hebben hier zo’n lijstje – soms op papier, soms in het hoofd. Mensen die je nodig eens aan tafel moet nodigen. Of bij wie je langs moet om dat je graag bij hun tafel aanschuift. Mooi principe, eigenlijk. Dat tafelen, natafelen, het is huiselijk, familie – zonder dat er bloedbanden voor nodig zijn. Hier bidden we altijd voor het eten, door te danken. Dat is een beetje gegroeid, deels bewust, deels uit de praktijk. Dus zo’n maaltijd met wie dan ook begint met dat iedereen links en rechts elkaar een hand geeft, zodat er een cirkel ontstaat. Als dat een beetje vreemd voelt en ik twijfel of het in dít geval wel de goede actie is, zijn er altijd de kinderen die dat overrulen door domweg de hand uit te steken – naast wie ze ook zitten. En dan geven we elkaar dus een hand en danken omstebeurt – de één met een religieuze aanhef, de ander noemt gewoon waar hij of zij of die dankbaar voor is.
Er is iets met dat aan tafel nodigen. Iets belangrijks. Vandaag stuurt Jezus in de tekst 72 van zijn leerlingen twee aan twee op pad en ze mogen niks extra’s meenemen voor het geval ze honger krijgen of ze extra kleren nodig hebben. Op pad zonder koffer of backpack, een beetje zoals reizen met het goedkoopste vliegtuig. Jij mag mee, maar alles wat je bij je draagt, daar moet je voor betalen. In elk geval; zij gaan op pad zonder voorzorgsmaatregelen. Dit staat er:
“Neemt geen beurs mee, geen reiszak, geen schoeisel; en groet niemand onderweg.
Laat in welk huis gij ook binnengaat uw eerste woord zijn: Vrede aan dit huis!
Woont daar een vredelievend mens, dan zal uw vrede op hem rusten; zo niet, dan zal hij op u terugkeren. Blijft in dat huis en eet en drinkt wat zij u aanbieden; want de arbeider is zijn loon waard.
Gaat niet van het ene huis naar het andere.”
Het idee is dat als je niets bij je hebt, dat je dan afhankelijk bent van degene die je ontvangt. Niet uit medelijden, maar omdat ze in dit geval datgene wat je komt brengen zo belangrijk vinden, dat ze mede-organisator worden van de tournee. Ze doen de catering, ze verzorgen de kleding, dat soort dingen. Het is een manier om de medewerkers aan de missie uit te breiden. Mensen die erin geloven.
En dus bedacht ik me vanochtend dat het misschien een goede dag is om de ogen open te houden voor mensen met een missie. Een missie waar je in gelooft – en hoe die dan support nodig zouden kunnen hebben. Wie zijn de zwervende heilbrengers, ronddwalende profeten, de bouwers van een nieuwe wereld die zonder rugzak vol voorzorgsmaatregelen op pad zijn gegaan. Laat ik hen aan tafel nodigen. Want dat is de manier waarop de missie van Jezus van Nazareth werkt en ik vind dat een prachtig mooi principe.
Wie moet je nodig eens aan tafel nodigen? Niet uit medelijden, ook al zal dat soms ook een plek hebben in het leven – maar uit respect. Omdat je ze waardeert, in hen gelooft of voldoende geraakt bent door wie ze zijn of wat ze zeggen, dat je hen graag volstopt met eten en nagaat wat ze verder nodig hebben. Oh, en als je zo genodigd wordt, gewoon aannemen, hè – als het even kan. Niet uit je rugzak gaan leven als er mensen zijn die je graag een hart en voedsel onder de riem steken – of een extra paar schoenen.
Dat even voor vandaag – over de tafel, het nodigen, het delen en op reis zonder rugzak.
Vrede gewenst voor vandaag, nieuwsgierigheid en een open tafel – en alle goeds.
(klik hier voor de bijbelteksten van de dag)
