Het interesseert hem niet
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Het interesseert hem niet – PopUpGedachte maandag 17 oktober 2022
Er is weinig wat mij zo woest kan maken als het gevoel belazerd te worden. Zeker als het iemand is die je vertrouwt. Ik kan me goed de scene in het studentenhuis herinneren. Mijn huisgenoot had zonder het te melden een soort coup gepleegd binnen de studentenvereniging. Hij was niet thuis, ik kon niet slapen en wachtte op de voordeur die zou opengaan. Dan zou ik hem er eens flink van langs geven. Achter m’n rug om ontwrichtende dingen beramen! Ik zou ‘m leren. Woest was ik.
Onrecht in de wereld kan je tot razernij drijven, máár het kan ook relatief eenvoudig van je afglijden. Want wat kun je eraan doen, in het journaal – mocht je dat kijken – volgt het ene stuk ellende op het andere stuk ellende. Iets kan je even de adem benemen maar al snel volgt er weer iets nieuws. Net als in je tijdlijn overigens. Een lang, pijnlijk, niet te verdragen relaas van een vriend over de situatie in Iran. Daarna de foto van een vriendin die blijkbaar in Zuid Amerika is, met een cocktail aan het zwembad. Die heeft het goed voor elkaar. En dan maar weer terug naar je werk.
Onrecht dat je persoonlijk wordt aangedaan, dat is echter andere koek. Dat gaat onder je huid zitten, dat vreet aan je ziel en gedachten. Je beraamt de meest waanzinnige tegenacties die je nooit zult uitvoeren, maar toch, het denken eraan bevredigt al enigszins de wraakgevoelens. Vandaag hebben we in de teksten zoiets bij de hand en de rabbi wordt erbij gehaald als rechter. Hij is wijs, meer nog dan Salomo, wijzer dan Abraham, degene die de wereldgeschiedenis overziet – of in elk geval er een nieuwe draai aan geeft. Maar hij blijkt niet echt geïnteresseerd. Dit staat er:
In die tijd zei iemand uit het volk tegen Jezus: 'Meester, zeg aan mijn broer, dat hij de erfenis met mij deelt.' Maar Jezus antwoordde hem: 'Man, wie heeft Mij over u beiden tot rechter of bemiddelaar aangesteld?' En Hij sprak tot hem: 'Pas op en wacht u voor alle hebzucht! Want geen enkel bezit, al is dit nog zo overvloedig, kan uw leven veilig stellen.'
De twee krijgen allebei op hun dak. En hij weigert rechter te zijn. Wat grappig is, want de manier waarop hij in de Bergrede een soort grondwet voor een nieuwe wereld heeft neergelegd: naaste liefhebben als jezelf betekent vijanden liefhebben, andere wang toe keren en zo nog het een en ander, dat geeft toch het idee van een rechter. Maar niet deze, niet in deze geschillen. Hoe oneerlijk het ook voelt.
Blijkbaar is gevoel niet altijd de meest boeiende raadgever. Wat gek voor mij is om te zeggen omdat ik met woede – en met verdriet en rouw en allerlei andere gevoelens – juist een weg lijk te vinden naar een geloofsbeleving die wat dichter op de huid van de mens zit. Toch kan gevoel verraderlijk zijn. Jezus van Nazareth gaat niet mee in de emotie van beroofd zijn, van slachtoffer zijn, van benadeeld te zijn. Hoe diep verontwaardigd de broer in kwestie ook zal zijn.
Wat wil je hebben, vriend? Het helpt je niet om je leven veilig te stellen, terwijl je het wel aan je leven laat vreten. Laat los. Onmogelijk toch? Maar wel precies het tegenover van de man van Nazareth. Emoties in zichzelf zijn nooit heilig: ze zijn aangever van betrokkenheid. En dan is het zaak om die emotie serieus te nemen, jezelf in de spiegel te kijken en je af te vragen waar je emotie echt over gaat. En als het dan toch hebzucht blijkt – dat daar dan bekering van nodig is.
Wat zoek je in geld dat je eigenlijk te zoeken hebt bij God? Wat zoek je in status dat je eigenlijk te zoeken hebt bij iets of iemand die je ziel kan raken? Geld helpt je overleven, status helpt je aan bestaansrecht. Maar wie wil leven heeft het nodig om te weten diep geliefd te zijn, wie bestaansrecht wil, heeft het nodig dat iets of iemand hem of haar ziet – én dat je jezelf in de ogen durft te kijken omdat je probeert te handelen in lijn met je diepste waardes. Dat je daar de tijd voor neemt. Dat is het koninkrijk waar Jezus van Nazareth in regeert. De rest interesseert hem niet zo. Zo lijkt het.
Tot zover vanochtend. Een hele goede maandag gewenst. En vrede, en alle goeds.
(klik hier voor de bijbelteksten van de dag)
