En zo staan we dan weer op
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
En zo staan we dan weer op – PopUpGedachte maandag 16 oktober 2023
Ik zal niet de enige zijn die met een zwaar gemoed opstaat vanochtend. Dat je weet dat vandaag de nieuwsapps weer vol zullen staan met volgende updates over militair geweld dat al dan niet vandaag zal worden ingezet. Momenten waarbij het geweld toch niet losbarst moet je ook vieren en wat dat betreft is het uitstel van het land- en luchtoffensief van Israël voor nu een zegen. Maar terug naar vóór de aanslagen kan het niet meer. Wat wel kan, weet niemand meer.
Het is een ochtend om ook weer je werk op te pakken, ouders die voor kinderen met liefde en wellicht enig vroege-ochtend chagerijn hun broodtrommeltjes maken. Dat het gewone werk, de stroom emails, de lange takenlijsten of de teamvergaderingen weer moeten plaatsvinden. En het zijn soms zomaar onverbonden werelden; die van het doen en het eten en drinken en naar je werk en terug rijden. En die van de nieuws-outlets en de wereldpijn. In deze ochtendoverwegingen steeds een poging om ze beide in één spiritualiteit te omarmen, want er is maar één wereld, en één mens, jij, ik en al die anderen, één geest met vele kronkelwegen en één hart met twee kamers maar ook maar één klop. Ergens hoort het samen en komt het samen, maar hoe dan?
Vandaag lees ik dit in de teksten van de dag. Niet al te opwekkende woorden, maar we zullen ze eens uiteenrafelen om te zien wat er in zit:
“In die tijd, toen het volk samenstroomde, begon Jezus te spreken: 'Dit geslacht is een verdorven geslacht; het verlangt een teken, maar geen ander teken zal het gegeven worden dan het teken van Jona. Zoals namelijk Jona een teken werd voor de Ninevieten, zo zal ook de Mensenzoon het zijn voor dit geslacht.”
Deze Joodse rabbi zaagt regelmatig van dik hout planken, geen blad voor de mond, zo ook vandaag. Hij zegt iets als: Wat voor tekenen en wonderen wil je allemaal om te horen dat je speciaal bent, of dat je geliefd kind van God bent, dat je er toe doet? Wat voor voorwaarden stel je om te luisteren naar recht en rede? Hoeveel woede op anderen of het beschuldigen van derden sta je jezelf toe op basis van je eigen zelfrechtvaardiging? En welke hoge toon sla je aan tegen mensen die kritiek daarop hebben?
We staan bij de puinhopen van zoveel levens, waarbij politieke keuzes en een lange geschiedenis van elkaar het licht in de ogen niet gunnen, leiden tot de legitimatie van heel veel geweld. En de rabbi uit Nazareth komt met Jona; een onwillige profeet die dan toch maar de grote stad Nineve binnentrekt met één boodschap: bekeer u of de stad wordt omgekeerd. En dat doen ze dan en masse, zich bekeren. Bidden, vasten, spijt betuigen, fouten herstellen. Een periode van rouw en herstel.
En misschien is dat het dan wel voor vandaag. Al weet ik het niet zo goed. Willen we redding uit de nood van de dag? Of een teken dat het toch nog goed komt met de wereld? Of met het Midden-Oosten? Misschien vandaag wel de uitnodiging van de rabbi; bekeer u. Kijk in de spiegel. Waar moet jij over grenzen heenkijken, welke muur moet jij eigenlijk nog slopen, welke weerzin over de ander mag ik vandaag onder ogen zien – en de tijd nemen om even uit te reiken. De betonnen muren in Palestina zijn ver weg, maar muren in zichzelf natuurlijk niet. Daar lopen we mee rond.
Misschien is dat dan wel de integratie van de dag. Waarmee we iets van de wereld van het ellendige nieuws en die van onze dagdagelijkse bezigheden tenminste enigszins bij elkaar brengen, in één hart en hoofd en handen. Verbinding zoeken, muren slopen, het eigen gelijk parkeren en Jona vragen om een stukje ons leven binnen te wandelen met zijn wat mopperige boodschap van bekering, van verandering, van verzachting en reflectie op hoe we met elkaar omgaan, al is maar één stap, één telefoontje of appje. En wie weet, morgen weer één.
Tot zover vandaag. Voor jou en iedereen temidden van je kleine of grote uitdagingen en momenten van vreugde – een hele goede maandag gewenst, en vrede, en alle goeds.
