Het kost tijd

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Tekst onder afbeelding

Het kost tijd – PopUpGedachte donderdag 15 september 2022

Wat kost tijd? Nou, het meeste. En het belangrijkste, het meest. Er zijn een paar dingen die ons het moeilijk maken om de tijd te nemen. De tijd te nemen voor elkaar, voor jezelf, voor ontwikkeling, voor rust, voor wat dan ook. Wie zich bewust is van de snelheid waarmee we afkoersen op hele moeilijke tijden door de ontwikkelingen in het klimaat, heeft niet het gevoel de tijd meer te hebben. Tegelijk mist er op dit moment, zo lijkt het, een breed gevoel van urgentie om grote stappen te maken met elkaar. Corona, Oekraïne, energiecrisis, ze gaan voor. Het was Mounir Samuel die me er gisteren aan herinnerde: toen een aantal jaar geleden Pakistan overstroomde werd giro 555 geopend met een grote actie, nu moet je zoeken naar het nieuws over de huidige situatie terwijl een derde van het land onder water staat in een ramp die zijn weerga niet kent. En ja, dat heeft natuurlijk alles te maken met veranderingen in het klimaat.

We hebben de tijd niet. Maar alles kost wel tijd. Het is nogal een spagaat. Ik heb de tijd zelf niet – als ik wat zelfkritischer ben, dan zeg ik dat ik de tijd niet néém, maar het voelt alsof ik m niet heb – om rustig te sporten, om mijn bestanden in mijn computer op orde te brengen, uberhaupt om orde te brengen. Terwijl het zo lekker zou zijn, maar ja – genoeg te doen steeds wat dat opschuift.

En gunnen we onszelf de tijd om te groeien, om wijzer te worden? Toen ik mijn eerste boek schreef ‘de dominee leert vloeken’ citeerde ik in de inleiding Tim Keller die zei: ik zou me schamen voor een boek dat ik voor mijn vijfstigste geschreven zou hebben. Zoiets. Omdat de kans gewoon niet zo groot is dat je voldoende tijd hebt gehad om wijs te worden. Ik gaf hem daar in gelijk, zei dat ik me mogelijk over dit boek ook een beetje zou generen in de toekomst, maar dat ik het toch maar schreef. Wel een interessante gedachte dat je voor je vijftigste misschien gewoon niet genoeg wijsheid hebt verzameld om écht iets wijs te kunnen zeggen, los van wat toevalstreffers en interessante dingen. Dat zou betekenen dat je de tijd moet nemen.

Ik denk eraan vanwege een paar zinnen van Paulus vanochtend over Jezus van Nazareth. Die het blijkbaar ook maar moest leren. Waarvan ik soms de indruk heb dat hij boven alles staat, dat hij zich niet gek laat maken en weet dat er gruwelijke dingen te wachten staan, maar hij zich daaraan overgeeft. Nou, dat gaat niet zonder slag of stoot. Ook de rabbi, geboren met goddelijke wijsheid, heeft tijd nodig om toe te groeien naar wat nodig is. Dit staat er:

Broeders en zusters, in de dagen van zijn sterfelijk leven heeft Christus onder luid geroep en geween gebeden en smekingen opgedragen aan God, die Hem uit de dood kon redden. Hoewel Hij zijn Zoon was, heeft Hij moeten lijden, en zo heeft Hij gehoorzaamheid geleerd. En toen Hij naar de uiteindelijke volmaaktheid gevoerd was, werd Hij voor allen die Hem gehoorzamen een bron van eeuwige redding,

Leven doet pijn. Vaak. En de worsteling daarmee kost tijd. Het inzicht in wat het betekent kost tijd. Er is geen simpele oplossing, verklaring of quick fix. Als het zelfs voor Jezus van Nazareth een dramatische worsteling is om vrede te vinden met zijn rol, hoe is dat dan voor jou en mij? Onze rol is wat anders, de plek van de rabbi in de geschiedenis is uniek. Maar toch, de worsteling, de vragen, de pijn, de frustratie, de hoop dat het anders kan. We kennen het, van onszelf of onze geliefden. Verdriet of frustratie die niet weg te redeneren is, waar de therapie mogelijk heus wel wat bij helpt, maar het verdwijnt niet. Dat. En dan daarmee leven onder een open hemel. In verbondenheid met de Eeuwige, met Jezus van Nazareth die weet wat lijden is.

Het is niet eenvoudig, en dus kost het tijd. Nu nog mezelf en anderen dat gunnen. En de tijd nemen. Dat zou al schelen.

Tot zover even vanochtend. Een hele goede donderdag gewenst – en vrede, en alle goeds.

 (klik hier voor de bijbelteksten van de dag)