Dorst en verlangen
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Dorst en verlangen – PopUpGedachte woensdag 14 juni 2023
Soms zou je het willen weten, de toekomst. En dat niet alleen, eigenlijk ook het verleden. Dat je begrijpt wat er zich afspeelde en waarom en hoe je geworden bent wie je geworden bent. Dat je de lijntjes van dat wat er samenkwam in je vader en je moeder en wat leidde tot het bestaan van jou, kunt doorgronden. Hoe de karakters van je ouders jou hebben gevormd. En dan niet alleen het weten, maar het begrijpen, het inzicht en de zachtheid die daarbij hoort. Of de woede over beroerde keuzes, maar dan een woede met een zuiverheid die niet alleen gaat over het gekrenkte kind maar over het onrecht an sich.
En de toekomst? Een beetje vertrouwen in morgen, in de tien jaar die komt – of zelfs maar de twee jaar. Een beetje ruimte in je hart voor het leven dat zal volgen, met of zonder partner. Wat verwoestend kan zijn voor het vertrouwen nu, dat zoeken van een partner, zeker als je jezelf eigenlijk al niet echt jong meer vindt – wat anderen daar ook van zeggen. En je kids die straks volwassen zullen moeten zijn in een wereld vol uitdagingen en allerlei mogelijke chaos. Een beetje vertrouwen in de toekomst.
Om van het heden niet te zwijgen. Vertrouwen in vandaag. Dat ik niet alleen mijn takenlijstje afwerk of aan de verwachtingen van anderen voldoe. Dat ik niet alleen me laat leven door de waan van de dag, maar werkelijk geaard, deze dag in en uit adem. Dat ik stil kan staan bij de vogel die over het dak trippelt, bij de rustige ademhaling van een kind dat nog ligt te slapen en de frustratie van geliefden of vrienden kan dragen zonder ervan om te vallen. Dat heden.
Dat is het verlangen wat ik vanochtend hoor in de Psalmlezing van de dag, dat dichtwerk van ver voor Christus, wat zo individueel was voor de dichter én zo universeel voor heel het volk toen en voor zovele generaties daarna. Dit staat er vanochtend:
“God, mijn God, zijt Gij,
ik zoek U met groot verlangen.
Naar U dorst mijn ziel en hunkert mijn hart
als dorre akkers naar regen.”
Of je nu jezelf definieert als gelovige of ongelovige, dit gevoel – hoe je het ook adresseert – dit verlangen naar inzicht, goedheid, gezien zijn, een geest in en door deze werkelijkheid. ‘Ik zou wel willen geloven, zegt iemand, ik ben soms een beetje jaloers’. Met twijfel kijk ik op naar de ander, alsof ik het allemaal geloof. Hoe zou je jaloers zijn op iets wat ik ook soms maar weet. Maar toch, het is een uitdrukking van dit verlangen.
Geloof ik het? Het kenmerk van de gelovige is misschien wel dat die weet het zo vaak níet te geloven. Dat je kijkt naar je eigen leven en keuzes en afwegingen gedurende de dag en beseft dat je er meestal niets van gelooft – dat keuzes voortkomen uit zelfbehoud, uit angst, uit de behoefte te willen pleasen of dat schouderklopje te krijgen van de ander – of om je identiteit verder uit te bouwen en een plek te veroveren in de wereld. Allemaal niet erg, per se, maar wel voor mij zo duidelijk, dat ik het dan niet geloof. Even niet geloof dat er gezorgd wordt, dat ik geliefd ben, whatever i do, dat de wereld gedragen wordt en ik uitgenodigd ben onderdeel te zijn van een beweging – dat ik geen naam hoef te maken, op geen enkele manier, want er is me een naam gegeven. Dat is misschien wel het besef van de gelovige, dat ie het meestal niet gelooft, niet echt. En dan heel soms wel even. En dat dit weer ruimte geeft voor nieuw leven, heel soms even gedragen, even geliefd, even opgetild en gezien. En dan door kunnen, modderen misschien wel, als op een zanderige akker na een fikse regenbui. Tot het weer droger wordt – en we hopen op regen.
Tot zover even vandaag. Over akkers, regen, modder, aarde en verlangen. Een hele goede woensdag gewenst – PS. Vandaag vier ik ook de derde dag van de crowdfunding, waar zoveel al aan mededen. 80% - én de resultaten van afgelopen jaar, vind je ook hier trouwens.
Voor vandaag, vrede gewenst, en alle goeds
