Over Verlangen

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Over verlangen – PopUpGedachte #1320 donderdag 14 juli 2022

Verlang ik naar God? Vroeger zou dat een soort voorwaarde zijn om je gelovig te mogen noemen. Dat je toch echt graag bij God dan wel in de hemel zou willen zijn. Nu weet ik dat niet zo goed. Het lijkt zo religieus en zo individueel, en wat is God dan precies? Waar hebben we het over?

Misschien is meer de vraag waar ik dan wel naar verlang. Ik zie uit naar vakantie, dat zeker. Maar verlangen is misschien een beetje een te groot woord daarvoor. Ik verlang naar rust. Dat zeker. Niet alleen rust in mijn hoofd en mijn agenda, maar innerlijke rust. Als ik die woorden zeg, ‘innerlijke rust’ adem ik al geheel automatisch diep in en langzaam uit. Alsof het lijf even de oren spitst: ‘zei die nou ‘innerlijke rust’? Serieus? Zou die dan echt daar de tijd voor gaan nemen? Dat meen je niet!’ Alsof het lijf als een hondje de oren spitst bij het geluid van de hondenriem die van de kapstop gehaald wordt. Gaan we naar buiten! Yes! Kom! Ofwel: ja, ik verlang naar rust – dat is een ding dat zeker is.

En er is nog iets. Het sneeuwt een beetje onder omdat ik er bijna niet meer in geloof. Maar als ik weer even lees en hoor hoe in Ter Apel vluchtelingen worden ‘opgevangen’ – en het opvangen staat hier tussen hele dikke aanhalingstekens – dan verlang ik naar recht. Als ik de dagelijkse updates voorbij zie komen in mijn tijdlijn en appgroepen over de verschrikkingen van vluchtelingen aan de grenzen van Europa, dan verlang ik naar recht. Als ik de inspanningen zie van een Lutherse pastor in Budapest die duizend tot soms tweeduizend mensen per dag van eten voorziet, omdat het Wereldvoedselprogramma en de overheid om allerlei redenen daar geen brood in zien, dan verlang ik naar recht. Als ik de vuile tirades van populisten zie, die onrust aangrijpen om macht te winnen, die destabilisatie uitbuiten en versterken om maar de status quo omver te werpen ten faveure van nationalisme, discriminatie en narcisme. Dan verlang ik naar recht.

Het lichaam spitst niet de oren bij dat laatste verlangen. Het is een beetje moe, denk ik. Niet alarmerend, maar rust is haalbaar. Recht wat minder, zo lijkt het. Wat wel haalbaar is, dat is de grenzen opzoeken, letterlijk. Dus voor het vakantie is, bezoek ik nog eenmaal Lesbos, vrienden daar, vluchtelingen, werkers. En Athene. Dat kan, een beetje recht doen aan hen, tenminste. Maar verder? Misschien geloof ik soms net zo weinig in recht als in God – terwijl ik me aan beide toewijdt. Dag in, dag uit. Maar grijpbaar wordt het niet. Soms, even. En dan is dat soms en even voldoende om er weer lang op te teren, voor te leven, en ja, ook rust in te vinden, dat ook.

Vandaag zijn voor Jesaja God en recht honderd procent verbonden. Verlangt hij naar God? Ja, duizendmaal, ja – én dat betekent verlangen naar recht, in één adem. Er is geen andere Godheid dan die van gerechtigheid. Er is niet een wezen in de hemel dat je aanbidt – dat vervolgens dan zegt: goed gedaan, nu moet je ook af en toe iets bijdragen aan een rechtvaardiger wereld. Wie God zegt, zegt gerechtigheid. En dat is lang niet altijd goed nieuws voor je eigen gewoontes, daarmee is de God ook altijd ergens tegenstander, spiegel, vragensteller. Omarmend én rechtvaardig. Dit zegt Jesaja vanochtend:

Iedere nacht verlang ik naar U, ik hunker naar U met heel mijn ziel. Als uw gerechtigheid over de aarde heerst, leren de aardbewoners wat recht is.

Om dat meteen op te volgen met; Heer, Gij schenkt ons vrede, want zelfs al ons eigen werk hebt Gij voor ons verricht

Dat zijn toch gouden zinnetjes. Compacter wordt het niet. Godsverlangen en verlangen naar recht en dat dit één en hetzelfde is. Meteen gevolgd door een zinnetje over rust – ook zo’n verlangen. Want, staat er, ‘al ons eigen werk hebt Gij voor ons verricht’. Oftewel; laat het werk ook door je heen gebeuren, in plaats van eraan te sleuren en te trekken. Drie zinnetjes van Jesaja en ik heb alweer gegeten en gedronken. Dus tot zover vandaag.

Morgen weer een nieuwe popupgedachte, meer te vinden op popupgedachte.nl en voor vandaag: vrede gewenst, en alle goeds.

(klik hier voor de bijbelteksten van de dag)