Tegen de onmacht
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Tegen de onmacht - PopUpGedachte woensdag 14 mei 2025
“We weigeren ons als slachtoffers te gedragen, maar wel staan wel met onze voeten in het puin van alle kanten. De Israelische regering heeft het volop op ons voorzien, voor de Arabische wereld zijn wij ook niet meer dan een voetveeg. Dus we moeten onszelf verzamelen, onze eigen kracht zien en van daaruit hoopvol en verantwoordelijk naar de toekomst leven.” Zo ongeveer staat hij te vertellen, de directeur van de Palestijnse Circus School vlakbij Ramallah, het culturele centrum van Palestina en de hoofdstad van de Palestijnse gebieden.
Ze leiden hier kinderen op tot artiest - duizenden en duizenden kinderen hebben ze hier al leren jongleren en acrobatiek en wat niet al. En zijn zorgen over hun toekomst zijn groot. Wat moet je, als er geen perspectief lijkt te zijn. Je thuisplek voortdurend (niet overal maar wel veel) bedreigd wordt door aggressieve Joods-Israelische kolonisten. Het is de plek voor radicalisering, aan beide kanten overigens. Ook de volgende generaties van de kolonisten zijn hier opgegroeid en krijgen op vijftienjarige leeftijd een geweer in handen, klaar om hun land te verdedigen.
Onmacht is het, onmacht zonder geknakt te zijn. De man staat rechtop, zijn stem is zacht maar absoluut vol vuur en moed. Waar hij de meeste inspiratie en energie vandaan haalt? UIt hun partnerschool in Gaza. Onder voortdurende bombardementen, geven ze nog steeds circusles aan alle kinderen waar ze die ook maar kunnen vinden. Een circustent is niet nodig, materialen verzinnen ze wel. En zegt hij grappend, die kinderen leren daar in twee dagen jongleren - terwijl ze hier na een jaar nog de ballen laten vallen. DAn zeg ik; neem een voorbeeld aan de kids in Gaza!
Onmacht, maar ongebroken. Woedend ergens, maar de energie gericht op de eigen ontwikkeling. Hopend op betere leiders aan beide kanten, maar ondertussen zelf een goede leider aan het zijn - voor zover ik dat zo kan zien. Aan deze ontmoeting doet het me denken als ik vanochtend de pslamdichter lees, waar dit staat:
Wie is als de Eeuwige onze God,
hoog boven de sterren gezeten?
die van omhoog overziet
het hemelgewelf en de aarde;
die machtelozen tilt uit het stof,
van vuilnishopen de armen weghaalt?
om hen in de kring van de vorsten te plaatsen,
te midden der machtigen van zijn volk.
Ik zie het hier steeds. Machtelozen, mensen bij de vuilnisbelt van hun leven - omdat anderen geloofden in geweld, omdat er haat was en georganiseerde kwaadaardige destructie. En ze staan te praten met de machtigen van de wereld, presidenten en hoogwaardigheidsbekleders. De pijn staat op het gezicht te lezen soms, maar er is iets vorstelijks in. NIet iedereen, niet overal. Maar wat heb ik er veel van gezien hier in Israel en Palestina, Joden en Palestijnen, Moed en veerkracht en de durf om de dag weer op te staan en bij te dragen, vol te houden, lief te hebben. Goddelijk, denk ik.
Tot zover vandaag. Als het goed is, mijn laatste popupgedachte vanuit deze gebieden. Morgen weer vanuit huis, inshallah, Deo Volente en meer. Meer popupgedachtes en hoe je in de ochtend een signal berichtje kunt ontvangen met de audio en de tekst, check www.popupgedachte.nl
Voor nu, een hele goede woensdag gewenst, en vrede, en alle goeds.
