Het gaat altijd anders
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Het is altijd anders - PopUpGedachte dinsdag 13 mei 2025
Altijd anders dan je had gedacht, altijd anders dan je je had voorgesteld en altijd anders dan is voorspeld. Zo werkt het nu eenmaal met de toekomst en met het leven. Als iets me dat leert, dan is reizen dat wel. Dat je niet mee kunt met iedereen in de georganiseerde bus omdat je tas nog in de auto ligt van iemand anders. Dus moet je zelf je weg zoeken in openbaar vervoer, denk je. Maar nee, de iemand anders nodigt je om met hem mee te gaan en je komt op precies op de plek terecht waar je had moeten zijn. Volgens mijn Poolse collega-pelgrim (hij is pelgrim en ik ben in de leer) bestaat er geen omweg. Elke keer is het precies wat je nodig hebt, de kunst is alleen om te ontdekken waarom. Die pelgrims maken het leven wel echt leuker, en nieuwsgieriger. Of het nou de onzichtbare hand van God is of je het ziet als de grappen van het leven; de houding helpt en gaat me nu eenmaal net iets beter af op reis dan met een volgepakte agenda thuis. Dus dat wordt nog een uitdaging als ik straks weer terug ben.
Ik moest denken aan dat het altijd anders gaat bij de psalmlezing van vanochtend. Dit staat er:
“Hoe groots is het wat er van u wordt voorzegt,
Jeruzalem, stad van God.
Eens worden Egypte en Babel geteld
tot hen die de Heer vereren.
Ja, Filistijnen en Tyrus en Koes,
ook zij worden burgers van Sion.”
Ik zit nu dit te schrijven zo’n beetje ín de tempelmuur. De enorme stenen van dit hostel lopen zo door de muren van de tempel in. Als ik de deur uitstap is links meteen de Chain Gate naar de Al-Aqsa moskee op de Tempelberg. En ja, dan komt dus uit wat je er stond maar net op een andere manier. Hier zijn de Filistijnen of Palestijnen zeker burgers van Sion. Vanaf de stichting van de Staat Israël gedegradeerd tot tweederangsburgers opeens, maar ze zijn het wel. En de Egyptenaar die ik gisteren sprak is ook burger hier. En de hele islamitische wereld is burger van Sion want hun heiligste der heiligen staat hier. Op de tempelberg. Gebroederlijk naast de klaagmuur. Aan de ene kant van de muur drukken gelovige moslims hun handen en ongetwijfeld hoofden tegen de muur in een gebed naar God, aan de andere kant doen dat de gelovige Joden en wie dan ook maar dit tempelplein op wil.
Toch is het niet helemaal het gedroomde visioen van de psalmdichter, vrees ik. De militairen die hier bij elke tempelingang staan - die al van ver roepen dat de toegang tot Al-Aqsa zwaar verboden is en willen controleren of je echt moslim bent voor je ze toelaten. De Palestijnen vrezen hun heiligste plek te verliezen met de bezetting van Oost Jeruzalem, dat eigenlijk in PAlestijns gebied ligt. Zelfs de aanslag van Hamas op 7 oktober heeft te maken met deze angst, deze verschrikkelijke aanslag heette ‘Flood Al Aqsa’. Kortom, ja Filistijnen voelen zich zeker burgers van Sion, maar het gaat niet helemaal van een leien dakje.
Zou het kunnen? Een ongedeelde stad, een plek van leven voor iedereen. Een gezamenlijke tempelberg? Of is het toestromen van de volken gedoemd om eeuwig oorlog te blijven? In al die chaos en de verschrikkelijke terreur die door Israel plaatsvind in Gaza - blijf ik hier in deze tempelmuur maar bidden om perspectief, iets van hoop. En laat ik vandaag de stad voor wat het is om in een PAlestijns dorp mee te lopen met een training van Sounds of Change in Ramallah - waar leiders binnen de gemeenschappen leren om met muziek positieve verandering te brengen en psycho-sociale hulp. Wellicht dat ik daar ook iets van de tempel aantref, maar dan anders. Zoals het altijd anders is.
Tot zover vandaag. Een hele goede dinsdag gewenst - en vrede, en alle goeds
