Rollenspel

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Tekst onder afbeelding

Rollenspel – PopUpGedachte dinsdag 12 september 2022

Die droom dat je middenop een podium bent beland, de gordijnen gaan open, de zaal kijkt toe, om je heen staan mensen op de planken die wel lijken te weten waarom ze hier staan. In paniek besef je dat je onderdeel bent van een theaterstuk, maar je weet niet welke – het tableau komt in beweging en badend in het zweet schrik je wakker. Het was maar een droom.

Tenminste, was het echt maar een droom? Of worden we op een gegeven moment wakker in het echte leven, puberteit een beetje achter de rug, een baantje of een serieus ogende studie – en dan het besef alsof het speelkwartier voorbij is, het er toe doet wat je zegt en doet en dat niemand je heeft gewaarschuwd. Dat je ook alle tools mist om overwogen beslissingen te maken. Dat je maar wat doet. En in plaats van wakker te schrikken, zoek je vergetelheid in binge-watchen, een beetje alcohol op strategische momenten en een poging om jezelf in slaap te sussen. Dat lukt nooit echt, want het leven gaapt je aan, je moet er iets mee. Dus je doet maar wat.

Het imposter syndroom is zo’n voorbeeld van het gevoel op het toneel geslingerd te zijn zonder de juiste voorbereiding, je doet maar wat en men denkt dat je het zo bedoeld hebt, maar op een dag prikken ze er doorheen en dan zijn de rapen gaar. Want je weet helemaal niet wat je doet, je weet ook niet wat je hier doet - maar dat wát je doet, heeft wel impact.

In de lezing van vandaag een poging van Paulus – tenminste zo interpreteer ik m even naar mezelf toe – om het rollenspel maar te omarmen met een mate van nieuwsgierigheid. Welke rol heb ik gekregen – en belangrijker nog: welke rol heeft die ander eigenlijk? En een beetje acteur weet dat als die ander al die en die rol heeft, dan is het niet per se handig als jij die positie ook pakt. Hoog vraagt om laag, hard vraagt om zacht, contrasten, verschillen, dat is wat we nodig hebben. Het is heel onhandig als de ene acteur jaloers is op de ander die de lachers op de hand heeft. Het wordt pas wat als de ene acteur probeert de andere zo goed mogelijk tot diens recht te laten komen. Dan doet het stuk ertoe, niet je eigen eer en glorie – of beter gezegd: niet je eigen gevoel dat je goed zit, dat je weet wat je doet – het gaat erom dat het samen op een of andere manier werkt.

Dit schrijft Paulus over het rollenspel van de gemeenschappen die hij sticht: Nu heeft God in de kerk allerlei mensen aangesteld, ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars; voorts zijn er wonderkrachten, dan gaven van genezing, hulpbetoon, bestuur en velerlei taal. Zijn soms allen apostelen, allen profeten, allen leraars, allen wonderdoeners? Hebben allen gaven van genezing? Spreken allen in vervoe­ring? Kunnen allen uitleg geven?

Hij heeft altijd een aardige retorische truckendoos, die Paulus, als hij iets heel belangrijk vind. Retorische vraag op retorische vraag gestapeld om het maar diep te laten landen. De rol van de ander is niet jouw rol, jouw bijdrage hoeft niet te lijken op die van de ander, de ene rol is niet relevanter dan de ander – vlak de verschillen niet uit, vier ze eerder. Niet jouw onzekerheid oplossen door de ander weg te duwen of op te hemelen. Puzzelen, aanvullen, spelen, dat is het idee. En daarvoor is gezonde nieuwsgierigheid nodig, een puzzelliefde, geïntrigeerd door de vraag waarom déze mensen nou precies aan elkaar toevertrouwd zijn – er moet een gedachte achter zitten van de grote regisseur. Ontdekken maar, spelen maar, totdat het stroomt. In liefde – want de liefde gaat boven al die rollen uit. Dat gaat hij beweren in het volgende hoofdstuk. Zonder liefde gaat het niet. Die bant de angst ook uit en de onzekerheid. Een rollenspel is gebaat bij nieuwsgierigheid en leeft op door liefde, voor de ander, voor de eigen plek, voor het spel.

Tot zover de PopUpGedachte van vanochtend. Een hele goede dinsdag toegewenst. En vrede, en alle goeds.

 (klik hier voor de bijbelteksten van de dag)

Vorige
Vorige

Mijn ongeduld

Volgende
Volgende

Wacht op elkaar