Wat een dag
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Wat een dag – PopUpGedachte maandag 13 oktober 2025
De klok tikt door, nog anderhalf uur vanaf het moment dat ik dit schrijf en alle resterende gijzelaars zullen worden vrijgelaten. Twee jaar en 6 dagen geleden werden ze bij de gruwelijke aanval van Hamas ontvoerd. Daarna begon Israel aan een gruwelijke campagne in Gaza – en ging ook los op de Westbank. De wereld houdt de adem in. Hoe zullen deze mensen eraan toe zijn, de vrijgelatenen. Maar ook; zal Netanyahu woord houden? Komen er Palestijnen vrij? Of begint er vandaag al of morgen of in de dagen erna een nieuwe bommenregen? Of een voortgaande etnische zuivering van het gebied? Hamas is al begonnen aan een eigen zuivering in de gebieden waaruit Israel zich terugtrekt.
Wat moet ik daarmee op de maandagochtend? Is het een willekeurige focus op één van de brandhaarden in de wereld? Nee. Dit land is de ontstaansgrond, de heilige grond van drie grote Abrahamitische religies. Het is alsof de wereld, zeker de Westerse, op de tribune hun eigen strijd in een arena tussen de rivier en de zee heeft geplaatst – en nu toejuicht, uitscheldt, met geld smijt en van wapens voorziet of daar juist tegen protesteert.
Wie heeft er recht om te wonen op dit stukje land? Van wie is de tempel? Wie moet er wijken? Dat zijn zomaar wat van de vragen die oorlog, geweld en terreur voeden. Ja, er stond een tempel. En die is in zestig na Christus zo grondig met de grond gelijk gemaakt dat deze nooit meer is herbouwd. En het Jodendom werd verstrooid. Hun leven in de Diaspora was een leven in verdrukking, onderdrukking en in Europa; een genocide.
En vandaag kan ik kiezen uit twee teksten deze ochtend. Een juichende tekst van een psalmdichter waarin God heeft omgezien naar zijn volk en wonderen heeft gedaan. Maar nee, dat kan niet. Daarvoor is de genocidale campagne van Netanyahu te onmenselijk. Haaks staat het op al de profeten die waarschuwden dat wie zou vertrouwen op wapens en macht erdoor zou vergaan. Een andere tekst is deze:
De mensen van Nineve zullen bij het oordeel opstaan samen met dit geslacht en het veroordelen,
want zij hebben zich bekeerd op de prediking van Jona: welnu, hier is meer dan Jona.
Jezus waarschuwt in het jaar 0 dat als ze zich niet op zijn oproep zullen bekeren tot een religie van liefde, inclusie, genade en zorg. In plaats van trots nationalisme, religieuze hypocrisie en gewelddadige pogingen tot zelfbevrijding – dat de stad, het land, dan zal worden omgekeerd. Zoals dreigde voor Ninevé. We weten niet of Jezus van Nazareth de totale verwoesting van het jaar 70 voorzag, maar het is alleszins mogelijk.
En wij dan? Terwijl we in de arena kijken en de strijdende partijen zien bewegen? Ik wil niet in die arena, maar het is wel onze wereld. Kan ik me dan bekeren op de prediking van Jona? Weer luisteren naar die oude principes? Waar de Eeuwige leert om je naasten – en ook je vijanden – lief te hebben. Waar het omarmen van de outsider het eerste principe is. Waar vergeving dwars op geweld staat en vertrouwen op angst.
Kan ik leren niet bang te zijn. Maar te geloven. In die zin; te geloven dat er geen gevaar schuilt in de zachtheid van het hart, maar juist veiligheid. Dat vrede stichten niet gaat over politieke belangen maar over met wie ik praat, hoe ik over mensen praat en de verhalen van de ander leren kennen zonder weg te lopen voor het aanwijzen van het onrecht.
Het is een spannende dag vandaag. Ik wens u zegen en vrede, en alle goeds.
