Dorst, water en verlangen
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Dorst, water en verlangen - PopUpGedachte maandag 12 mei 2025
Aan de ene kant van de muur wordt elke druppel benut. Water is schaars, dorst van land en mens is atlijd aanwezig in Palestijns gebied. Een kleine busrit en een checkpoint verder zijn de parken groen en klatert er water uit de fontein. Onwerkelijk en het jaagt de dorst naar recht en vrede en samenleven aan. Want een drinkwaterfontein smaakt wat ranzig als je net van de andere kant van de muur komt - en het bestofte land van Tent of Nations bebouwen met zorgvuldig afgepast water terwijl het water in de illegale settlements van Israel op dit land vrijelijk stroomt. Het doet je dorsten naar iets anders. Naar recht, vrede, een andere tookomst. Vrede is hier geen fluffy woord maar een eerste levensbehoefte, hier sterven dagelijks mensen aan het gebrek aan vrede en recht.
Ik voel de dichter vanochtend, die van Psalm 42, als hij schrijft:
Zoals het hert de beekjes zoekt,
zo zoekt mijn geest naar U, mijn God.
Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God:
Zal ik Hem ooit bereiken en zijn aanschijn zien?
Dorst en verlangen, juist als je niet weet wat je te doen staat en alles waar je wel voor wil staan, natuurlijk niet genoeg is. Soms is het eenvoudig, dan vraagt een gesprek om je volle aandacht en een ontmoeting. Maar meestal trekt links en rechts aan je, heb je hier nog een antwoord te geven of daar nog ergens een belangrijk moment vergeten voor iemand.
Dus zoek ik soms naar God. Te weinig, vind ik. Maar de momenten die er zijn geven een rust die verder gaat dan even helemaal niets. Een plek te vinden waar mijn eigen rafeligheid en niet-weten er gewoon mag zijn. Ik geef me er maar mondjesmaat aan over, aan die realiteit en ben het een uurtje later alweer vergeten. Maar als die momenten er zijn, dan zijn ze goud. En een houvast voor de dag en dagen erna.
Ik weet ook niet wat me te doen staat. Er zijn plannen en projecten. Maar wat dan eerst, en wat daarna? Het zal zich allemaal wel wijzen, als er een God is die vredestichters zoekt, dan zal hij ook wel de weg wijzen. Ik preek hier weer vooral tegen mezelf. En wijs mezelf op al die ervaringen en momenten waarin er precies de mensen opduiken die je nodig hebt. En dat dit vooral gebeurt als je de dorst blijft voelen - en jezelf op de plek begeeft waar de pijn zit. Dan kun je altijd nog gaan organiseren, maar eerst maar eens ontmoeten.
Dorst is er wel hier in dit land. Elke derde persoon die je ziet in Joods-Israelische gebied draagt een uniform en een wapen - denk niet pistool, maar groot. Soms krijg je het wapen ook zonder het uniform. Dan loopt er één met een vriend over een zebrapad, korte broek, slippers en een pizzadoos en achteloos hangt over de schouder een mitrailleur. Een straatbeeld waar ik voorlopig niet aan kan wennen - en een grimmige boodschap aan de Palestijnen. Weet heel goed wie hier de macht heeft.
Veiligheid is hier het codewoord waarmee allerlei onrecht wordt recht gepraat. Maar mensen verlangen naar iets anders; naar vrede, en dan een echte. Naar samenleven. Naar elkaar kennen en niet als twee loszwevende entiteiten: Joods en Palestijns bijna geheel segregeerd door het leven gaan. Dorst is hier, dorst naar God die een god is van alle mensen. Die de kwetsbare insluit, de soldaat verlost van zijn geweer en de gevangene van diens muur.
Muren staan hier fysiek maar om ons heen staan ze overal. En het zijn de wijken en buurten waar we in wonen, waar we zomaar dat verschil kunnen maken. Op het werk en in de buurt, aan onze tafels en in ons hart. Niet wachten op politiek, maar geloven in een God van alle mensen - of waar je ook in gelooft omdat zelfde te bereiken; de heiligheid van de ander erkennen. God zien, zoals dat waar de dichter naar verlangt - is mensen zien, denk ik. En andersom.
Tot zover vanochtend. Een hele goede maandag gewenst - en vrede, en alle goeds.
