Doen wat je moet doen
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Doen wat je moet doen – PopUpGedachte dinsdag 11 juli 2023
Soms is het fijn als je gewoon een lijstje hebt met wat je moet doen. Dat je kunt afstrepen wat er gebeuren moet en dan tevreden kunt terugkijken op de dag. Dat werkt tot op zekere hoogte, in de eenvoudige dingen – van de voorbereidingen voor een feestje tot de spullen voor een vakantie. Zodra het echter relationeel wordt of existentieel, wordt het een stuk ingewikkelder. Dan moet je de lijstjes voortdurend vernieuwen – of het raam uitgooien. Relationeel – dus tussen mensen. Existentieel – als het gaat om wat er écht toe doet. En ook als het spiritueel wordt – als het gaat over de grote vragen van het leven.
We leggen allemaal wel ergens lijstjes aan. Stappenplannen. Eerst je opleiding afmaken, liefst met wat goede cijfers, dan solliciteren – daarvoor heb je nodig; een goede brief, een keurig voorkomen en een goede presentatie. Dan op je baan goed je best doen. In principe moet het dan goed komen. En goed betekent dan dat je er op een bepaalde manier gelukkig van wordt. Maar geluk is existentieel – en je zit zomaar na álles goed te hebben gedaan diep ongelukkig naar je computerscherm te turen op 15 hoog in een bedrijfstoren, of achter een kassa of met je laptop in een hipstercafé – zonder te begrijpen hoe je hier terechtgekomen bent, want je had toch alles goed gedaan?
Soms snap je ook geen moer meer van je ouders, of van je partner of van je kinderen – of van die ene vriend of vriendin. Want je wist een beetje wat je aan ze had. Belangrijk waren verjaardagen of cadeautjes of bellen of langskomen of uitgaan – en opeens is het dan mis. Dan wordt er geklaagd of gemopperd of is het niet goed genoeg. Terwijl je precies deed wat je altijd deed. Hoe kan dat nou?
Vandaag een blik op die relationele of existentiele ingewikkeldheid vanuit een oude tekst van een profeet – ver voor Christus en hij zaagt van dik hout planken. Hij moppert namens God over hun manier van godsdienst:
Wat heb Ik aan al uw offers? Zegt God. Ik ben verzadigd van de brandoffers van uw rammen en van het vet van uw mestkalveren. Ik heb geen behagen in het bloed van stieren, lammeren en bokken. Wie heeft u gevraagd mijn voorhoven plat te lopen als gij komt om voor Mij te verschijnen? Brengt Mij toch niet langer nutteloze meeloffers. Uw wierook is mij een gruwel. (…) Houd op met kwaad doen, leer het goede te doen, onderhoud het recht, help de verdrukte, verdedig de wees, pleit voor de weduwe.
Klinkt als muziek in de oren voor elke, wat links georiënteerde, luisteraar. Goed zo, weg met dat godsdienstige, gewoon goed doen. Maar als we even stilstaan, is het bijna onredelijk. ‘Wie heeft u gevraagd mijn voorhoven plat te lopen?’ – nou, dat weten we wel. Dat staat een aantal boeken eerder, in de voorschriften van de Thora vrij precies uitgelegd. De offers van stieren, lammeren, kalveren. Bizar dat de God die alles precies zo wilde hebben, nu opeens de neus ophaalt. Híj gaf de opdracht!
Als de ziel eruit is, dan kunnen alle lijstjes het raam uit. Dan is het tijd voor pas op de plaats. Dan helpen de verjaardagsbloemen niet meer – en de hoge cijfers of het hoge loon ook niet meer. Dan is het zoeken naar wat écht de bedoeling was. Onder al die vormen lag een vraag naar liefhebben, het écht zien van de ander, de wereld en je zelf. En dat is eindeloos veel moeilijker dan de lijstjes afwerken. Dus hangen we aan lijstjes tot ze leeg raken. Of tot wij leeg raken. Dan zijn we boos op de lijstjes want ze brengen ons niet wat we willen – en dan pas, dan vragen we ons weer af wat er echt toe doet.
Als het gaat om wat er werkelijk toe doet, wie er werkelijk toe doet en waarom we op aarde zijn, zijn taken, lijstjes en dingen om te doen minder belangrijk. Rust, de vraag naar de ziel en naar de kern – en liefhebben, dat bovenal.
Tot zover vandaag. Een hele goede dinsdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
