Kan ik het horen?
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Kan ik het horen? – PopUpGedachte woensdag 10 januari 2024
Het is stil zo vroeg in de ochtend, maar stil in het hoofd is het niet zo maar. De dag die komt, is al aanwezig. Gedachten over wat er te doen is, de lijstjes, de meldingen op de telefoon, het nieuws – het dringt al de stilte binnen terwijl het nog helemaal niet nodig is. Dat komt straks, als de dag werkelijk begint. Dit is het uur van stilte, van ruimte, van het hart en de ziel. Maar bewaak het maar eens, het hart en de ziel. Dat is nog niet zo eenvoudig. Hou maar eens de ruimte.
Wat als het stil wordt in hoofd en hart? Wat borrelt er op? Meestal begint er bij mij van alles te knagen over wat me ook nog te doen stond. Al die kleinere dingen die belangrijk waren maar iets minder urgent en die onder het geweld van de urgenten in de hoek kropen en zwegen. Tot het stil wordt, dan komen ze tevoorschijn. En willen ook. Dat was niet de bedoeling, want het was fijn als het stil werd. Dat is nog niet zo eenvoudig.
En dan is er nog het geweten. Wat je had moeten doen. Wat belangrijk was voor mensen, of voor één mens en je had het laten zitten. Misschien nog snel even doen, maar ook dan verdwijnt de stilte. Het geweten dat dringt, ook dat wil de stilte opvullen. Nu het even de ruimte krijgt.
En pas als alles stil wordt, en je door blijft ademen. Langs de dingen die zich aandienen, maar toch even moeten wachten – dan wordt het echt stil. En ontstaat er weer ruimte. Voor de liefde, de aandacht, de vertraging, de hoop, voor wat belangrijk is onder alles wat belangrijk is, en onder alles wat urgent is.
Vandaag in de lezing schrijft de Psalmdichter dit:
“Geschenk en offerande hebt Gij nooit verlangd,
maar wel hebt Gij mijn oren voor uw stem geopend.
De Gij is God en de setting is die van het eerste of Oude Testament, een Thora vol voorschriften over wat er te offeren is en hoe dat werkt en hoe je precies het land moet bewerken zodat je het niet uitput en wat je moet overlaten voor de armen en de kwetsbaren en hoeveel jonge duiven of lammetjes of geurige kruiden je moet offeren voor wat. En de Psalmdichter kent het waarschijnlijk uit het hoofd en dwars tegen dat alles in, zegt hij dat de Eeuwige dat alles nooit verlangd heeft. Niet echt. Hij is niet echt geïnteresseerd in wat je hebt te bieden.
Dwarse gedachte wel. En haaks op de overleveringen, maar meer nog: haaks op de ziel. Kijk wat ik te bieden heb, graag gerespecteerd voor dat wat ik op tafel leg. Maar de dichter heeft er niet echt oog voor en volgens hem de Eeuwige ook niet – ondanks alle voorschriften. Er is iets anders wat aandacht vraagt en waarbij die hele serie harde eisen degraderen tot een voetnoot, een ‘by the way’, niet zo belangrijk maar wel handig. Zoals een yogadocent ooit zei: de oefeningen van het rekken en strekken die we hier doen vinden mensen interessant, daarom hebben ze die oefeningen bij yoga bedacht – daar komen mensen op af. Maar het zijn maar tools, wat yoga wil doen is mensen tot vredelievende of liefhebbende mensen maken en daarvoor moet je komen zitten en ademen. De rest is bijzaak. Wat geinig was om te horen tussen al die zwetende en kreunende lijven die proberen om de linkerarm dwars gehoekt onder het rechterbeen te vouwen ondersteboven en binnenstebuiten.
Geen geschenk en offerande maar de stem horen. Waarvan niemand kan zeggen wat ‘ie zegt, tegen jou. Omdat het gaat om de verbinding. Om de vrijheid die de verbinding met het goddelijke, met de God van Abraham, Isaak en Jakob geeft. De vrijheid om te geloven dat het niet gaat om je prestatie of om wat je bereikt in het leven, maar dat je geliefd bent en liefhebt en dat het tussen jou en de Eeuwige is wat dat betekent en niemand je er op af kan rekenen want het is jouw weg, die je samen met anderen toch alleen hebt te gaan, ten diepste.
Dus dan maar stil, met de Graceland op Adem podcast of een rondje door het park of even helemaal niets. De bloemen voor je geliefde, koken voor je vrienden, het cadeautje op de verjaardag – het zijn tools. Het gaat erom dat je er bent, zeggen ze. Zo ook met God, hoe ingewikkeld die naam alleen al kan zijn.
Tot zover vanochtend. Een hele goede woensdag gewenst. Voor de luisteraars die de PopUpGedachte-app willen ontvangen. Er is een nieuwe link want de oude is stuk gegaan. Te vinden op www.popupgedachte.nl onder de knop ‘abonneren’. Een dagelijks linkje krijg je dan, verder niet. –
Voor nu en voor vandaag boven en onder alles, vrede gewenst – en alle goeds.
