Blijven vragen
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Blijven Vragen – PopUpGedachte woensdag 9 oktober 2025
Durf ik te blijven vragen? En waarom vragen dan? Durf ik te blijven hopen, want dat valt er mee samen. Maar waarop hopen dan? Een vader van mijn leeftijd, dochter is de vriendin van onze dochter, verzuchtte onlangs; als ik met de huidige staat van de wereld, opnieuw zou moeten overwegen om al dan niet een kind op de wereld te zetten, weet ik niet of ik er weer voor zou kiezen. Dat is best wel donker, hè? En ik herinner me nog dat we in de tijd dat onze kinderen geboren werden, er ook al gesprekken over hadden. En toen was er nog geen sprake van de Russische inval, geen 7 oktober en een dreigende genocide in Gaza, van het snel groeiende populisme in Europa, Trump en zijn militarisatie van de Verenigde Staten was nog een onbekend en ondenkbaar fenomeen.
Durf ik te blijven vragen en waarom dan? Durf ik te blijven hopen? Want dat valt er mee samen. We liepen een Peacewalk op de Internationale Dag van de Vrede. Omdat het fijn is om in beweging te komen, om een symbool te maken van dat waar je eigenlijk niet meer op durft te hopen. En het ziet er heel kumbaya, gezellig, we prate er niet over met elkaar-uit. Maar dat was het allerminst. Hier ging zóveel aan vooraf. Maar meelopen? Met een vredestocht in deze tijd? Kan dat wel of is het luchtfietserij? Durf ik te blijven vragen en om wat?
Vandaag in de lezing van de dag staat dit: “Tot u zeg Ik hetzelfde: Vraagt en u zal gegeven worden; zoekt en gij zult vinden; klopt en er zal worden opengedaan. Want al wie vraagt, verkrijgt; wie zoekt, vindt; en voor wie klopt, wordt opengedaan.”
Een uitspraak van Jezus van Nazareth die in tijden van uitzichtloze onderdrukking en overheersing – in dit geval door de zogenaamde Pax Romana – mensen oproept hoop te houden. En te blijven vragen. Vragen om geloof, om hoop, om liefde. Om de Heilige Geest, zoals Jezus dat even verderop noemt. Begeestering, kunnen we dat niet allemaal goed gebruiken?
De tijden lijken donker, maar zijn enkel anders donker dan in andere tijden en op andere plekken. En er brandt zóveel licht, zoveel hoop en zoveel liefde. Er zijn er zoveel die het niet opgeven, die weigeren weg te kijken, die elkaar en de ander opzoeken en zich weer opnieuw toewijden aan dat waar je volgens sommigen maar niet meer op moet hopen. Dus, prima als het tijdelijk even niet gaat, als de rek eruit is. Maar loop dan een rondje, adem diep in, zwem in koud water, slaap een paar uur langer, en durf weer te vragen. Om dat vuur in jezelf en om perspectief in de wereld om je heen, je kleine kring of de grote wereld. Want je bent nodig, met jouw vuurtje. Zorg jij voor de jouwe, dan verzorg ik zo goed mogelijk de mijne.
Blijven vragen, blijven hopen. Het vuur brandende houden. Juist nu. In liefde en zorg, in wijsheid en verzet, met toewijding.
Tot zover vandaag. Een hele geode donderdag gewenst. En vrede, en alle geods.
