Wat is veilig?

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Tekst onder afbeelding

Wat is veilig? – PopUpGedachte donderdag 4 december 2025

Het is alweer heel lang geleden dat ik de mazzel had om voor mijn werk naar Addis Abbeba te reizen, de hoofdstad van Ethiopië. Ik heb nog niet zoveel van Afrika gezien in mijn leven en als je niet meer vliegt of dat zo’n beetje kostte wat het kost wil vermijden, is het ook niet simpel om er zo weer te zijn. Maar het heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten. Alleen al de uren vliegen over de woestijn met het steeds veranderende landschap – en dan de geuren en de kleuren, het licht en de mensen. Tenminste, veel meer dan Addis heb ik niet gezien – maar ik was onder de indruk. Wat me raakte was de bijna naadloze overgang van sloppenwijk naar luxe hotel. Pijnlijk en hard, hoe dicht dit op elkaar staat. En heel duidelijk te zien waar jij bij hoort – met je Europese paspoort en je mogelijkheid om te reizen, te eten en te drinken en alles goedkoop te vinden.

Op één van mijn wandeltochten zag ik een huis van duidelijk een rijk man temidden van grote armoe. De sloppenwijkhutjes hadden nauwelijks een deur, doeken gaven een heel klein beetje privacy en dan was daar een muur, met prikkeldraad erop. Een poort met een wachter ervoor. En binnenin de muren een huis. Dat moest de rijke wel zijn. In vergelijking in elk geval met de bouwsels die er allemaal naast stonden. Ergens deed deze muur, deze wachter, dit rijke bouwsel me ergens aan denken. Toen viel het me in. Een gevangenis. De rijke had zichzelf opgesloten. Hij vertrouwde het niet en de ongelijkheid tussen hem- of haarzelf en de rest van de omgeving gaf daar waarschijnlijk aanleiding toe. De rijke wilde veilig zijn en had een eigen gevangenis gebouwd. Want ja, wat moet je anders.

Ik moet eraan denken bij het lezen van de tekst van de dag: “Op die dag zal in Juda dit lied klinken: ‘Wij hebben een sterke stad, de Heer biedt ons redding als een wal, als een muur. Open de poorten, opdat het rechtvaardige volk kan binnentreden, het volk van uw getrouwen. De standvastige is veilig bij u, vrede is er voor wie op u vertrouwt.”

De dichter hier is een gelovig mens, die niet gelooft in muren. Tenminste, daar ga ik vanuit. Het klinkt niet als het type: vertrouw op God maar zet je fiets op slot. Hollandse nuchterheid die ook niet onverstandig is. Hier zegt de profeet dat de Eeuwige een muur is om de stad – en je bescherming. Dat er ruimte is voor degene die vertrouwt. Vrede en standvastigheid.

Wat betekent dat? Misschien wel dit; dat wie een muur bouwt voor de zekerheid, geloof heeft opgegeven. Gisteren in gesprek met een jonge, orthodoxe Joodse Israeli – hij zei: de staat Israel was het project van de geseculariseerde Joden, zij wilden een plek van veiligheid opeisen, afgrenzen, nooit meer vernietigd worden door een Europese genocide of wat dan ook. Zij hadden het geloof opgegeven, dus bouwden ze een staat en grendelden die af. Het is vast maar één van de oprichtingsverhalen, maar het is een belangrijk beeld – en het is niemand van ons vreemd: wie het niet meer vertrouwt, bouwt muren. En durf er eens wat van te zeggen, want er is altijd grond voor.

Even los van de hele situatie op de grond in Palestina en Israël: wie heeft er nooit gezworen nooit meer het hart open te stellen, na een pijnlijke break-up. We kennen het allemaal. Je wilt niet meer naïef zijn, nadat je geleden hebt. En begrijpelijk. En nodig ook. Er moet iets herstellen. En tegelijk; het levert je eigen pijn op en isolatie als de muren blijven staan, als de wachter voor de poort uit voorzorg niemand meer binnenlaat. Van de regen in de drup. Daarvoor is dat hele concept vergeven uitgevonden – het is niet eerlijk, het is onveilig, het is soms niet eens rationeel. En dan toch ook weer wel; want wie zichzelf opsluit, heeft zichzelf ermee. En trouwens, ook de ander.

De dichter pleit voor vertrouwen. Als in; de principes van de Eeuwige zijn heilig en betrouwbaar. Verwelkom de vreemdeling, zorg voor de wees en de weduwe, heb vijanden lief en vergeld geen kwaad met kwaad. Zorg voor je ouders en hou van je kinderen. Put het land niet uit en geef de dieren wat ze nodig hebben. Allemaal super praktisch – en het is alles wat je aan muur nodig hebt. Als bescherming van wat heilig en goed is. Tenminste, dat is denk ik wat geloven zegt.

Tot zover vandaag. Een hele goede donderdag gewenst. Meer PopUpGedachtes te vinden op www.popupgedachte.nl – voor nu en voor vandaag. Vrede gewenst, en alle goeds.

 
Abonneren op de Whatsapp meldingen? Klik hier
Vorige
Vorige

Verborgen

Volgende
Volgende

From the River