Perspectief
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Wat is het perspectief? – PopUpGedachte maandag 4 maart 2024
Onlangs was ik erbij in een rechtszaak. Met een paar mensen steunden we een vriendin die slachtoffer was geworden. Ze maakte gebruik van haar spreekrecht en vertelde hoe verschrikkelijk veel impact dit alles had gehad op haar leven. De afwezige dader werd strenger veroordeeld dan officier van Justitie en advocaat voor mogelijk hadden gehouden. En zo terecht, want daar waren advocaat, officier van justitie en zoveel anderen het over eens; de gewone strafmaat in dit soort zaken was veel te laag. Uit de ellende waar iemand als slachtoffer werd gestort, kwam zomaar iets krachtigs tevoorschijn. Niet voor het slachtoffer per se want nog steeds staat het in geen verhouding, maar wel voor de toekomst, voor het recht, voor het geheel der dingen. Hiermee was de jurisprudentie veranderd en daar had iedereen wat aan. Uiteindelijk.
Wat een perspectief is dat. Je hebt er zelf maar weinig aan, ten diepste. Maar het recht heeft gezegevierd en daar zullen onbekenden wat aan hebben, ooit. En dat dit je dankbaar stemt en kracht geeft. Dat perspectief is zo belangrijk en zo moeilijk soms om eigen te worden. Als het míj niet helpt, hoe kan ik dan dankbaar zijn dat het anderen helpt? Terwijl in dit geval het feit dat het anderen helpt, haar helpt.
In de lezingen van de dag een fragment uit een verhaal van de rabbi uit Nazareth, jezus. Hij staat inmiddels in zijn tijd bekend om wonderen en genezingen en komt vandaag aan in z’n geboortedorp, daar bezoekt hij het lokale godshuis, de synagoge – wordt gevraagd om te spreken en zegt:
“Voorwaar, Ik zeg u: geen profeet is heilzaam voor zijn eigen vaderstad. (…) In de tijd van de profeet Elisa waren er vele melaatsen in Israel; toch werd niemand van hen gereinigd, behalve de Syrier Naaman.' Toen ze dit hoorden, werden allen die in de synagoge waren, woedend.
Hiero, de Syriër wel hoor. Die krijgt maar het wonder en wij op een houtje bijten. Woedend werd de lokale bevolking. Hij had het zo goed kunnen zeggen dat er een AZC zou komen, dan zou de wereld net zo te klein zijn. De rabbi vraagt om een bepaalde berusting. En vooral om perspectief. Berusting dat het niet aan jou is – zeker niet als jij de thuisplek bent van de rabbi – om te eisen wie, wat en waar er iets gebeurt. Ik weet ook niet precies waarom hij niet heilzaam kan zijn voor de vaderstad, ik zie wel hoe vaak het voor eigen ouders moeilijker is om trots te zijn op kinderen als ze het een anders doen dan jij, dan de mensen eromheen. En dat je soms duizend keer tegen je moeder of een geliefde kunt zeggen dat je denkt dat het anders moet en er niets gebeurt – tot iemand anders het zegt en er opeens beweging is. Je kunt degenen die je het naast staan, het minst veranderen, zo lijkt het wel En de rabbi vraagt begrip, een soort loslaten – hij wijst op de geschiedenis, zo ging het altijd al. Die bijzondere momenten zijn bijzondere momenten, geen recht dat je hebt omdat je op een bepaalde plek geboren bent of een bepaalde bloedlijn hebt. Hij vraagt om mee te kijken, naar perspectief.
Geloof ik in het goede doen omdat het mij iets oplevert, kan ik gelukkig worden van het geluk van een ander zonder de verongelijktheid te voelen? Kan ik dealen met de pijn waarmee ik te dealen heb, en ben ik inderdaad getroost als een ander er misschien in de toekomst minder pijn van zal hebben.
Deze gevoelens gaan verder dan het hoofd. Ze raken aan je ziel. De woede zoals die in de synagoge borrelt op, reflectie is er even niet. Maar de ziel kan wel geoefend worden, juist door dit soort teksten en ervaringen. Geoefend om verder te kijken dan het persoonlijke belang, geoefend om te zien hoe de wereld er iets aan heeft. En daar je geluk of vrede in vinden. Makkelijker gezegd dan gedaan soms, maar vrede is niet eenvoudig. En vraagt oefening.
Tot zover vandaag. Een hele goede maandag gewenst – en vrede, jawel, vrede en alle goeds.
