Er is zoveel
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Er is zoveel – PopUpGedachte dinsdag 2 september 2025
Er is zoveel om tegenop te kijken en er is zoveel om bang voor te zijn. Dat laten we heus niet altijd toe, want hoe moet je dan nog leven. Maar het rommelt zomaar ergens onderdoor. Bang dat je niet op de goede weg zit, bang dat het je niet goed hebt gedaan, bang dat het niks wordt met je plannen of ideeën of bang dat er gewoonweg voor jou niet meer inzit. En ik zou hier nog eindeloos in kunnen doorgaan; over persoonlijke vrees voor je eigen toekomst, over die voor dingen die te maken hebben met je sociale omgeving, met de wereld waarin we leven. Nu ik het zo schrijf besef ik dat het een deprimerend lijstje kan worden. En dat het allemaal zo vanzelfsprekend is dat we daar bang voor zijn, zo reëel ook. De kwetsbaarheid van ons leven is wat dat betreft zo groot. Willen we niet de hele tijd bij stilstaan, maar je wordt er soms bij stilgezet. Vaak omdat er iets gebeurt wat anderen treft en je dan opeens beseft hoe dichtbij dat steeds is. Vandaag in de lezing van de dag, schrijft de psalmdichter dit:
“De Eeuwige is mijn licht en mijn gids,
wie zou ik vrezen?
De Eeuwige is de schuts van mijn leven,
voor wie zou ik bang zijn?”
Zo’n minibelijdenis waar je dan eerst overheen leest en dan opeens ziet dat het refreintje ‘angst’ is. Of eigenlijk; niet meer angst. Dat daar het verlangen zit en de hoop en de dankbaarheid. Dat er licht is en richting ‘mijn licht en mijn gids’, dat er bescherming is, ‘de schuts van mijn leven’. Het gaat veel in die oude teksten van christendom – en vast ook die van andere religies – over angst. Elke keer als er een engel ergens in het verhaal opduikt, zijn de eerste woorden: vrees niet. Ik heb geen idee wat ik me erbij voor moet stellen, maar blijkbaar is het nodig bij zo’n verschijning als allereerste: vrees niet.
Er is zoveel om bang voor te zjin. Maar als ik zou kunnen leven met het idee dat er ergens licht en gids is. Dat ik niet me hoef af te vragen of dat project, bijvoorbeeld zo’n peacewalk Amsterdam, nou heel veel aandacht gaat trekken of niet, of het iets teweeg brengt of niet, of er wel de juiste woorden gezegd worden, al die dingen – maar dat er een soort overgave is aan een onderhuidse stem die licht is en gids hoe dit ook loopt. Dat er de rust is om de stappen die nu al gezet worden, te vieren. Dat je niet meer bang hoeft te zijn, voor niks.
Maar hoe dan met zo’n Eeuwige, met God zo je wilt. Met de Eeuwige Afwezige, zo zou je het ook kunnen noemen. Want de één gelooft er van alles van en leunt erop, de ander ziet dat als een vorm van coping omdat het te pittig is om het leven onder ogen te komen. Of om God voor je karretje te spannen zodat je niet meer met kritiek hoeft om te gaan of allerlei eigenlijk onmenselijke keuzes rechtvaardigt (in oorlog, onderdrukking, en ja genocide) omdat God aan je kant zou staan. Wat moet je zo’n God die dan licht en gids is?
Het is juist de angst voor je voortbestaan die je naar onethische middelen doet grijpen om te leven. Dan is het niet je geloof dat je niet meer doet vrezen, maar je wapengeweld – het tegenovergestelde van geloof. Of dan is het je prikkeldraad en je dichte grenzen, je uitsluiting en afschrik-politiek waarmee je jouw angst de baas probeert te worden en juist niet iets hogers en groters, zoals de psalmist hier zegt.
Een tekst als deze is juist voor mensen die kwetsbare keuzes maken, die het wagen, die blijven hopen op dat waar de cynici en zelfbenoemde realisten van zeggen dat je niet zo naïef moet zijn. Het is zinnig om af en toe uit te reiken naar die innerlijke stem – die diep in het geweten ergens staat geschreven, zoals de oude teksten zeggen. En dan het licht vinden, en de gids. Stap voor stap. Op weg naar verbinding, naar vrede – naar verzet en aanklacht, naar hoop en toekomst. In het geloof dat je wel beschermd bent, een schuts voor je leven, dan hoef je niet een muur om jezelf meer te bouwen.
Tot zover vandaag. Een hele goede dinsdag gewenst. Meer popupgedachtes te vinden op www.popupgedachte.nl – en op popupwerk.nl vindt je ook de button naar Peacewalk Amsterdam op 20 en 21 september.
Voor nu en voor vandaag, vrede gewenst – en alle goeds.
