Tijd voor iets nieuws
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Tijd voor iets nieuws – PopUpGedachte maandag 1 september 2025
Het is al heel lang tijd voor iets nieuws, maar dan toch ook vandaag. Tijd voor iets nieuws. Tijd voor persoonlijke veranderingen en maatschappelijke veranderingen. Dat was het tweeduizend jaar geleden – de periode waarin veel van de teksten waar ik mee werk voor zo ’n ochtendoverweging geschreven zijn – en dat is het vandaag nog steeds: tijd voor iets nieuws.
Maar hoe heet het nieuws, hoe voelt het, hoe ruikt het, wat vraagt het. Dat is steeds weer de vraag van de dag. Het nieuwe gaat er niet af, het wordt nooit gewoon. Het nieuwe vraagt steeds weer om nieuwe harten en lichamen, nieuwe handen en hoofden. Het vraagt om ons.
Vandaag in de lezing van de dag, doet Jezus van Nazareth een minipreek in een volle synagoge in zijn tijd. Hij leest een tekst, die toen al een oude profetie was. Deze:
“De geest van de Eeuwige is over mij gekomen, omdat Hij mij gezalfd heeft. Hij heeft mij gezonden om aan armen goed nieuws te brengen, aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken, en aan blinden, dat zij zullen zien; om verdrukten te laten gaan in vrijheid, om een genadejaar af te kondigen van de Eeuwige.”
En dat jaar is waarschijnlijk dan niet een kalenderjaar, maar een periode, een tijdsgewricht. Namelijk eentje van genade – en dan met name voor economisch en sociaal kwetsbaren, gevangenen, blinden, verdrukten. Het maakt niet uit waarom ze klem zitten en hoe ze klem zitten – maar de focus ligt daar. Bij wie klem geraakt zijn in onze samenleving.
Of dat nu gaat over het gruwelijke lot van de Palestijnen onder de Israëlische aanvallen. Of dat nu gaat over Lisa en vrouwen die niet veilig in het donker over straat kunnen. Of over de aardbeving in Afghanistan, die vriend die maar geen stap verder komt in het leven. Het is zoveel. En ja voor dat allemaal is het hoog tijd voor een beetje genade – iets anders dan wat onze soms zo harde systemen te bieden hebben. Menselijkheid en mede menselijkheid.
Binnenkort is het de internationale dag van de Vrede, 21 september. We gaan maar eens beginnen met een voorstelling wat we dan wél zoeken. Naast en tussen alle ongelofelijk belangrijke protesten tégen, een hoopvolle poging om iets te verbeelden van een toekomst die we wél zoeken. Een vredestocht – met een diep verlangen naar recht en toekomst voor iedereen. Zowel in Gaza als op de Westbank en in Jeruzalem en Nazareth – als in Amsterdam en Ter Apel, voor outsiders en insiders. Een tocht waarbij we te gast zijn zowel bij de Balie, het debat- en cultuurcentrum als bij kerk, synagoge en moskee. Vanaf vandaag kun je aangeven dat je komt, van harte welkom waar je ook woont voor deze unieke tocht.
Het is maar een voorbeeld, een poging. Er zijn duizenden anderen. De fietstocht voor Lisa afgelopen vrijdag, andere demonstraties – maar ook je eigen eenvoudige keuze om in het drukke werk ook even te blijven staan en een praatje te maken, om mensen in rouw en verdriet op te zoeken ook al voel je de weerstand. Een genadejaar – of genadeperiode – vraagt om tijd. En elke keer weet ik het weer zo te organiseren dat ik er een schreeuwend gebrek aan heb – maar toch. De tijd nemen, al is het maar soms. Voor dat wat past bij die genadetijd – genade voor iedereen. Of je dat nu lopend doet of niet.
Tot zover vandaag. Een hele goede maandag gewenst. Meer info over de vredestocht op Peacewalkamsterdam.nl. Voor nu en voor vandaag; vrede gewenst, en alle goeds.
