Slechts op bezoek
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Slechts op bezoek – PopUpGedachte woensdag 1 oktober 2025
Een nieuwe maand, PopUpGedachte numero 1802, herfst in de lucht en weer cryptische bijbelteksten waar ik maar weinig mee kan. Het is donker buiten en stil, heel erg stil. Voor hen die het niet weten, zo gaat het elke morgen van elke werkdag. Om zes uur gaat de wekker, dan rol ik mezelf het bed uit, stommel de trap af naar beneden met de bedoeling zo min mogelijk mensen wakker te maken. Koffie maken en dan eens gaan zitten om te lezen welke bijbelteksten in een ver verleden voor deze dag zijn geselecteerd door de maker van het oude katholieke leesrooster. En vooral; of er een zinnetje inzit dat ergens iets doet. Om vervolgens te gaan schrijven.
En vandaag is er dat zinnetje wel, het doet iets. Maar ik heb geen idee wat. Dit staat er: In die tijd zei iemand tot Jezus: 'Ik zal U volgen, waar Gij ook heen gaat.' Jezus sprak tot hem: 'De vossen hebben holen en de vogels hun nesten, maar de Mensenzoon heeft niets waar Hij zijn hoofd op kan laten rusten.'
Dus. Allereerst niet al te aanmoedigend, geen blije omhelzing van een nieuwe leerling. Eerder een waarschuwing, de spreker ziet er blijkbaar niet uit als een doorgewinterde pelgrim die het echt niet uitmaakt waar die slaapt. Of de rabbi wil een punt maken. En dat kan allemaal wel, maar ik kom net uit mijn bed gerold en heb zeker wél een plek om m’n hoofd neer te leggen. En als je dit hoort, lig je misschien wel op die plek, een eigen kussen om je hoofd op te laten rusten.
Blijkbaar heeft de Eeuwige geen plek op aarde. Tenminste, zo zou je het kunnen zien. Alle kussens zijn bezet, de holen zijn gegraven, de nesten passen lekker in de bomen. Maar de Eeuwige zelf? Die doolt rond. Of de goedheid zelve, de liefde zelf, de hoop, het verlangen – het doolt rond, logeert nu eens hier, dan weer daar. Wordt gevraagd om ook weer te gaan, want het kan ook wat veeleisend worden. Een eigen huis onder de zon is het misschien wel niet gegeven.
Het past bij de kwetsbaarheid, de zorg, de ongrijpbaarheid. Een goede vriendin stuurde deze toe. Ze gelooft niet, maar deze doet iets.
The God of My Understanding
Not a king, not a judge, not a father
Not a mother, either – although that comes somewhat closer
Not the Word – but not against words
Not a list of commandments – but an expression of extraordinary tenderness
Not a series of laws – but an offering of guidance
Not the silence – but the silence just beyond the silence
Not the breath – but breath-adjacent
Not a fact – but a knowing
Fond, Humourous, intimate, fluid
Impervious to logic
Drawn towards my stillness
Contagious in its affection.
Spacious beyond imaginging
Unprovable, unmistakable.
Always pleased to be discovered by me
Wanting only for that which will set us all free
Wanting only to be here.
That’s enough for now
I’ve said too much already
Uit Elizabeth Gilberts, All the way to the river.
Eentje die niet zomaar vertaald wil worden, deze tekst. En eentje die niet zomaar te vangen is in nest of hol of op een kussen. Maar wel altijd aanwezig, en altijd blij om gevonden te worden met de uitnodiging; kom, volg mij.
Tot zover vandaag even. Een hele goede woensdag gewenst. En vrede, en alle goeds.
