Voetenwerk
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Voetenwerk – PopUpGedachte donderdag 6 april 2023
Het is vandaag Witte Donderdag, bijna Pasen. Een feest waarbij een revolutionair idee rondom macht wordt geïntroduceerd in de wereld. En vandaag is traditioneel de dag waarop dat theatraal zichtbaar wordt met een voetwassing. Gebeurde nooit hoor in onze kerk vroeger, maar ja, wij waren gereformeerd. Wij deden niet zoveel aan rituelen. Maar het schijnt dat er in sommige kerken en in veel kloosters vandaag mensen elkaar de voeten wassen. Vreemd en intiem ritueel dat over is genomen uit een cultuur waarin dienaren de gasten de voeten wasten, omdat het stof van de weg in de sandalen bleef plakken. En dat het aanliggen aan tafel met bestofte voeten, minder fris was. Het is niet gemakkelijk om dat even te vergelijken met vandaag. Behalve dan een heel klein beetje met een kelner in een restaurant, die bij binnenkomst je vraagt of hij je jas aan kan nemen, je eruit helpt en je voorgaat naar de tafel waar hij of zij dan je stoel achteruit schuift en als je gaat zitten de kaart aanreikt met de vraag of je alvast wat wil drinken. Probleem met die vergelijking is dat je weet dat je met zo’n behandeling aan het eind meestal stevig de portemonnee moet trekken, terwijl zo’n voetwassing doodnormaal leek te zijn in de Bijbelse context. Maar de mate van dienstbaarheid is mogelijk vergelijkbaar.
En waarom is het Pasen dan een introductie van een revolutionair idee van de macht? Er gaat een nieuwe leider opstaan, met pretentie. Een zogenaamde ‘Koning der Joden’, een nieuwe Koning David, iemand die de een nieuw tijdperk introduceert. En vandaag wast hij de voeten, morgen sterft hij. Hij sterft niet als jonge, veelbelovende martelaar die in de bloei van zijn leven ondanks alle ambitie bruut van zijn route naar de macht wordt beroofd. Hier lijkt de nieuwe macht te kiezen voor deze weg, die van lijden, ondergaan, die van weigeren zich te verweren en vergeven wat hem wordt aangedaan. Grote woorden, maar aan de ene kant is het sterven van Jezus van Nazareth zelf, de dood van God op een bepaalde manier, een aanklacht tegen de mens. Aan de andere kant is het de gekozen weg van diezelfde Goddelijke. Kom, volg mij, zegt Jezus van Nazareth steeds. Die grootste angst is niet om te ontvluchten, binnenin ligt verlossing, bevrijding, hoop en nieuw leven.
Vandaag staat er dit “In het bewustzijn dat de Vader Hem alles in handen had gegeven en dat Hij van God was uitgegaan en naar God terugkeerde, stond hij van tafel op, legde zijn bovenkleren af, nam een linnen doek en omgordde zich daarmee. Daarop goot Hij water in het wasbekken en begon de voeten van de leerlingen te wassen en ze met de doek waarmee Hij omgord was af te drogen.
Wat doe je als je eindelijk beseft dat de Eeuwige álles in je handen heeft gelegd, dat de wereld om jou scharniert en de macht zogezegd in je handen ligt? Ál die verantwoordelijkheid, die positie, die taken en mogelijkheden. En hoe besteed je die tijd dan het beste? Je vouwt een eenvoudige linnen doek om je middel, de theedoek of de vaatdoek, neemt een teil water en wast de voeten van degenen die naar je opkijken.
Ze zeggen dat het de bedoeling is dat je God dient. Ik weet het nog niet zo zeker. De God hier, knielt neer en dient de mens. Blasfemisch, omgekeerde wereld, en toch. We gebruiken spiritualiteit vaak om onze zaak te dienen, de mens spant God vaak voor het karretje van het eigenbelang. Hier, met Pasen, verzet de Eeuwige zich niet, maar legt alles af en vraagt om je voeten, zodat hij ze kan wassen. Om je jas, zodat die aan de kapstok gehangen kan worden. Schuift je stoel naar achter en vraagt of je comfortabel zit om je vervolgens het menu aan te geven en te vragen of je wat wil drinken. En zegt dan zachtjes dat vanavond alles van het huis is. Dan trekt die zich weer terug en laat jou en mij verbaasd achter. Dat is Witte Donderdag. De omkering. Dat is Pasen überhaupt. Om u te dienen. Ter inspiratie, natuurlijk. Want wie een stapje verder wil komen, is welkom op de goddelijke hotelschool. Om te leren wat het is, dat dienen.
Het is nogal een concept, en vraagt niet zozeer om het te vatten, maar om het her en der te proberen en te zien wat er gebeurt – om te volgen, ook al volg je het nog niet helemaal. Pasen, om u te dienen.
Tot zover vandaag. Een heel goed Paasweekend gewenst. Hier komt de zon rood op boven de stad en kwetteren de vogels er op los. Een nieuwe dag is begonnen, een nieuw jaar staat te beginnen, een nieuw seizoen. Dinsdag weer een nieuwe PopupGedachte en voor vandaag: vrede gewenst, en alle goeds.
