Wat dan terecht is?
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Wat dan terecht is? – Dinsdag 5 december 2023
Enerzijds en anderzijds, altijd aanwezig. Wie weet alles van de situatie, wie mag oordelen? De sint misschien, het is tenslotte vijf december. Die heeft zo’n boek waarin dan alles staat en waar niet mee te discussiëren valt. Want hij weet van de hoed en de rand. En we vertellen dat in sprookjes omdat het in het echte leven niet waar is. In het echte leven gaat het niet om precies weten van wat en hoe, maar om een bisschop die meevoelde met een arme man en diens drie dochters – althans zo gaat het verhaal. Dat de arme man geen bruidschat kon opbrengen, zeker niet voor drie dochters. Waardoor ze waarschijnlijk niet zouden kunnen trouwen en mogelijk in de prostitutie zouden belanden. Dus gooide de bisschop stiekem drie zakjes met goudstukken naar binnen door het open raam. Een bruidsschat voor alle drie. En die munten waren niet van chocola.
We weten vaak niet wat wijs is, wat de hele achtergrond is van een conflict of wie nou gelijk heeft. Op elke zienswijze is wel wat af te dingen, ja toch? Maar waar sta je dan nog. Zit er nog iets stevigs onder de voeten? Wat moet je zonder het grote boek van Sinterklaas in de wereld? Zit je met al die meningen op de socials, en die losgeknipte filmfragmenten die meningen moeten ondersteunen, de één nog heftiger dan de ander. Officiële overheidskanalen die nepnieuws verspreiden, filmpjes uit andere tijden en situaties – om maar de verontwaardiging te voeden. En dat je daar pas achterkomt als een journalist het heeft onderzocht. Je zou er cynisch van worden. Als maar net iets meer dan de helft van de Nederlanders vertrouwt dat verkiezingen eerlijk zullen verlopen, tsja, wat dan.
De psalmdichter bidt. Zijn eigen versie ‘van de rivier tot aan de zee’ – en die is niet zionistisch en niet palestijns, hij gelooft niet zo in politici en dat heeft ie dan wel weer gemeen met een groot deel van de wereldbevolking. Hij hoopt op iets anders. Op de komst van een vrederijk, een messias, een verlosser, God onder de mensen. Een tijdperk van vrede en hij schrijft:
Moge in zijn dagen de rechtvaardige bloeien,
de vrede wereldwijd zijn tot de maan niet meer bestaat.
Moge Hij heersen van zee tot zee,
van de Grote Rivier tot de einden der aarde.
Dat is toch een “Van de Rivier tot aan de Zee”? Ik vind het wel een mooi alternatief voor de voor- en tegenstanders. Gewoon Psalm 72, een gebed om vrede.
Hoe ziet die vrede er dan uit? Nou, daar komt geen groot boek bij kijken. Daar komt een nogal sociaal programma bij kijken. Ik zal niet zeggen dat geloof links is, juist omdat ‘links’ aan allerlei betekenisschommelingen onderhevig is, maar recht en vrede hebben een duidelijke receptuur en wel de volgende:
Hij zal bevrijden wie arm is en om hulp roept,
wie zwak is en geen helper heeft.
Hij ontfermt zich over weerlozen en armen,
wie arm is, redt Hij het leven.
Dat is het sociale, religieuze en politieke programma. Weerloos, arm, zwak en dan je hand uitsteken en helpen. Zonder aanzien des persoons – zowel in Ter Apel als in Heerlen als in Rotterdamse buitenwijken. Zo’n psalmdichter zegt dan niet waar je dat van moet betalen, al geeft de Thora best wel ideeën. Wat terecht is? Wat vrede is? Wat regeren tot aan de rivier van de zee zou moeten zijn? Maximale inzet voor iedereen die arm is, zwak is, weerloos is. Mensen, aarde, zee, dieren, rivieren. Of je dat nu doet met zakjes gouden munten of niet, daar zit ergens de toekomst.
Tot zover vandaag op de vijfde december, een hele goede dinsdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
