Wat er ook gebeurt
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Wat er ook gebeurt – PopUpGedachte donderdag 27 november 2025
Vanochtend vanuit Berlijn, en een beetje later dan gewoonlijk. Gisteravond mocht ik hier in de stad de Peacewalk presenteren en dan wordt er lang nagepraat. Verder ben ik hier om met mensen uit heel Europa en daarbuiten te werken aan de grote vraagstukken van migratie in het licht van de huidige politiek, van samenwerken en onderlinge steun en van volhouden in een tijd die steeds harder lijkt te worden.
En dan lees ik vanochtend de teksten van de dag. Een paar regels springen eruit en ik deel ze maar hier. Dit staat er:
Looft Hem, nevels en buien,
hagel en vorst, prijst de Eeuwige.
Looft de Eeuwige, ijs en sneeuw,
nachten en dagen, prijst Hem.
Looft de Eeuwige, licht en donker,
bliksem en wolken, prijst Hem.
Loof de Eeuwige, heel de aarde,
prijs en verhef Hem eeuwig.
Misschien heb je niets met God, maar heb je wel iets met de elementen. De dichter in elk geval wel. Die roept niet simpelweg op om niet te klagen over het weer. Wat het weer ook is, alhamdulillah, zoals mijn Arabische vrienden zeggen, prijs de Eeuwige. Of: wie moppert op het weer, moppert op de Heer. Een strenge protestantse uitspraak. Deze dichter heeft er op een andere manier lol in. Hij of zij roept de elementen zelf op om ‘de Heer te prijzen’. En dan wat, wat betekent dat? Wat moet je d’r mee?
Hey nevel, jij daar. Luister eens. Niet een beetje lafjes nevelen, omdat toch niemand oog heeft voor je zilvergrijze sluiers. Omdat toch alleen maar geoordopte mensen chagerijnig zich een weg door je fijn-druppelige zweefwereld banen. Hey nevel, misschien mogen de mensen je lang niet altijd, misschien balen ze van de files die ontstaan en van het feit dat ze geen hand voor ogen zien als jij losgaat, maar nevel – laat je niet kisten, prijs de Eeuwige. Hé nevel, laat je zien, je bent ervoor gemaakt. Bedek de grond in dikke lagen, verstop de aarde in een machtige deken, demp de geluiden in de mist. Want daar ben je voor gemaakt.
En jij dan, regenbui. Ook over jou is het gemopper niet van de lucht. Ze noemden je zuur, een tijd geleden. Omdat ze teveel rotzooi in de lucht hadden gebracht. Zure regen. En als jij niet zuur bent, dan zijn de mensen wel zuur over jou. Omdat ze het koud krijgen of omdat hun haar in de war raakt. Maar regen, hé, prijst de Eeuwige. Je bent er niet voor niets. Regen als regen, volop of minimaal, zo ben je bedoeld.
Dat lees ik in deze zinnen. De dichter die de mens en zichzelf even uit het centrum haalt, die de elementen bejubelt en ziet dat ze niet voor haar of hem bestaan maar om zichzelf. En dat prijs de Eeuwige – wat voor sommigen een heel vertrouwde klank heeft en waar anderen geen idee van hebben wat het zou kunnen betekenen, dat is misschien wel dit: besta met heel je hebben en houden zoals je bedoeld bent. Omdat de Maker, de Eeuwige of De Liefde zelf er nou eenmaal plezier in heeft dat je bestaat. Net als de regen en de vorst, ben jij bedoelt om te bestaan. Dus wat is dat prijzen en loven dan? Misschien is het wel gewoon dit; léven. In dankbaarheid. In eeuwigheidsperspectief. Met in gedachten een maker die bedoelt heeft dat jij bestaat, met alles wat je in je hebt. En of je nu gelooft in een Maker of niet; de oefening van het je voorstellen kan zomaar al helend zijn. Alles wat leeft, prijst de Eeuwige. Besta, ontspring, leef, loop, ontdek, leer – neem licht en donker en grijs en kleurrijk en alles; en leef.
Zoiets maar vanochtend op basis van een paar dichtregels. Een hele goede donderdag gewenst vandaag. Meer popupgedachtes te vinden op www.popupgedachte.nl Meer over de Peacewalk en de inspiratie op 14 december, zondagmiddag 4u in de Singelkerk in Amsterdam, welkom! – voor nu en voor vandaag. Vrede gewenst, en alle goeds.
