En hoe zit dat met onze eenheid?
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Wekom bij de PopUpGedachte. Ik ben Rikko en ik schrijf overwegingen om de dag mee te beginnen. Gisteren uit de trein naar Wenen, vandaag uit de bus naar Belgrado. Tegen de tijd dat je deze leest, ben ik wel zo’n beetje aangekomen. Waarom Belgrado, Servie? Om enige dagen door te brengen met de mensen die vast gelopen zijn aan onze Europese grenzen. Maar eerst een gedachte, vandaag met de titel
En hoe zit dat met onze eenheid? – PopUpGedachte donderdag 25 mei 2023
Wie een beweging start, wil graag eenheid in de gelederen. Eenzelfde visie, eenzelfde missie, een eigen huissstijl en kleuren. Als er mensen binnen de beweging met elkaar op de vuist gaan, is dat al gauw het begin van het einde. LPF-toestanden noemen we dat dan, het is spreekwoordelijk geworden na de gruwelijke dood van Pim Fortuijn. De beweging ging ten onder aan gekrakeel. Zo ook met Baudet. Zijn grootse overwinning in de Provinciale Verkiezingen was ook het begin van weglopende leidersfiguren. In kerken is het niet echt anders, he? Laatst namen we aan tafel met wat vrienden met roots in Amerika de Nederlandse kerkelijke kaart door, nou vrolijk wordt je daar niet van. Zeker niet als Reformed in het Nederlands zowel Gereformeerd, Hervormd als Reformatorisch kan betekenen. Ze hervormen allemaal, maar dan net anders.
Vandaag vallen kerkmuren weg en dat is een zegen. Tegelijk is het gekrakeel natuurlijk niet weg. De één vindt Extinction Rebellion een goddelijke beweging, de ander ziet de duivel van het klimaatevangelie. De één vindt dat je wel mee moet doen, de ander helemaal niet. De één staat te protesteren bij Ter Apel, een ander distantieert zich van de handtekening onder de aanklacht aan de staatssecretaris door zijn eigen kerk gezet. Waarbij de staatssecretaris overigens droog alle aanklachten aan het adres van dit asielsysteem in ontvangst neemt en mensen aanmoedigt om bij hun gemeentes te protesteren. Handige VVD-er.
Maar waar gaat dit heen, het is vroeg in de ochtend, we zijn op weg naar werk of studie of rekken ons uit nadat zojuist de wekker is gegaan. Het gaat naar eenheid, want dat is de vraag vandaag. En die eenheid begint in onszelf – in het mens uit één stuk zijn – in verbinding met de Eeuwige, met de éne geest waarvan deze wereld doortrokken is. Dat gaat allemaal nog wel eventueel, maar die anderen dan? Waarmee je dan iets van eenheid zou moeten vormen?
Dan maar water bij de wijn? Geen scherpslijperij, geen stevige uitspraken, om de lieve vrede een middenweg kiezen? Je zou het bijna zeggen met deze tekst van de rabbi vandaag:
“niet alleen voor mijn leerlingen bid Ik, maar ook voor hen die door hun woord in Mij geloven, opdat zij allen een mogen zijn zoals Gij, Vader, in Mij en Ik in U: dat ook zij in Ons mogen zijn opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt. Ik heb hun de heerlijkheid gegeven, die Gij Mij geschonken hebt, opdat zij een zijn zoals Wij een zijn:
Een gebed van Jezus van Nazareth. En dat is precies de context die nodig is voor zo ’n eenheidsworst oproep want als JC iets niet is, dan is het een manager van een eenheidsworstenfabriek. Bij de rabbi geen druppel water in de wijn en de mantel der liefde bedekt niets, maar onthult de hele tijd. Dat je in je nakie staat. Degenen over wie hij het heeft met zijn ‘opdat zij allen één zijn’ is ook niet een brede schare van volgelingen – die hebben hem allang verlaten toen hij niet op het juiste moment het juiste wonder deed of uberhaupt een beetje te zwartgallig werd naar hun smaak over zijn naderende einde. Er is een klein clubje overgebleven – en daarvan hoopt en bidt hij dat ze één zijn in hart en streven. En dat gaat het in de jaren die daarop volgen nog moeite genoeg kosten.
Éénheid betekent niet dat je niet bij de anderen hoort die zo achterlijk doen. Eenheid betekent dat je een groepje gevonden hebt met wie je met hart en ziel je inzet voor de parels aan geloof, hoop en liefde die je hebt gevonden. En of dat clubje nou klein blijft, onbegrip teweegbrengt of niet, laat ze in godsnaam iets van die eenheid bewaren, het met elkaar uitstukken, de lastige gesprekken aangaan, niet alleen een safe space vormen maar ook een brave space waar van mening verschild kan worden.
Die eenheid, die verbinding vormen. Zonder de wereld op te delen in insiders en outsiders, maar weten dat je het niet alleen kan en dat je gelijkgestemden en andersgezinden nodig heb die hetzelfde hart hebben, geraakt zijn door eenzelfde geest (hoe ze die ook noemen). Dat idee.
Genoeg voor vandaag. Goeds voor deze dag gewenst, eenheid van hart en handen, hoofd en ziel – en eenheid met die belangrijke anderen met wie je optrekt in het leven. En vrede, en alle goeds.
