Hoe stroomt het?
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Hoe stroomt het? – PopUpGedachte woensdag 21 mei 2025
Belangrijke vraag wel, en misschien wel een aardig alternatief voor hoe gaat het. Niet te gebruiken hoor, want zo werkt het natuurlijk niet. Maar hoe het gaat, zou weleens heel goed te maken kunnen hebben met hoe het stroomt. Hoe er energie, inspiratie, hoop en richting binnenkomt in je leven en hoe dat er weer uitgaat. Dat ik mezelf niet zie als een batterij die aan het begin van mijn leven is opgeladen en waar ik dan de rest van mijn leven mee moet doen – batterij leeg, licht uit, afvoeren en begraven. Maar dat ik veel meer een tak van een boom ben, een wijnrank zoals de bijbelse teksten dat dan zeggen – een beeld uit de directe omgeving van iedereen daaro.
Dan stroomt er uit oude stevige stammen, voedsel en vocht door je heen – en op gezette tijden bot het uit, groeit er bloesem, raakt die bevrucht (ja, zelfs als er inspiratie is, kun je het nog niet alleen en zijn de bloemetjes toch weer afhankelijk van de bijtjes) en dan brengt die tak vrucht voort. Hopelijk. Daarvoor besta je, ook als mens.
Vandaag zegt Jezus van Nazareth dit: “Blijft in Mij, zoals Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, maar alleen als zij blijft aan de wijnstok, zo gij evenmin, als gij niet blijft in Mij.”
Voor degene die dat wat arrogant vindt; hij zegt over zichzelf precies hetzelfde – ik kan niks zonder dat de Vader me in beweging zet, hij kent z’n bron en de stam van de boom. Ken ik die ook? Of lig ik ergens losgezongen van stam en boom, in mijn eentje te proberen vrucht voort te brengen zonder wortels of verbinding. Ja, dan raak je rap uitgemergeld.
Ik heb geen recept, dat is wel jammer. Een recept van verbinding. Dat zou de dingen wel makkelijker maken. Een driestappenplan naar gevoed leven. Of vier acties om weer geënt te raken. Enten is dat je een losse tak zo verbindt aan de stam van een bestaande boom dat de voeding van de één naar de ander loopt en het een groeiend geheel wordt.
Toch is de aandacht voor het beeld soms al ruim voldoende – juist als er geen plan is. Een beeld waarin ik zo onlosmakelijk verbonden ben met de bron, met de stam, met oude stromen die diep in de aarde reiken, dat er op gezette tijden leven uit mij tevoorschijn komt. Ik ben niet de boom, de uitnodiging is om mij te verbinden aan de boom. Jezus van Nazareth is zo’n boom – daar kun je intappen omdat in zijn leven er zo’n concretisering plaats vind van wat leven met de Eeuwige betekent. Van vergeving en inclusie, tot het confronteren van de macht, tot de overgave en opstanding. Maar ik weet ook dat zijn legacy niet ongeschonden is – er is van alles gebeurd met de ideeen rond Jezus van Nazareth, waardoor mensen juist zijn losgezongen of gehakt van de boom.
Er is hier geen pasklare oplossing, niet dat ene woord of beeld dat past voor allemaal. Het is als met de kunst; niemand maakt de tekening die alle tekeningen overbodig maakt. Het is het tekenen zelf, het verlangen dat de kunstenaar naar het doek drijft, de schrijver naar het papier, de muzikant naar het instrument – om voort te brengen wat er onder de oppervlakte zich een weg naar buiten wil banen.
Daar zit leven, daar zit ergens geloof, hoop, liefde. Juist in duistere tijden. Moge je de stam vinden en je gevoed weten – of geënt. Of anders de aansluiting weer zoeken, op weg naar leven. En licht.
Tot zover vandaag. Een hele geode woensdag gewenst. En vrede, en alle goeds.
