Vrienden
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Vrienden – PopUpGedachte vrijdag 12 mei 2023
Te pas en te onpas wordt het woord gebruikt; vrienden. Zowel voor degenen met wie je al heel lang optrekt, die je op een of andere manier echt hebben leren kennen en met je weten om te gaan. Mensen die je vertrouwt, ze laten je niet vallen ook al spreek je ze soms een hele tijd niet. Je pakt zo de draad van een vorig gesprek weer op, alsof er geen tijd tussen zat. Je kent elkaars maniertjes, je kijkt er een beetje doorheen. Vrienden.
Tegelijk is het ook zomaar een algemene aanspreekvorm op een borrel of een gezamenlijk project of een protest waar mensen voor dezelfde zaak bij een zijn gekomen. Vrienden. En dan betekent het dat je een doel deelt met elkaar, dat je voor eenzelfde zaak staat – maar het is een ander soort vrienden, je weet soms elkaars naam niet eens.
Tussen vrienden is de hiërarchie eruit. De één heeft het niet over de ander te zeggen, je staat naast elkaar en vertrouwt elkaar. Dat zijn in elk geval een aantal basiscriteria. Binnen spiritualiteit hebben we een dergelijke gelijke relatie wel met degenen met wie we dezelfde spiritualiteit belijden, tenminste dat lijkt me gewenst. Mensen hebben verschillende rollen maar er is geen significant onderscheid – of het zou er niet moeten zijn. Maar de bron, God, het licht - dat is anders. Maar de rabbi, de naamgever van één van die wereldgodsdiensten, het christendom, zegt in de lezing vandaag daar iets over. Er staat:
“Ik noem u geen dienaars meer, want de dienaar weet niet wat zijn heer doet, maar u heb Ik vrienden genoemd, want Ik heb u alles meegedeeld wat Ik van de Vader heb gehoord.”, aldus Jezus van Nazareth.
Het onderscheid tussen degene die alles weet en de leerlingen is weggevallen. In onze cultuur waar hierarchie sowieso een beetje verdacht is, knikken we waarschijnlijk instemmend. Prima, zo. Tegelijk denk ik dat het zomaar op andere tijden en plaatsen flink revolutionair zou kunnen zijn.
Je weet het wel, zegt hij hier tegen zijn leerlingen. Ik hoef je niks meer te vertellen. Een andere fase is aangebroken, we staan naast elkaar. Er zijn heus verschillende rollen, die heb je in vriendengroepen ook – en als er vriendschap ontstaat tussen collega’s vallen de rollen nog niet weg. Maar er is vertrouwen, wederzijds. Dat je elkaar kunt aanspreken, dat de ander weet wat hij of zij doet. Dat je nieuwsgierig bent naar wat de ander te zeggen en te doen heeft.
Dat wederzijdse respect tussen de rabbi, beeld van God op aarde – zoals dat dan heet, of de Zoon van God – en de leerlingen is wel een uniek plaatje. Het lijkt een beetje op die ene, mystieke aartsvader, Henoch. Hij wandelde met God, werd er gezegd. Hij stierf niet eens, maar werd in de hemel opgenomen, zo staat er. Alsof hij de ene dimensie uitwandelde, de andere in, al keuvelend met de Eeuwige over wat er dan ook in hun vriendschap op dat moment belangrijk was.
Spiritualiteit is in de kern ongelijkvloers. Er is een bron, een hoger of diepere waarheid of aanwezigheid. En je hebt de mens, wijzelf, zoekend en soms vindend, die het leven stapje bij stapje ontdekt en wat leert begrijpen. Maar de ongelijkvloersheid is er niet één van slaafsheid of dienstbaarheid, dat is niet de ziel noch de bestemming. Het is er één die uit is op vriendschap, een vertrouwde omgang, verbinding met dat goddelijke licht.
Tot zover even vandaag, een hele goede vrijdag gewenst en een heel goed weekend. Meer PopUpGedachtes en hoe je je kunt abonneren of meldingen ontvangen van de PopUpGedachte op www.Popupgedachte.nl en voor nu: vrede gewenst – en alle goeds.
