Boven de wet
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Boven de wet – PopUpGedachte (van donderdag 20 april 2023, over de lezing van de dag van vandaag)
Niemand staat boven de wet natuurlijk, dat zou wat zijn. Veel mensen doen alsof ze boven de wet staan, maar dan komt de wetgever langs of de rechter met z’n toga – of tegenwoordig de media – en dan krijgt de boel toch een staartje. Niemand staat boven de wet, toch?
Er zijn er die de islam bedreigend vinden omdat ze geen respect zou hebben voor de nationale wetten, omdat ze de regels van hun God belangrijker vinden dan de regels van mensen. Wat interessant is, omdat dit precies is wat Petrus vandaag tegen de religieuze leiders zegt, als hij zich moet verantwoorden over het feit dat hij over Jezus praat. We hebben het toch u uitdrukkelijk verboden, zeggen de machthebbers. Zeker, zegt Petrus, maar men moet God meer gehoorzamen dan de mensen.
Dat is natuurlijk een gevaarlijke uitspraak. Kunnen we dan niet meer op je rekenen omdat je een gelovige bent? Dat je dan en beetje op je eigen houtje grasduint in de wetten en zelf besluit of je vindt of de wetten op jou van toepassing zijn? Nou, dat is natuurlijk wel de vrees. Zeker als God in een andere taal uitgesproken wordt en opeens Allah heet en je de mensen die de godsdienst belijden niet zo goed kent. Maar dan is misschien niet de stellingname het probleem, maar het feit dat je de mensen niet kent.
Allereerst kan zo’n Petrus zeggen dat hij God meer moet gehoorzamen én dat vervolgens ook doen – maar daarmee zijn de consequenties van het nationale wetssysteem natuurlijk wel voor hem geldig. De gevangenis, de boetes of wat dan ook. En dat dan Extinction Rebellion-achtig blijmoedig ondergaan én als het kan, vecht je het natuurlijk aan. Zoals Paulus die zich dan beroept op de keizer omdat hij wel op dat podium wil getuigen van zijn keuzes en principes.
Dus bóven de wet, maar niet boven de consequenties. Toch nog even; dat bóven de wet blijft bedreigend voelen. Alsof je niet op die gelovigen aan kunt. Wat misschien belangrijk is om te bevestigen, dat je niet op ze aan kunt. Als verdedigers, voorvechters of liefhebbers van de nationale eer. Dat ze zich niet ten allen tijde aan de wetten zullen houden. Zeker. Maar dat kun je bij niemand. Dat is het natuurlijk ook. Iedereen weegt af, besluit welke wetten wel te houden en welke nu even niet en welke kat in het donker te knijpen. En als iemand dat niet doet, hoe weet je dan dat die dat niet doet. Hoeveel mensen ken je echt. Oftewel; als een gelovige er expliciet over is, dan is dat al winst want we hebben allemaal momenten dat we ons boven de wet stellen. Het aardige van de gelovige is dat er een goddelijke opdracht rust om in elk geval overheden te respecteren. En landswetten. Niet als hoogste autoriteit, maar wel als autoriteit. Zowel binnen de christelijke als islamitische traditie, bestaan er die opdrachten. Tel uit je winst.
Het was Shane Claiborne, de rebel en pacifistisch-activist uit de VS, die vertelde hoe ze ooit doelbewust de wetten braken én van de rechter er de waardering voor kregen. In een stadspark in de buurt werd vanwege ervaren ‘overlast’ door daklozen een verbod uitgevaardigd om te eten en te drinken in het park. Het was niet expliciet genoemd maar wel heel duidelijk dat dit bedoeld was om bepaalde mensen uit het park te kunnen verjagen. Niet ok, vonden Shane en zijn mensen. En omdat de VS toch nog wel een heel religieus land is, gingen ze avondmaal vieren in het park met elkaar en dakloze vrienden. Brood en wijn delen. Daar kon je als gezagsdrager niet tegen zijn. Religieus ritueel. Toen het brood op was, begonnen ze andere dingen te breken en te delen. Tegen de tijd dat er pizza’s werden aangevoerd, vond de politie het welletjes en werden Shane & co gearresteerd. Bij de rechter legde Shane z’n punt uit. Dat ze Jezus volgden, die ook geen steen had om z’n hoofd op neer te leggen en dat het niet ok was om zo met de kwetsbare mensen in je samenleving om te gaan. Zegt die rechter: we hebben mensen nodig die onrechtvaardige wetten breken om te ontdekken dat ze onrechtvaardig zijn. Dat leek me nou een goede rechter, die met liefde voor wet, mens en land de plek van menselijke wetten besefte in het geheel der dingen. Dat het maar menselijke wetten waren met alle mitsen en maren.
Tot zover even vandaag. Een hele goede donderdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
