Zacht Moedig
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Zacht Moedig – PopUpGedachte woensdag 10 december 2025
Het is een woord om een beetje te proeven. Ik heb hier ook maar eens los van elkaar geschreven. Zacht. Moedig. Wat een vette combinatie. Klopt misschien taaltechnisch niet helemaal want het zal wel gaan over een zacht gemoed. Maar het woord moedig moet toch ook z’n roots hebben in dat woord gemoed. Dus ik laat het toch maar staan. Zacht. Moedig. Als een stip op de horizon, of een hoop voor ons allemaal. Zo niet allemaal, dan toch tenminste voor mezelf.
Moed is de hele tijd nodig. Moed om uit bed te komen. Moed om je uit te spreken. Moed om je in te houden. Moed om op pad te gaan. Moed om te twijfelen. Moed om tevoorschijn te komen. En dat dan ‘zacht’? In de combinatie van zacht en moedig, wordt de moed geen bravoure of een kijk-mij-nou adrenaline ding. En zacht wordt in combinatie met moed niet week of fluffy. Al kunnen beide leuk zijn, de adrenaline is soms fijn en de fluffyness is soms even nodig. Zo zeker met kerst, met een dik kussen op de bank.
Zacht Moedig. Het komt uit deze tekst, een uitspraak van Jezus van Nazareth. Over zichzelf, maar meer nog over de natuur van de Eeuwige zelf, van de Bron van Leven – van God of datgene waar je je aan kunt toevertrouwen in deze wereld. Dit staat er: “In die tijd nam Jezus het woord en sprak: Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken.
Neemt mijn juk op uw schouders en leert van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.
Wel een lekker idee als je toch een beetje aan het kijken bent naar een vrij lange wandeltocht, met kids en al. Dan is uitgeput en onder lasten gebukt een moelijke, terwijl het verlangen is: rust voor de ziel, een zacht juk, een lichte last. En dan bleef ik hangen bij zachtmoedig. Omdat het zo’n mooi woord is.
Rond 600 na Christus schijnt een monnik op de berg Sinaï, gelegen in het zuiden van de Sinaï provincie in het huidige Egypte, dit geschreven te hebben: Zachtmoedigheid is een onveranderlijke gesteldheid van de geest, die altijd dezelfde blijft, zowel in tijden van eer als in vernedering. Zachtmoedigheid is als een rots die hoog boven de zee van drift uitsteekt en waarop alle golven breken zonder haar ooit te kunnen bewegen. Zij is de steun van het geduld, de poort en zelfs de moeder van de liefde, het fundament van de onderscheiding.
De moed vinden, de zachtheid behouden. Ik vind het een inspirerende gedachte. En ga maar eens vandaag ook weer om me heen kijken. Wie ken ik, met de zachtheid en de moed. Ze zijn er, en ze kunnen je zomaar inspireren op je eigen plek. Want we leren nou eenmaal goed van mensen die we waarderen. Daarom beter een levende Jezus van Nazareth dan vaste letters in boekrollen. Daarom Kerst, zogezegd. Toch weer een linkje naar de adventstijd.
Voor nu, voor vandaag – een hele goede woensdag gewenst. Meer PopUpGedachtes op www. Popupgedachte.nl – ook om te volgen, de meldingen via Signal te krijgen of per email. Vrede gewenst, vrede enalle goeds.
