Toen en vandaag
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Toen en vandaag - PopUpGedachte dinsdag 6 mei 2025
De zon komt hier op over die indrukwekkende stad Jeruzalem. Duiven koeren, tempelkoepels, minaretten en torens weerkaatsen het Oosterse licht. Ik sta op een dakterras terwijl ik over deze stad heen kijk, onder mijn voeten de Via Dolorosa en de Sint Antoniusburcht. Hier werd Jezus berecht; er werd geen schuld in hem gevonden, toch werd hij eerst gegeseld en vervolgens weggezonden om te worden geëxecuteerd. Waarom? Omdat het volk het zo wilde. En de machthebbern wilde liever deze executie, dan onrust.
Vandaag de dag is het allemaal niet zo heel veel anders in deze verscheurde stad. In Oost-Jeruzalem worden meer en meer huizen geconfisceerd door kolonisten. Wie Palestijn is, heeft geen poot om op te staan. Ik moet eraan denken als ik de tekst van vanochtend lees. Over de eerste christenen in deze stad:
Na de dood van Stefanus brak een hevige vervolging los tegen de Kerk in Jeruzalem. Allen verspreidden zich over het platteland van Judea en Samaria, uitgezonderd de apostelen. Vrome mannen begroeven Stefanus en hielden een grote rouwklacht over hem. Saulus echter woedde tegen de Kerk, waarbij hij het ene huis na het andere binnendrong, mannen en vrouwen wegsleepte en overleverde om gevangen gezet te worden.
Mensen vluchtten uit Jeruzalem, naar Judea en Samaria. STukken daarvan noemen we nu de Westbank en daar worden ook vandaag weer mensen uit hun huizen gesleept.
Deze immens oude stad, dit land, herbergt verhalen van pracht en schoonheid en van geweld en ellende, zoveel. Niet alleen hierzo in de lijdensweg van Christus, die door deze straat hieronder z’n kruis sleepte naar Golgotha. Maar achter al die deuren, in al die huizen; nu eens geluk en voorspoed en zegen en het goede, dan weer angst en verschuilen, voor raketten of voor je buren. En niet anders dan toen zijn er regeringen die kiezen wat het meeste rust onder hun stemmers brengt, het recht is wel een overweging maar niet een conclusie.
Saulus, de grote vervolger, werd Paulus, de grote apostel - verkondiger van het goede nieuws en een machtige stem in het universeel toegankelijk maken van een levensstijl van genade, vergeving, en een God die geprepresenteerd wordt door de gekruisigde en opgestane. Het kan verkeren, ook vandaag. En hier geven zoveel mensen de moed niet op. Soms verschuilen ze zich, soms komen ze openlijk bij elkaar - zoals morgen en overmorgen. Duizenden die tegen het geweld en de bezetting opstaan en plek opeisen voor samenleven in recht en volledige erkenning van de ander, elk ander tussen de rivier en de zee.
En wat dat betreft verschilt deze plek niet van enige andere plek op aarde; een kans om lief te hebben, een kans om op te staan voor wat recht is, een kans om het licht te volgen. De ene dag moeilijker dan de andere; maar ik wens ons allemaal nieuwsgierigheid naar het licht van vandaag.
Tot zover. Een hele goede woensdag gewenst, en vrede, en alle goeds.
