Mazzel
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Mazzel – PopUpGedachte woensdag 23 oktober 2024
Dat je de mazzel hebt dat je bent geboren met een paspoort. En dan ook nog één waarmee je de hele wereld kunt bereizen, waarmee je visa kunt krijgen; de één wat makkelijker dan de ander. Een absurd privilege om geboren te worden met een document waarmee je naar 192 landen kunt reizen. Je kunt het maar nodig hebben met stijgend water en veranderend klimaat. Het kan ook anders, zien we hier keer op keer op de route van mensen die vluchten naar Europa. Weg moeten uit je land en je papiertje is geen moer waard.
En zo zijn er nog wel een paar mazzels te noemen. Qua economische en sociale mogelijkheden; werk, inkomen, opleiding. Op de Balkan willen vluchtelingen niet alleen naar het Noorden, maar ook de locals. Is het niet bizar om geboren te zijn in een deel van de wereld waar alle gewone mogelijkheden een extreem luxe product zijn voor anderen? We weten het wel. Daarom zijn er zoveel mensen bang, daarom is ‘afschrikkingspolitiek’ het belangrijkste middel om vluchtelingen te weren. We maken de entree zo mensonterend pijnlijk, dat ze het misschien niet zullen proberen.
En als je geboren bent in een gezin dat functioneert? Dat geldt voor lang niet iedereen, maar ik besef niet hoeveel het me gegeven heeft om in een veilig, hecht gezin te zijn opgegroeid. Al die dingen. Al die onrechtvaardige verdeling. Je wordt er ongemakkelijk van als je ernaar kijkt. En dan staat er vandaag een zinnetje met enige strengheid, maar die ook een bepaalde eerlijkheid aanbrengt. Een uitspraak van de rabbi uit Nazareth:
Van ieder aan wie veel is gegeven, zal veel worden geeist, en wie veel is toevertrouwd, ven hem zal des te meer worden gevraagd.
Oftewel; adel verplicht. Het is zaak om je privilege onder ogen te zien, want het geeft je mogelijkheden die een ander niet heeft. En dat betekent absoluut niet dat iedereen naar Balkan landen moet reizen voor Walk of Shame achtige dingen, maar iets? Op welk thema dan ook? Met de Walks is het makkelijk: we schamen ons kapot over wat jullie wordt aangedaan door ons beleid; jullie kunnen niet naar ons komen nu, maar wij wel naar jullie. Hier zijn we, dit ben ik, wie ben jij. Het paspoort gebruiken om de kloof te overbruggen – al is het maar voor een heel klein beetje.
En ik heb een ander privilege dan de mensen die mijn kleren zitten te maken in de meest onmogelijke omstandigheden. En dat is niet fair. Maar voor hen is het levensgevaarlijk om aan verandering te beginnen. Ik kan gewoon kiezen om er niet meer aan mee te doen, aan die fast fashion. Om ergens anders in te investeren, in elk geval er niet meer van te profiteren. Het zijn maar mogelijkheden.
Wie in een koninklijke familie geboren wordt, kent de verantwoordelijkheid. Leeft er heus niet altijd naar, maar het zit er in. Verwacht ik. Dat lijkt ver weg, maar dat is het niet – gezien het enorme verschil tussen het koninklijke paspoort van ons, de economische en sociale mogelijkheden, de opleidingen en zoveel meer. Er is zoveel onderling verschil tussen westerlingen – maar het verschil tussen westerlingen en zovelen in de rest van de wereld is niet te ontkennen.
Kortom, iets doen met onze mogelijkheden, nieuwsgierig op zoek. Niet onder de knoet van de moraal of elkaar controlerend, maar met gezonde verwachting en vertrouwen dat die mogelijkheden er wel zijn – dat je allang er gebruik van aan het maken bent en er misschien wel weer nieuwe wegen te vinden of te vervolgen zijn. En een reminder, dat is het ook vandaag.
Tot zover even de popupgedachte. Een hele goede woensdag gewenst, morgen hopelijk weer een nieuwe- afhankelijk van treinen en tijden en mogelijkheden. Daarna hopelijk weer gewoon vanuit huis. Een hele goede woensdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
