Niet helemaal van deze wereld

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Tekst onder afbeelding

Een beetje van de wereld – PopUpGedachte woensdag 4 juni 2025

Wilders heeft de gok gewaagd. In zijn wereld van conflict en strijd heeft hij een nieuwe zet gedaan. Het Nederlandse rampenplankabinet is ten onder gegaan en meneer Geert hoopt als een blonde fenix uit de as te herrijzen. De komende dagen zullen we schrijven, denken, analyseren. De verkiezingscampagnes gaan beginnen. De optimist zegt dat het roer nu om gaat, de pessismist zegt het tegenovergestelde. En ondertussen consumeren we verder – consumeren nieuws, consumeren de wereld.

Dan staat er in de tekst van vanochtend: “Zij zijn niet van de wereld, zoals Ik niet van de wereld ben.” Zo zegt de rabbi over zijn leerlingen. Niet helemaal van deze wereld. Of helemaal niet. Niet thuis in de burelen van de macht, geen schrijvers van diepgaande analyses. Geen invloed op de systemen. En toch zijn ze de kiem van een andere wereld, die dan en daar geboren wordt. Een manier van leven en geloven waar geïrriteerde machthebbers hun tanden op stuk zullen bijten. Geïrriteerd, omdat deze community niet gelooft in hun spelletjes – niet meewerkt, niet tegenwerkt. Ze hebben een compleet ander speelveld. Niet dat er niet geprotesteerd moet worden of geregeerd – maar er moet ook iets anders gebeuren. Iets wat een ongelijkvloerse kruising vormt met Wilders’ werkelijkheid.

De eerste christenen laten zich dopen. Ze wassen het vuil van de strijd om de macht van zich af, de strijd om te overleven. Ze sterven liever, in die zin dat het oude strijdveld tegen hen zegt dat wie niet vecht, de verliezer is. Ze nemen dat dan maar en gaan iets anders doen – naast de boksring. Ze vormen gemeenschappen van mensen die geloven dat de wereld Gods plek is, ze leren wat het is om elkaar te vergeven, om het leven, bezittingen en wat niet al met elkaar te delen.

En ik probeer al schrijvende, en uberhaupt in mijn leven, er een vinger achter te krijgen. Wat is dit nu precies? En hoe matcht die radicale overgave van toen aan de opties die ik vandaag heb waar het gaat om communityvorming en plekken van overgave en geloof. Ik kan dingen schrijven over niet-van-deze-wereld zijn, maar we leven wel in deze wereld en geven om deze wereld – juist wel; geven om deze wereld. En wie om deze wereld geeft, zit al gauw te bakkeleien met de machthebbers want ze maken zoveel stuk. En dan ben je blij dat Faber is opgekrast en hoop je op betere tijden.

Misschien is het wel het realisme dat de nieuwe op de post van Faber het niet gaat brengen. Dat waar we op hopen. Dat is redelijkerwijs onmogelijk in het huidige Europa en de huidige sfeer en informatievoorziening in de samenleving. Kan altijd, en er moet geknokt worden door politieke bureau’s voor een wonder. En tegelijk is er iets anders nodig dat op de grond begint, met mij en met jou en met geloof in een God die wel regeert met maximaal oog voor de kwetsbaren en met tafels waaraan juist zij dineren die met lege handen een land binnenkomen in hoop op een toekomst.

De vraag ligt open voor me en zal er nog wel even blijven liggen. Wat het betekent om niet helemaal van deze wereld te zijn. Zonder alle verantwoordelijkheid voor een veranderde samenleving op de eigen schouders te laten – een betere wereld begint bij jou – en tegelijk ook te weten dat er andere krachten in de wereld actief zijn dan wat er ogenschijnlijk aan de macht is. Waar zit de beweging van de toekomst, waar zit geloof, hoop en liefde? Waar zitten degenen die ogenschijnlijk ondergaan – als een jezus van Nazareth met Goede Vrijdag – maar die op Paasochtend met een nieuwe onkwetsbaarheid uit de schaduw opstaan en niets meer te vrezen hebben, niet echt.

Die zoektocht dan maar vandaag en het komende decennium. Hopend en biddend gelovend en liefhebbend – dat vooral. Tot zover vandaag. Een hele goede woensdag gewenst en vrede, en alle goeds.

 
Vorige
Vorige

Wat vreugde eigenlijk is

Volgende
Volgende

Eeuwigheidswaarde